Honoré de Balzac once said, ‘When I am not at home, I must be in a café; when I am not in a café, I must be on the way to a café’. Although this French novelist in the end died from his crazy work habits, fueled in part by numerous cups of black coffee each day, many people of today seem to have inherited Balzac’s obsession with coffee places and have decided to blend this obsession into their working lives.

Dubbelstudent Barbara Bekhof weet het zeker: samenwerken tussen universiteiten is nuttig, maar een fusie is daarvoor niet nodig. “Heel Nederland zou moeten werken aan een systeem dat uitwisseling voor studenten mogelijk maakt.”

Heeft het zin om te protesteren zonder een reëel alternatief te presenteren? Velen van ons zijn snel kritisch over overheidsbeleid. Iedereen weet hoe het niet moet, maar echte oplossingen aandragenw is vaak een stap te ver.

Op zaterdag 22 oktober verscheen een groot artikel in de NRC over de TU Delft. Schokkende en minder schokkende gegevens denderden over de TU-gemeenschap heen. Uit de reacties blijkt dat de medewerkers vooral verontrust zijn over de slordige wijze waarop de TU Delft met haar geld omgaat.

In vrijwel alle beleidsstukken die de laatste jaren zijn geschreven over wetenschapsbeleid en innovatiebeleid komen de termen ‘focus’ en ‘massa’ voor.

‘Als je een koekje zou zijn, welk koekje zou je dan zijn?’ Het lijkt alleen een goede hospiteervraag. Maar de kennis en vaardigheden die je opdoet tijdens je studententijd zijn echt een goede basis voor de rest van je leven.

Eindelijk lijkt het taboe doorbroken van selectie aan de poort. Vanuit het dogmatisch socialistische beginsel dat ieder mens gelijk is, moest decennia lang iedereen toch vooral gaan studeren.