De Silent Disco. Sinds een paar jaar dé hit op festivals en evenementen. Aan IO-student Eliza Noordhoek de afstudeeropdracht om een vervoermiddel te ontwerpen voor de vele koptelefoons die nodig zijn voor zo’n hip feestje, én een concept te maken voor een Silent Club.
Share
Eliza Noordhoek is geen onbekende in de Silent Disco. Als medewerker maakte ze het evenement van het begin af aan mee. Tijdens de feestjes wordt de muziek via koptelefoons verspreid. Feestgangers durven op die manier veel vrijer en uitbundiger te dansen, is het idee, en de dj’s spelen in op het publiek en zetten met hun opmerkingen nietsvermoedend pottenkijkend publiek voor schut. Een beetje individualistisch is het wel, maar een conversatie is des te makkelijker: zet de koptelefoon af en de muziek is weg.
Tot voor kort vervoerde de Silent Disco zijn koptelefoons in emmers, die bij elk evenement in en uit een busje getild moesten worden. Dus ontwierp Noordhoek een verrijdbare kast, de Boogie, waarin de medewerkers de koptelefoons kunnen ophangen aan een ronddraaiend rad. Bukken hoeft nooit meer.
De Boogie straalt rood licht uit. Dat past goed bij de Silent Disco-belevening, vindt Noordhoek. Ze onderzocht die beleving om een concept te kunnen ontwikkelen voor een Silent Club, een Silent Disco op een vaste locatie.
In die club is de standaard discotheekopstelling met dj, boxen ernaast, een dansende menigte en achterin een bar, niet nodig omdat iedereen een koptelefoon draagt. Verspreid door de club kunnen daardoor makkelijk verschillende zones gecreëerd worden, bedacht Noordhoek. Een paar laaghangende lampen vormen al snel een lounge, terwijl reliëfverschillen en obstakels de feestganger uitdagen om los te gaan.
Handig: de koptelefoons kunnen op verschillende zenders worden ingesteld. Er is dus altijd wel een geschikt deuntje om op te swingen.
Met de Boogie van Eliza Noordhoek hoeft niemand meer te bukken.
Eliza Noordhoek is geen onbekende in de Silent Disco. Als medewerker maakte ze het evenement van het begin af aan mee. Tijdens de feestjes wordt de muziek via koptelefoons verspreid. Feestgangers durven op die manier veel vrijer en uitbundiger te dansen, is het idee, en de dj’s spelen in op het publiek en zetten met hun opmerkingen nietsvermoedend pottenkijkend publiek voor schut. Een beetje individualistisch is het wel, maar een conversatie is des te makkelijker: zet de koptelefoon af en de muziek is weg.
Tot voor kort vervoerde de Silent Disco zijn koptelefoons in emmers, die bij elk evenement in en uit een busje getild moesten worden. Dus ontwierp Noordhoek een verrijdbare kast, de Boogie, waarin de medewerkers de koptelefoons kunnen ophangen aan een ronddraaiend rad. Bukken hoeft nooit meer.
De Boogie straalt rood licht uit. Dat past goed bij de Silent Disco-belevening, vindt Noordhoek. Ze onderzocht die beleving om een concept te kunnen ontwikkelen voor een Silent Club, een Silent Disco op een vaste locatie.
In die club is de standaard discotheekopstelling met dj, boxen ernaast, een dansende menigte en achterin een bar, niet nodig omdat iedereen een koptelefoon draagt. Verspreid door de club kunnen daardoor makkelijk verschillende zones gecreëerd worden, bedacht Noordhoek. Een paar laaghangende lampen vormen al snel een lounge, terwijl reliëfverschillen en obstakels de feestganger uitdagen om los te gaan.
Handig: de koptelefoons kunnen op verschillende zenders worden ingesteld. Er is dus altijd wel een geschikt deuntje om op te swingen.
Met de Boogie van Eliza Noordhoek hoeft niemand meer te bukken.
Comments are closed.