Waarom zie je schepen wel achter de horizon verdwijnen, tot en met het laatste topje van de schoorsteen, maar zie je hoogspanningsmasten en kerktorens altijd van top tot teen in een polder staan, hoe ver weg je ook staat? Hier moet de Delftse student even over nadenken.
Is dat wel zo? Ja, dat is zo. De hoogspanningsmast wordt wel kleiner, maar je blijft altijd het hele geval zien, mits je zicht niet belemmerd wordt door gebouwen, heuvels of bomen. Dit laatste is dan ook de sleutel tot het antwoord van Peter Geelner, student bouwkunde: “Op zee zie je een bij benadering vlakke spiegel zonder reliëf en obstakels. Je zicht wordt slechts beperkt door de bolling van de aarde. Door deze bolling kun je, als de romp al buiten je zicht is, de schoorsteen nog wel zien. Op het land zou dit theoretisch ook kunnen, maar daar bestaan deze omstandigheden nou eenmaal niet. Zou er ergens een compleet lege vlakte van duizend kilometer bestaan zonder enig reliëf met een hoogspanningsmast, dan denk ik dat er geen verschil zou zijn met het effect op zee.”
Een anonieme lezer, vijfdejaars civiele techniek, denkt dat het reflecterende vermogen van het zeeoppervlak van invloed is op je waarneming, nog vóórdat de bolling van de aarde mee gaat spelen. “Het is een vorm van gezichtsbedrog. Door een bepaalde hoek van de reflectie van zonlicht op het water zie je een smal laagje boven de horizon als water, waar eigenlijk nog lucht is. Hoe verder het schip van je wegvaart, hoe kleiner het wordt en hoe meer het zich achter dit laagje gaat ‘verstoppen’, nog voordat de bolling van de aarde van invloed is op je waarneming. Dit gezichtsbedrog is vergelijkbaar met de bekende plas water op een heet wegdek, die verdwijnt als je dichterbij komt. Blijkbaar zijn er bepaalde materialen zoals water en heet asfalt, die in staat zijn licht zodanig reflecteren, dat het op water lijkt. Hoe dat precies zit, weet ik niet.”
Nou willen we natuurlijk graag weten hoe dat reflecteren precies in zijn werk gaat. Heeft iemand hierover nog een idee?
De tweede vraag van vorige week schuif ik nog maar een weekje door. Willem Lijbach, tweedejaars industrieel ontwerpen: “Als de mens van de aap geëvolueerd is, waarom is de aap zelf dan niet verder geëvolueerd?” (IK)
Reacties of nieuwe vragen kun je wekelijks vóór maandag 16.00 uur mailen naar: waarom_daarom@yahoo.com. Maximaal vijftig woorden, en vergeet niet je naam, studie en studiejaar te vermelden.
Waarom zie je schepen wel achter de horizon verdwijnen, tot en met het laatste topje van de schoorsteen, maar zie je hoogspanningsmasten en kerktorens altijd van top tot teen in een polder staan, hoe ver weg je ook staat? Hier moet de Delftse student even over nadenken. Is dat wel zo? Ja, dat is zo. De hoogspanningsmast wordt wel kleiner, maar je blijft altijd het hele geval zien, mits je zicht niet belemmerd wordt door gebouwen, heuvels of bomen. Dit laatste is dan ook de sleutel tot het antwoord van Peter Geelner, student bouwkunde: “Op zee zie je een bij benadering vlakke spiegel zonder reliëf en obstakels. Je zicht wordt slechts beperkt door de bolling van de aarde. Door deze bolling kun je, als de romp al buiten je zicht is, de schoorsteen nog wel zien. Op het land zou dit theoretisch ook kunnen, maar daar bestaan deze omstandigheden nou eenmaal niet. Zou er ergens een compleet lege vlakte van duizend kilometer bestaan zonder enig reliëf met een hoogspanningsmast, dan denk ik dat er geen verschil zou zijn met het effect op zee.”
Een anonieme lezer, vijfdejaars civiele techniek, denkt dat het reflecterende vermogen van het zeeoppervlak van invloed is op je waarneming, nog vóórdat de bolling van de aarde mee gaat spelen. “Het is een vorm van gezichtsbedrog. Door een bepaalde hoek van de reflectie van zonlicht op het water zie je een smal laagje boven de horizon als water, waar eigenlijk nog lucht is. Hoe verder het schip van je wegvaart, hoe kleiner het wordt en hoe meer het zich achter dit laagje gaat ‘verstoppen’, nog voordat de bolling van de aarde van invloed is op je waarneming. Dit gezichtsbedrog is vergelijkbaar met de bekende plas water op een heet wegdek, die verdwijnt als je dichterbij komt. Blijkbaar zijn er bepaalde materialen zoals water en heet asfalt, die in staat zijn licht zodanig reflecteren, dat het op water lijkt. Hoe dat precies zit, weet ik niet.”
Nou willen we natuurlijk graag weten hoe dat reflecteren precies in zijn werk gaat. Heeft iemand hierover nog een idee?
De tweede vraag van vorige week schuif ik nog maar een weekje door. Willem Lijbach, tweedejaars industrieel ontwerpen: “Als de mens van de aap geëvolueerd is, waarom is de aap zelf dan niet verder geëvolueerd?” (IK)
Reacties of nieuwe vragen kun je wekelijks vóór maandag 16.00 uur mailen naar: waarom_daarom@yahoo.com. Maximaal vijftig woorden, en vergeet niet je naam, studie en studiejaar te vermelden.
Comments are closed.