Loek tegen het massieve sociaal-democratische blok

br />
De liberale onderwijsminister was op 30 mei te gast op een debatavond van de studentenorganisatie ISO. Behalve voor het uitreiken van de ISO-studentenprijs nam hij die bijeenkomst te baat om eens openhartig terug te blikken. Even liet Hermans de rol van de getergde en defensieve bestuurder los, die hij afgelopen jaar vooral in de Kamer vaak speelde.

Wapenfeiten? Zeker kon hij ze noemen: de bachelor-masterstructuur, die hij op de valreep door de Eerste Kamer loodste, is een ‘keerpunt in de geschiedenis’. Nederland loopt nu voorop in Europa, vindt Hermans. Ook trots is hij erop dat ‘het idee dat er geselecteerd mag worden’ door zijn toedoen eindelijk weer politiek aanvaard is. Volgens Loek was dit niet minder dan ‘een overwinning op de sociaal-democratische dominantie’ van de afgelopen jaren.

Met die uitlating gaf hij aan hoe moeizaam het regeren met Paars is geweest. En nu kwam de demissionaire minister pas goed op dreef. Dat hij geen steun kreeg voor variatie in collegegeld voor mastercursussen, ziet Hermans als een van de grootste ‘missers’ van zijn ambtsperiode. Maar die nederlaag wijt hij vooral aan het ‘massieve blok’ van de PvdA-dominantie in de Kamer, en het kabinet.

,,Binnen een andere coalitie was zeker meer mogelijk geweest”, stelde Hermans zonder aarzeling. Hij doelde met dat ‘meer’ op de liberalisering in het hoger onderwijs. Met die ‘omslag naar meer eigen verantwoordelijkheid’ is volgens hem een aarzelend, maar noodzakelijk begin gemaakt.

Aan een nieuw kabinet is het nu om naar een hogere versnelling te schakelen. Hermans liet zich hier ook enkele uitspraken over de formatiebesprekingen met de beoogde coalitiepartners CDA en LPF ontlokken. Zijn partij doet alleen mee als er zicht is op meer selectie en op variatie in collegegeld in de slotfase van het hoger onderwijs. ,,Geen selectie, dan geen VVD in het kabinet”, was zijn bondige stelling. Voor het CDA wordt dit een moeilijk verteerbaar standpunt.

Ook de invoering van een ‘knipkaart’-of vouchersysteem staat volgens de vertrekkende minister hoog op de agenda van de VVD voor de formatie. Hij meent dat in dit geval het CDA dezelfde richting kiest.

De openhartigheid van Hermans is in politiek Den Haag niet onopgemerkt gebleven. In het wekelijkse vragenuurtje in de Tweede Kamer riep de Socialistische Partij hem dinsdag nog ter verantwoording. Die discussie was een achterhoedegevecht. Want nog dezelfde dag ging de Eerste Kamer akkoord met de bachelor-masterstructuur, en met het nieuwe accreditatiestelsel waarin alle opleidingen de komende jaren een ‘keurmerk’ moeten verdienen.

Misschien toch nog voor vier jaar bijtekenen? Over die kwestie lietHermans op de ISO-middag niet het achterste van zijn tong zien. Maar hij wilde wel duidelijk zijn over wat in een nieuwe ambtsperiode zijn prioriteiten zouden zijn. Op verhoging van de basisbeurs hoeft bijvoorbeeld niemand onder Loek-2 te rekenen. Die maatregel zou jaarlijks 250 miljoen euro kosten. En helaas: dat geld is volgens de liberaal harder nodig voor het aanpakken van het lerarentekort.

Hij heeft in het laatste halfjaar van zijn bewind wel wat klappen gehad, maar dat weerhoudt Loek Hermans er niet van om trots terug te blikken. Ook zijn terugkeer als onderwijsminister sluit hij nog niet uit.

De liberale onderwijsminister was op 30 mei te gast op een debatavond van de studentenorganisatie ISO. Behalve voor het uitreiken van de ISO-studentenprijs nam hij die bijeenkomst te baat om eens openhartig terug te blikken. Even liet Hermans de rol van de getergde en defensieve bestuurder los, die hij afgelopen jaar vooral in de Kamer vaak speelde.

Wapenfeiten? Zeker kon hij ze noemen: de bachelor-masterstructuur, die hij op de valreep door de Eerste Kamer loodste, is een ‘keerpunt in de geschiedenis’. Nederland loopt nu voorop in Europa, vindt Hermans. Ook trots is hij erop dat ‘het idee dat er geselecteerd mag worden’ door zijn toedoen eindelijk weer politiek aanvaard is. Volgens Loek was dit niet minder dan ‘een overwinning op de sociaal-democratische dominantie’ van de afgelopen jaren.

Met die uitlating gaf hij aan hoe moeizaam het regeren met Paars is geweest. En nu kwam de demissionaire minister pas goed op dreef. Dat hij geen steun kreeg voor variatie in collegegeld voor mastercursussen, ziet Hermans als een van de grootste ‘missers’ van zijn ambtsperiode. Maar die nederlaag wijt hij vooral aan het ‘massieve blok’ van de PvdA-dominantie in de Kamer, en het kabinet.

,,Binnen een andere coalitie was zeker meer mogelijk geweest”, stelde Hermans zonder aarzeling. Hij doelde met dat ‘meer’ op de liberalisering in het hoger onderwijs. Met die ‘omslag naar meer eigen verantwoordelijkheid’ is volgens hem een aarzelend, maar noodzakelijk begin gemaakt.

Aan een nieuw kabinet is het nu om naar een hogere versnelling te schakelen. Hermans liet zich hier ook enkele uitspraken over de formatiebesprekingen met de beoogde coalitiepartners CDA en LPF ontlokken. Zijn partij doet alleen mee als er zicht is op meer selectie en op variatie in collegegeld in de slotfase van het hoger onderwijs. ,,Geen selectie, dan geen VVD in het kabinet”, was zijn bondige stelling. Voor het CDA wordt dit een moeilijk verteerbaar standpunt.

Ook de invoering van een ‘knipkaart’-of vouchersysteem staat volgens de vertrekkende minister hoog op de agenda van de VVD voor de formatie. Hij meent dat in dit geval het CDA dezelfde richting kiest.

De openhartigheid van Hermans is in politiek Den Haag niet onopgemerkt gebleven. In het wekelijkse vragenuurtje in de Tweede Kamer riep de Socialistische Partij hem dinsdag nog ter verantwoording. Die discussie was een achterhoedegevecht. Want nog dezelfde dag ging de Eerste Kamer akkoord met de bachelor-masterstructuur, en met het nieuwe accreditatiestelsel waarin alle opleidingen de komende jaren een ‘keurmerk’ moeten verdienen.

Misschien toch nog voor vier jaar bijtekenen? Over die kwestie lietHermans op de ISO-middag niet het achterste van zijn tong zien. Maar hij wilde wel duidelijk zijn over wat in een nieuwe ambtsperiode zijn prioriteiten zouden zijn. Op verhoging van de basisbeurs hoeft bijvoorbeeld niemand onder Loek-2 te rekenen. Die maatregel zou jaarlijks 250 miljoen euro kosten. En helaas: dat geld is volgens de liberaal harder nodig voor het aanpakken van het lerarentekort.