Kinderzoeker

br />
Kinderlokkers opgepast: big mama is watching you. De children tracker kan overal verstopt zitten; in buttons, broodtrommels, haarspelden en speelgoed. Via telefoonpalen en internet houden ouders hun kinderen digitaal in het oog. Children tracking, vondst of farce?

,,Sommige kinderen zijn echte weglopertjes hoor”, reageert dr.ir. Louis Goossens van de sectie Veiligheidskunde van TBM. ,,Ik vind zo’n product helemaal geen gekke gedachte.”

Ook prof.dr. Walle Oppedijk van Veen van de sectie Marketing van industrieel ontwerpen ziet wel een markt voor de children tracker. ,,Ouders willen hun kinderen in de gaten houden. Op het strand worden kinderen zelfs wel eens met een touw of elastiek vastgezet. Dan is een subtiel armbandje met zender misschien wel beter. Misschien dat er in de toekomst zelfs een sensor ingebouwd kan worden die water signaleert en dan alarm slaat. Als het betaalbaar is en goed functioneert, waarom niet? Het lijkt erg ver te gaan, maar dat dachten we van de mobiele telefoon ook.”

In Engeland krijgt de children tracker extra aandacht door de vorig jaar ontvoerde en vermoorde meisjes Holly Wells and Jessica Chapman. Opiniepeilingen in de weken na de moord wezen uit dat 69 procent van de ouders zich had voorgenomen hun kinderen scherper in de gaten te houden.

Omgaan met veiligheid is lang niet altijd een rationeel proces. Goossens noemt een voorbeeld van emotionele veiligheidsbeslissingen in de industrie. ,,De kans is groter om gewond te raken door een ongeval met een machine, dan door brand. Toch spreekt brand meer aan en wordt er daarom meer aandacht aan besteed.”

Met de children tracker lijkt net zoiets aan de hand. Goossens: ,,Ouders maken zich altijd zorgen over hun kinderen. Grote media-aandacht voor ontvoeringen en misbruik van kinderen versterken dit effect. Ook al is de kans extreem klein dat er iets gebeurt, ouders hebben veel over voor wat extra veiligheid voor hun kind.”

Hoe groot de kans op ongelukken is door het uit het oog verliezen van kinderen, weet Goossens niet. ,,Misschien dat ze het bij de stichting Consument en Veiligheid weten. Die houden met behulp van informatie van ehbo-afdelingen statistieken bij van oorzaken van ongelukken. Als een bepaalde oorzaak vaak geregistreerd wordt, wordt overwogen dit gevaar landelijk onder de aandacht te brengen. Bijvoorbeeld via Postbus 51-spotjes of door het aanpassen van gevaarlijke producten.”

Binnenkort tussen de Play Station- en Pampersreclame: ‘kind wordt in geblindeerd bestelbusje getrokken, koop de children tracker‘?

Goossens: ,,Interessante ethische vraag, maar Postbus 51 zie ik de spot in ieder geval niet snel uitzenden.”

Als het aan Quiktrak ligt heeft ieder kind binnenkort een gps-chip en panic button in zijn riem. Ouders in Londen hebben de primeur: via mobieltje en internet kunnen zij hun kroost volgen.

Kinderlokkers opgepast: big mama is watching you. De children tracker kan overal verstopt zitten; in buttons, broodtrommels, haarspelden en speelgoed. Via telefoonpalen en internet houden ouders hun kinderen digitaal in het oog. Children tracking, vondst of farce?

,,Sommige kinderen zijn echte weglopertjes hoor”, reageert dr.ir. Louis Goossens van de sectie Veiligheidskunde van TBM. ,,Ik vind zo’n product helemaal geen gekke gedachte.”

Ook prof.dr. Walle Oppedijk van Veen van de sectie Marketing van industrieel ontwerpen ziet wel een markt voor de children tracker. ,,Ouders willen hun kinderen in de gaten houden. Op het strand worden kinderen zelfs wel eens met een touw of elastiek vastgezet. Dan is een subtiel armbandje met zender misschien wel beter. Misschien dat er in de toekomst zelfs een sensor ingebouwd kan worden die water signaleert en dan alarm slaat. Als het betaalbaar is en goed functioneert, waarom niet? Het lijkt erg ver te gaan, maar dat dachten we van de mobiele telefoon ook.”

In Engeland krijgt de children tracker extra aandacht door de vorig jaar ontvoerde en vermoorde meisjes Holly Wells and Jessica Chapman. Opiniepeilingen in de weken na de moord wezen uit dat 69 procent van de ouders zich had voorgenomen hun kinderen scherper in de gaten te houden.

Omgaan met veiligheid is lang niet altijd een rationeel proces. Goossens noemt een voorbeeld van emotionele veiligheidsbeslissingen in de industrie. ,,De kans is groter om gewond te raken door een ongeval met een machine, dan door brand. Toch spreekt brand meer aan en wordt er daarom meer aandacht aan besteed.”

Met de children tracker lijkt net zoiets aan de hand. Goossens: ,,Ouders maken zich altijd zorgen over hun kinderen. Grote media-aandacht voor ontvoeringen en misbruik van kinderen versterken dit effect. Ook al is de kans extreem klein dat er iets gebeurt, ouders hebben veel over voor wat extra veiligheid voor hun kind.”

Hoe groot de kans op ongelukken is door het uit het oog verliezen van kinderen, weet Goossens niet. ,,Misschien dat ze het bij de stichting Consument en Veiligheid weten. Die houden met behulp van informatie van ehbo-afdelingen statistieken bij van oorzaken van ongelukken. Als een bepaalde oorzaak vaak geregistreerd wordt, wordt overwogen dit gevaar landelijk onder de aandacht te brengen. Bijvoorbeeld via Postbus 51-spotjes of door het aanpassen van gevaarlijke producten.”

Binnenkort tussen de Play Station- en Pampersreclame: ‘kind wordt in geblindeerd bestelbusje getrokken, koop de children tracker‘?

Goossens: ,,Interessante ethische vraag, maar Postbus 51 zie ik de spot in ieder geval niet snel uitzenden.”