Campus

Passe-pour-tout

Ik ben dol op goede ideeën. Gelukkig zit Nederland vol wereldse ideeën. Deze week werd ik verrast door een fantastisch idee. Niet van mezelf, helaas, maar van Job Cohen.

Amsterdam zit met een probleem: paddenstoelen. Daardoor springen toeristen van grachtenpanden en daar houden ze in Brussel helemaal niet van. Volgens het Oudhollandse poldermodel hebben alle partijen zich onder het genot van een kopje thee eens over dit probleem gebogen: paddogebruikers, paddoverkopers en Job. Want we laten ons natuurlijk niet zomaar de kop uit het zand rukken! Voor we het weten nemen we een impopulaire maatregel en dan gaan er vakbonden piepen, of – nog erger – we verliezen kiezers. Maar godzijdank, Job zag het licht: pasjes! Iedereen die straks in een euforische opwelling een paddenstoel wil kopen, meldt zich bij de smartshop, moet een formuliertje invullen en krijgt dan een door een heikneuterige vormgever op infantiele wijze geïllustreerd scenario in de vorm van een folder mee naar huis met alle voors en tegens van paddenstoelen. En dan volgt er drie dagen bedenktijd. Mijn god! En dan te bedenken dat we al die jaren hebben gedacht dat mensen uit zichzelf nadenken! Wat een misser! Na drie dagen ligt jouw paddorijbewijs voor je klaar! Fantastisch toch? Duizenden ambtenaren weer aan het werk, niemand gedupeerd en de overheid kan zich er vorstelijk achter verschuilen! Het blijft natuurlijk niet bij paddenstoelen. Nee, als dit blijkt te werken – en dat doet het, let op mijn woorden – dan wordt dit onmiddellijk doorgetrokken naar alle Nederlandse sluimerproblemen waar ze ons in Brussel over aan de kop blijven zeuren. Abortus! (‘Gefeliciteerd! Hierbij ontvangt u uw persoonlijke pasje. Veel plezier ermee!’). Overgewicht! (‘Ja mevrouw, ik begrijp dat u NU zin heeft in een patatje-met en die zou ik u ook wel kunnen geven, maar dat mag ik niet’). Homohuwelijk! (‘Als u daar even wil tekenen, dan gaat u er thuis nog eens even rustig over nadenken’). Ex-moslims! (‘Oh, u gelooft niet meer in Allah? Bestudeert u eerst de folder met de daarbij behorende gedragsregels op uw gemak. Wellicht tot over drie dagen!’). Terroristen! (‘Mag ik uw pasje even zien?’)

Pasjes zijn DE oplossing. Pasjes zijn klompen, molens en Delftsblauwe tegels bij elkaar! Pasjes zijn de nieuwe dijken! Nederland, Pasjesland! Oh, enne..Psst! Pasje kopen? Ff Anna bellen.

Anna Noyons

Ik ben dol op goede ideeën. Gelukkig zit Nederland vol wereldse ideeën. Deze week werd ik verrast door een fantastisch idee. Niet van mezelf, helaas, maar van Job Cohen. Amsterdam zit met een probleem: paddenstoelen. Daardoor springen toeristen van grachtenpanden en daar houden ze in Brussel helemaal niet van. Volgens het Oudhollandse poldermodel hebben alle partijen zich onder het genot van een kopje thee eens over dit probleem gebogen: paddogebruikers, paddoverkopers en Job. Want we laten ons natuurlijk niet zomaar de kop uit het zand rukken! Voor we het weten nemen we een impopulaire maatregel en dan gaan er vakbonden piepen, of – nog erger – we verliezen kiezers. Maar godzijdank, Job zag het licht: pasjes! Iedereen die straks in een euforische opwelling een paddenstoel wil kopen, meldt zich bij de smartshop, moet een formuliertje invullen en krijgt dan een door een heikneuterige vormgever op infantiele wijze geïllustreerd scenario in de vorm van een folder mee naar huis met alle voors en tegens van paddenstoelen. En dan volgt er drie dagen bedenktijd. Mijn god! En dan te bedenken dat we al die jaren hebben gedacht dat mensen uit zichzelf nadenken! Wat een misser! Na drie dagen ligt jouw paddorijbewijs voor je klaar! Fantastisch toch? Duizenden ambtenaren weer aan het werk, niemand gedupeerd en de overheid kan zich er vorstelijk achter verschuilen! Het blijft natuurlijk niet bij paddenstoelen. Nee, als dit blijkt te werken – en dat doet het, let op mijn woorden – dan wordt dit onmiddellijk doorgetrokken naar alle Nederlandse sluimerproblemen waar ze ons in Brussel over aan de kop blijven zeuren. Abortus! (‘Gefeliciteerd! Hierbij ontvangt u uw persoonlijke pasje. Veel plezier ermee!’). Overgewicht! (‘Ja mevrouw, ik begrijp dat u NU zin heeft in een patatje-met en die zou ik u ook wel kunnen geven, maar dat mag ik niet’). Homohuwelijk! (‘Als u daar even wil tekenen, dan gaat u er thuis nog eens even rustig over nadenken’). Ex-moslims! (‘Oh, u gelooft niet meer in Allah? Bestudeert u eerst de folder met de daarbij behorende gedragsregels op uw gemak. Wellicht tot over drie dagen!’). Terroristen! (‘Mag ik uw pasje even zien?’)

Pasjes zijn DE oplossing. Pasjes zijn klompen, molens en Delftsblauwe tegels bij elkaar! Pasjes zijn de nieuwe dijken! Nederland, Pasjesland! Oh, enne..Psst! Pasje kopen? Ff Anna bellen.

Anna Noyons

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.