Wie van boeken met leuke maar nutteloze weetjes houdt, leest het boek van Faqt-hoofdredacteur Philip Dröge.
Op de versiertoer? Dan kun je het beste eerst flink pinnen en eindeloos de briefjes tellen.
Een universiteit staat bol van de mensen die graag bijzonder willen zijn. Het is zo’n typische fluistering van het ego waarop ik mijzelf ook wel eens betrap.
Ode aan de ov-chipkaartPak m’n jas, m’n schoenenVerder niks van waardVoel me in m’n blootje lopenMet alleen die ov-chipkaartVeeg langs een paalWaar ergens verscholenIets me leest, me bestraaltMe vervlecht in parabolenDe conducteur doet haar rondeZe scant me en kniktBevindt me ook zonderBestemming geschikt‘Waarheen?’ was geen vraagVoor het licht in de bomenDat achteloos reisdeOm waar ook te komenBlijf als een veer in de luchtMijn reisdoel rekkenNaar onbekend terrein en terugZolang … ik niet vergeet me uit te checkenBauke Steenhuisen doceert aan de faculteit Techniek, Bestuur en Management en is winnaar van deDelftse Poetry Slam 2010.&
Beschouw je de Noord/Zuidlijn als een project, dan is het een onherstelbare puinhoop. Beschouw je het echter als een innovatieproces, dan is het een hoopvolle exercitie, vindt Patrick van der Duin.
Toen ik onlangs een paar dagen voor de baas in Brussel was, viel het me op dat in de metro ’s avonds zeer harde muziek werd gedraaid. Overdag hoorde je er een soepel Sky Radio-assortiment, maar ‘s avonds draaiden ze Beethoven en Bach, op vol volume.
No wasteDe opening van het nieuwe collegejaar. Ik ben er – afgestudeerd – niet bij, maar vanuit mijn nieuwe huis in Amsterdam kijk ik mee. ’No waste’, luidt het thema.
Life hasn’t unveiled itself that much to 20-somethings like us, but has already given us enough anniversaries to celebrate, such as, in July of this year, the seventh anniversary of my high school graduation.
Het valt niet mee om na een zonnige zomervakantie weer in het werkritme te komen. Mijn vastberadenheid om me vanaf nu niet meer zo druk te maken is na een paar uur achter de pc alweer grotendeels verdwenen.
Deze zomer vervulde ik mijn broers jongensdroom. En niet alleen die van mijn broer, ontdekte ik al snel: de ogen van zo’n beetje elke Delftse man popten uit hun kassen wanneer ik ze over mijn zomer vertelde.
“For new TU students, the realisation that you’re now in a totally new environment has probably already hit you like a ton of well-aimed bricks.
