Koolzaadolie kan het best samen met aardolie gekraakt worden tot diesel en benzine, schrijven Delftse onderzoekers. Door toevoeging van waterstof en nikkel verhoogden ze bovendien de benzineopbrengst met een derde.
Bioraffinage
Die opmerkelijke bevindingen publiceerden onderzoekers dr.ir. Michiel Makkee en dr. Malleswara Rao (beiden werkzaam bij catalysis engineering, Technische Natuurwetenschappen) onlangs in het vaktijdschrift ChemSusChem (editie 19 juli 2010).
Het ‘kraken’ van plantaardige oliën in bestaande raffinaderijen – het verbreken van lange koolstofketens door verhitting onder invloed van een katalysator – is volgens de auteurs de meest praktische manier om brandstoffen zoals benzine en diesel uit plantaardige grondstoffen te winnen .
Andere processen zoals het veresteren van vetten voor biodieselproductie, het vergisten van suikers tot ethanol als alternatief voor benzine of de pyrolyse (ontleden door verhitting) van houtresten tot een zeer matige kwaliteit diesel zijn volgens de auteurs minder economisch aantrekkelijk. Elk van die processen heeft volgens hen zijn eigen nadelen waardoor het kraken er het best voor staat.
De onderzoekers hebben samen met een Spaanse collega van de universiteit Rey Juan Carlos in Madrid naar manieren gezocht om het kraken van plantaardige olie te verbeteren. Dat ging in een doorgaand FCC proces, (fluid catalytic cracking) bij 525 graden Celsius en 1,1 atmosfeer. Dat zijn de gebruikelijke procesomstandigheden in een aardolieraffinaderij .
De hoogste omzetting van koolzaadolie in benzine (41 gewichtsprocent) bereikten ze door toevoeging van waterstof en nikkel aan de standaard toegepaste katalysator Ecat. Dat is een derde meer dan bij gebruik van Ecat alleen (31 procent).
Bijkomend voordeel is volgens Makkee dat koolzaadolie heel goed samen te kraken is met zware en met metaal vervuilde aardolie. Immers, de metaalsporen in de olie, vaak nikkel, bevorderen het kraken van de plantaardige olie en voorkomen dat er extra metalen aan de katalysator toegevoegd moeten worden.
“Ontwerpers van biobrandstoffenprocessen zouden er goed aan doen om rekening te houden met de voordelen van het bijmengen van plantaardige en dierlijke aan zware fossiele olie in de bestaande olieraffinaderij infrastructuur als een alternatieve procesoptie”, aldus de auteurs.
T. V. Malleswara Rao, M. Milagrosa Clavero, Michiel Makkee: Effective Gasoline Production Strategies by Catalytic Cracking of Rapeseed Vegetable Oil in Refinery Conditions, Article first published online: 22 JUN 2010, DOI: 10.1002/cssc.201000128
Het is even behelpen voor de leden van het Delftsch Studenten Corps. En misschien ook wennen. De monumentale trap van hun statige sociëteit aan de Phoenixstraat is verwijderd om beschadiging te voorkomen tijdens de ingrijpende werkzaamheden in de spoorzone. In plaats van de natuurstenen opgang die dateert van de bouw van het pand in 1877, ligt er nu een blanke ruwhouten trap. Naar verwachting moeten de corpsleden drie tot vier jaar gebruikmaken van de noodvoorziening.

Bioraffinage
Die opmerkelijke bevindingen publiceerden onderzoekers dr.ir. Michiel Makkee en dr. Malleswara Rao (beiden werkzaam bij catalysis engineering, Technische Natuurwetenschappen) onlangs in het vaktijdschrift ChemSusChem (editie 19 juli 2010).
Het ‘kraken’ van plantaardige oliën in bestaande raffinaderijen – het verbreken van lange koolstofketens door verhitting onder invloed van een katalysator – is volgens de auteurs de meest praktische manier om brandstoffen zoals benzine en diesel uit plantaardige grondstoffen te winnen .
Andere processen zoals het veresteren van vetten voor biodieselproductie, het vergisten van suikers tot ethanol als alternatief voor benzine of de pyrolyse (ontleden door verhitting) van houtresten tot een zeer matige kwaliteit diesel zijn volgens de auteurs minder economisch aantrekkelijk. Elk van die processen heeft volgens hen zijn eigen nadelen waardoor het kraken er het best voor staat.
De onderzoekers hebben samen met een Spaanse collega van de universiteit Rey Juan Carlos in Madrid naar manieren gezocht om het kraken van plantaardige olie te verbeteren. Dat ging in een doorgaand FCC proces, (fluid catalytic cracking) bij 525 graden Celsius en 1,1 atmosfeer. Dat zijn de gebruikelijke procesomstandigheden in een aardolieraffinaderij .
De hoogste omzetting van koolzaadolie in benzine (41 gewichtsprocent) bereikten ze door toevoeging van waterstof en nikkel aan de standaard toegepaste katalysator Ecat. Dat is een derde meer dan bij gebruik van Ecat alleen (31 procent).
Bijkomend voordeel is volgens Makkee dat koolzaadolie heel goed samen te kraken is met zware en met metaal vervuilde aardolie. Immers, de metaalsporen in de olie, vaak nikkel, bevorderen het kraken van de plantaardige olie en voorkomen dat er extra metalen aan de katalysator toegevoegd moeten worden.
“Ontwerpers van biobrandstoffenprocessen zouden er goed aan doen om rekening te houden met de voordelen van het bijmengen van plantaardige en dierlijke aan zware fossiele olie in de bestaande olieraffinaderij infrastructuur als een alternatieve procesoptie”, aldus de auteurs.
T. V. Malleswara Rao, M. Milagrosa Clavero, Michiel Makkee: Effective Gasoline Production Strategies by Catalytic Cracking of Rapeseed Vegetable Oil in Refinery Conditions, Article first published online: 22 JUN 2010, DOI: 10.1002/cssc.201000128

Comments are closed.