Voor visuele controle bij operaties in de bloedvaten gebruiken interventieradiologen schadelijke röntgenstraling. ITS-promovenda Dafina Tanase brengt een alternatief: sturen door de aders met magneetspoelen.
Share
/strong>
Verstopte slagaders kunnen opgerekt worden door een buisje met een ballonnetje in te brengen. Dit zogenaamde dotteren is een van de vele behandelingen waarbij artsen instrumenten als voerdraad en katheder door de bloedvaten leiden. Het is gepriegel op de millimeter op leven en dood. In de operatiekamers wordt nu röntgenstraling gebruikt om de positie en stand van de instrumenten in het lichaam van de patiënt te bepalen. Een kleine dosis röntgenstraling is ongevaarlijk, maar om te manoeuvreren in de bloedvaten zijn een uur lang tien tot twintig röntgenfoto’s per seconde nodig. En dat is pas één operatie.
ITS-promovenda Dafina Tanase: ,,Interventieradiologen dragen beschermende kleding, zoals loden jassen. Maar sommige delen van het lichaam zijn moeilijk te beschermen, zoals de handen die vrij moeten kunnen bewegen. Als een arts jarenlang dit soort behandelingen doet, staat hij bloot aan een gevaarlijke dosis straling.”
De promovenda komt daarom met een alternatieve visualisatietechniek: magnetisme. Vorige week donderdag verdedigde ze haar proefschrift. Magnetische spoelen buiten het lichaam van de patiënt bepalen de positie van een sensor op het medisch instrument. Klinische studies in het Academisch Medisch Centrum in Amsterdam wijzen uit dat de benodigde röntgenstraling voor ‘intravasculaire interventies’ hierdoor met 55 procent vermindert.
Tanase: ,,Aan het begin van de operatie wordt een röntgenfoto gemaakt. De bewegingen van de magnetische sensor worden op deze foto geprojecteerd. Alleen bij bewegingen van de patiënt wordt een nieuwe foto gemaakt om de nieuwe stand van zijn lichaam vast te leggen.”
Met deze techniek kan Tanase tot op zes millimeter nauwkeurig door bloedbanen sturen. Net niet goed genoeg, want clinici eisen een afwijking van twee tot drie millimeter. Tanase: ,,Ik heb aangetoond dat het principe werkt. Verdere ontwikkeling zal de nauwkeurigheid verbeteren. Het is onduidelijk of er voldoende geld en mensen voor vervolgonderzoek zijn, maar wat mij betreft kunnen we over een paar jaar proeven op dieren doen.”
www.wbmt.tudelft.nl/mms/misit/dioc9.html . .
Voor visuele controle bij operaties in de bloedvaten gebruiken interventieradiologen schadelijke röntgenstraling. ITS-promovenda Dafina Tanase brengt een alternatief: sturen door de aders met magneetspoelen.
Verstopte slagaders kunnen opgerekt worden door een buisje met een ballonnetje in te brengen. Dit zogenaamde dotteren is een van de vele behandelingen waarbij artsen instrumenten als voerdraad en katheder door de bloedvaten leiden. Het is gepriegel op de millimeter op leven en dood. In de operatiekamers wordt nu röntgenstraling gebruikt om de positie en stand van de instrumenten in het lichaam van de patiënt te bepalen. Een kleine dosis röntgenstraling is ongevaarlijk, maar om te manoeuvreren in de bloedvaten zijn een uur lang tien tot twintig röntgenfoto’s per seconde nodig. En dat is pas één operatie.
ITS-promovenda Dafina Tanase: ,,Interventieradiologen dragen beschermende kleding, zoals loden jassen. Maar sommige delen van het lichaam zijn moeilijk te beschermen, zoals de handen die vrij moeten kunnen bewegen. Als een arts jarenlang dit soort behandelingen doet, staat hij bloot aan een gevaarlijke dosis straling.”
De promovenda komt daarom met een alternatieve visualisatietechniek: magnetisme. Vorige week donderdag verdedigde ze haar proefschrift. Magnetische spoelen buiten het lichaam van de patiënt bepalen de positie van een sensor op het medisch instrument. Klinische studies in het Academisch Medisch Centrum in Amsterdam wijzen uit dat de benodigde röntgenstraling voor ‘intravasculaire interventies’ hierdoor met 55 procent vermindert.
Tanase: ,,Aan het begin van de operatie wordt een röntgenfoto gemaakt. De bewegingen van de magnetische sensor worden op deze foto geprojecteerd. Alleen bij bewegingen van de patiënt wordt een nieuwe foto gemaakt om de nieuwe stand van zijn lichaam vast te leggen.”
Met deze techniek kan Tanase tot op zes millimeter nauwkeurig door bloedbanen sturen. Net niet goed genoeg, want clinici eisen een afwijking van twee tot drie millimeter. Tanase: ,,Ik heb aangetoond dat het principe werkt. Verdere ontwikkeling zal de nauwkeurigheid verbeteren. Het is onduidelijk of er voldoende geld en mensen voor vervolgonderzoek zijn, maar wat mij betreft kunnen we over een paar jaar proeven op dieren doen.”
www.wbmt.tudelft.nl/mms/misit/dioc9.html . .
Comments are closed.