Kapende robots

Ondanks het slechte weer stroomt de PMP-hal aan de Drebbelweg zondagavond al vroeg vol. De schare toeschouwers verdringt zich rond een grote in spotlights badende tafel, waar zich straks de apotheose van een week mentale voorbereiding en een weekend koortsachtig knutselen zal voltrekken. Met de naar eigen inzicht getransformeerde inhoud van een toolkit, bestaande uit motortjes, servo’s, elastieken en veel meccano, moeten de deelnemers in een afvalrace een zo hoog mogelijke toren van schuimblokken weten te bouwen.

Volgens ir. Arjen Jansen, die de IO Techniek Workshop samen met ir. Ernest van Breemen coördineert, is de competitie een goede aanvulling op het onderwijsprogramma. ,,Ze krijgen nu eindelijk een ontwerpopdracht waarbij ze aan het einde niet worden afgerekend op hun ontwerpproces en hoe goed ze met hun begeleider kunnen opschieten”, verklaart Jansen. ,,Ze hebben hier te maken met keiharde concurrentie. Ze moeten nu gewoon even snel wat maken, patsboem, knallen, gaan, en niet te lang ouwehoeren.”

Dit is het tweede jaar waarin de faculteit Industrieel Ontwerpen deelneemt aan een officiële voorronde van Qreatech, een landelijke wedstrijd die techniekstudenten op een speelse manier praktijkervaring wil bijbrengen. Gezien het grote aantal deelnemende teams is de reputatie het evenement evenwel vooruitgesneld. ,,Vorig jaar hebben we tot op de laatste dag moeten lubben, maar nu waren we de middag na het ophangen van de oproep al overboekt”, vertelt prof.dr. Paul de Ruwe, mecenas van de workshop. ,,Dat is toch een helder signaal dat de deelnemers het vorig jaar leuk hebben gevonden.”

Ook het publiek hoeft niet te klagen, want de avond van de wedstrijd blijkt een zeer hoge amusementswaarde te hebben. Een parade van de meest waanzinnige constructies passeert de revue, de een meer succesvol dan de andere. Met wild uitklappende vangnetten, kermisgrijpers en onder hun eigen gewicht afbrekende vergaarinstallaties proberen de studenten de blokkenstapel voor de neus van hun tegenstrevers weg te kapen. De machines zijn via een kabel verbonden met een bedieningsconsole aan de rand van het speelveld, en raken tijdens de worstelingen geregeld verstrengeld.

Het team Hop Hop Griekloos dat al vroeg geëlimineerd is, sleutelt nog vertwijfeld aan een soort heftruckje. ,,Het signaal van de motor stoort de servo. Ze hebben daarvoor wel condensatoren uitgedeeld, maar die zijn niet afdoende”, klaagt Bram Streefkerk van het team. ,,Het gekke is dat hij het met de proefvoeding perfect deed. Maar toen we het wedstrijdveld betraden stopte hij gewoon.”

Over het algemeen lijken de simpelere constructies in het voordeel. In de loop van de avond tekenen zich een paar grote kanshebbers af. Hoge ogen gooit het wat agressieve apparaat van team ZeEm (Zero Emission), een hijskraan op een kartonnen koker die met een paar krabachtige vangarmen in een snelle, hebberige uithaal alle blokken naar zich toe trekt. Een stapel bouwen is dan niet meer nodig en deze strategie levert ZeEm zelfs een finaleplaats op.

Tijdens de strijd om de eerste en tweede plaats kiest ZeEmweer voor de aanval en neemt met de blokkenstapel ook tegenstander Amazing Discovery in een dodelijk omarming. Omdat beide voertuigen daardoor vooruit noch achteruit kunnen bewegen, besluit de jury tot een herstart. Amazing Discovery, een rijdende lift met een kruisvormige kleminrichting, weet in de rematch een stuk of vijf blokken uit de klauwen van ZeEm te bemachtigen. Nu wreekt de gebrekkige hefinstallatie van ZeEm zich: langzaam maar zeker stapelt Amazing Discovery blokje op blokje, en sleept met een torentje van vier hoog de eerste prijs binnen.