Harde handel

r. Michel Dekking van de afdeling toegepaste wiskunde (EWI)

Tussenstand: Anderluh hoopt te promoveren in het voorjaar van 2006

(Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

“Mijn dubbelleven? Haha, zo had ik het nog niet bekeken. Kijk, ik heb twee onafhankelijke contracten, een voor drie dagen als promovendus bij de TU Delft, en een voor twee dagen bij de beleggingsbank Binck, waar ik werk als afdelingshoofd. Dat combineert prima, al zijn er ook verschillen. Bij Binck zijn de deadlines harder. En alles draait er natuurlijk in laatste instantie om geld verdienen, in plaats van om artikelen schrijven. Dat moet je goed voor ogen houden. Je mag bij de bank best een boek over wiskunde lezen. Zo lang de mensen maar weten dat je dat doet om een zinnige bijdrage te leveren aan het geld verdienen.

De financiële wiskunde ontleent zijn ontstaansgeschiedenis aan de theorieën van Black en Scholes, over hoe je opties zodanig moet prijzen dat je als verkoper van een optie in alle scenario’s van het onderliggende aandeel aan je betalingsverplichting kunt voldoen. Maar hun formule levert alleen prijzen voor standaard optiecontracten. Hoe je het kunt toepassen op allerlei andere, nieuwe financiële producten, daarvoor moet je heel wat meer wiskundige theorie ontwikkelen. Ik hoop dat ik in mijn promotie een overzicht kan geven van hoe je die exotische opties kunt prijzen, door gebruik te maken van kansrekening.

Inderdaad, echt een econometrie-onderwerp. Maar de wiskunde die erbij komt kijken is veel moeilijker dan wat men in de econometrie gewend is. Wat dat betreft zit ik hier aan de TU goed. Mijn onderwerp is heel wiskundig, maar heeft ook dat dynamische en hectische van de beursvloer. Dat is een erg leuke combinatie. En wiskunde op zich… Hoe moet ik dat zeggen, wiskunde zit mooi in elkaar. Je kunt je eigen wereld van voorwaarden creëren, en daarin een bepaalde stelling opbouwen. En intussen houdt het financiële, praktische aspect je met beide benen op de grond.

Ja, dat beeld dat wiskundigen van die ringbaardambtenaren zijn, dat kom ik wel tegen. Ik was eens op een door een bank georganiseerd seminar over structural products, daar maakten ze ook het grapje: de mensen die het uitrekenen, dat zijn de kwanten met de driehoekige hoofden. Een ‘kwant’, dat is in de financiële wereld de bijnaam voor een kwantitatief analist bij een bank. Maar laat ik je geruststellen. De mensen die ik hier op de afdeling zie lopen, voldoen niet aan de stereotype.

Ik ben er nog niet uit wat mij meer trekt, de universiteit of de bank. Het prettige van de academische wereld is dat je meer tijd hebt om dingen te bestuderen, en dat je onderwijs kunt geven. De financiële wereld heeft als voordeel dat het dichter bij de praktijk staat. En het feit dat er geld wordt verdiend, maakt dat je ook makkelijker kunt investeren in nieuwe activiteiten. Hoewel, die moet je dan natuurlijk wel weer zien terug te verdienen!”

Naam: Jasper Anderluh (27)

Nationaliteit: Nederlandse

Onderwerp: Financiële wiskunde: modelleren van exotische opties met kansmodellen

Promotor: Prof.dr. Michel Dekking van de afdeling toegepaste wiskunde (EWI)

Tussenstand: Anderluh hoopt te promoveren in het voorjaar van 2006

(Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

“Mijn dubbelleven? Haha, zo had ik het nog niet bekeken. Kijk, ik heb twee onafhankelijke contracten, een voor drie dagen als promovendus bij de TU Delft, en een voor twee dagen bij de beleggingsbank Binck, waar ik werk als afdelingshoofd. Dat combineert prima, al zijn er ook verschillen. Bij Binck zijn de deadlines harder. En alles draait er natuurlijk in laatste instantie om geld verdienen, in plaats van om artikelen schrijven. Dat moet je goed voor ogen houden. Je mag bij de bank best een boek over wiskunde lezen. Zo lang de mensen maar weten dat je dat doet om een zinnige bijdrage te leveren aan het geld verdienen.

De financiële wiskunde ontleent zijn ontstaansgeschiedenis aan de theorieën van Black en Scholes, over hoe je opties zodanig moet prijzen dat je als verkoper van een optie in alle scenario’s van het onderliggende aandeel aan je betalingsverplichting kunt voldoen. Maar hun formule levert alleen prijzen voor standaard optiecontracten. Hoe je het kunt toepassen op allerlei andere, nieuwe financiële producten, daarvoor moet je heel wat meer wiskundige theorie ontwikkelen. Ik hoop dat ik in mijn promotie een overzicht kan geven van hoe je die exotische opties kunt prijzen, door gebruik te maken van kansrekening.

Inderdaad, echt een econometrie-onderwerp. Maar de wiskunde die erbij komt kijken is veel moeilijker dan wat men in de econometrie gewend is. Wat dat betreft zit ik hier aan de TU goed. Mijn onderwerp is heel wiskundig, maar heeft ook dat dynamische en hectische van de beursvloer. Dat is een erg leuke combinatie. En wiskunde op zich… Hoe moet ik dat zeggen, wiskunde zit mooi in elkaar. Je kunt je eigen wereld van voorwaarden creëren, en daarin een bepaalde stelling opbouwen. En intussen houdt het financiële, praktische aspect je met beide benen op de grond.

Ja, dat beeld dat wiskundigen van die ringbaardambtenaren zijn, dat kom ik wel tegen. Ik was eens op een door een bank georganiseerd seminar over structural products, daar maakten ze ook het grapje: de mensen die het uitrekenen, dat zijn de kwanten met de driehoekige hoofden. Een ‘kwant’, dat is in de financiële wereld de bijnaam voor een kwantitatief analist bij een bank. Maar laat ik je geruststellen. De mensen die ik hier op de afdeling zie lopen, voldoen niet aan de stereotype.

Ik ben er nog niet uit wat mij meer trekt, de universiteit of de bank. Het prettige van de academische wereld is dat je meer tijd hebt om dingen te bestuderen, en dat je onderwijs kunt geven. De financiële wereld heeft als voordeel dat het dichter bij de praktijk staat. En het feit dat er geld wordt verdiend, maakt dat je ook makkelijker kunt investeren in nieuwe activiteiten. Hoewel, die moet je dan natuurlijk wel weer zien terug te verdienen!”