Als columnist moet je vaak wat ongenuanceerd schrijven om scherp over te komen. Dap Hartmann, wiens columns ik meestal met plezier lees, gaat in zijn stukje ‘Seven year itch’ (Delta08) volgens mij verder dan ‘wat ongenuanceerd’.
The empty space, a year after the big destroying fire at the faculty of Architecture.
Talent wordt volgens hem onvoldoende gestimuleerd vanwege linkse dogma’s die tot het pamperen van talentlozen en andere nietsnutten leidt. En passant pleit hij ervoor de zaken door een sociaal-Darwinistische bril te bekijken. Enige onderbouwing van deze stellingen levert hij niet.
In ons land zijn het vooral linkse partijen als GroenLinks en D66 die innovatie willen stimuleren en in deze tijden van crisis goed onderwijs in stand willen houden. Ook internationaal zijn het vaker rechtse regeringen die bezuinigen op onderzoek. Als Hartmann naar excellentie in de wetenschap streeft, kan hij ‘links’ dus nog wel eens nodig hebben. In deze tijden komen de bedreigingen voor cultuur, wetenschap en een gezond ondernemingsklimaat vooral van populistisch-rechts.
Verder in het stukje is te lezen dat frustratie over zijn persoonlijke situatie ten grondslag ligt aan het schrijven. Dat is zelden aanleiding tot de beste columns en we moeten het hem waarschijnlijk niet al te zeer kwalijk nemen. In hoeverre zijn – terechte – klachten de schuld van ‘links’ zijn, wordt niet duidelijk. Hij kan toch moeilijk het bestuur van onze universiteit – die eerder zelfs een linkse journalist (Frank Biesboer) met een Berufsverbot trof – beschuldigen van linkse dogma’s.
Chris Duif, medewerker Reactor Instituut Delft (faculteit Technische Natuurwetenschappen)

Comments are closed.