Erebuurvrouw Vos

Het persbericht van Sint Jansbrug meldt ‘onvoorwaardelijke steun van de familie Vos’. Er is ‘een zeer innige band’. De studenten zijn ‘een onmisbare steun en toeverlaat’ voor mevrouw Vos. Ware woorden. Maar wat Vos en Sint Jansbrug met elkaar hebben, vang je er niet mee. Het is veel meer, blijkt enkele dagen na het feest. Mark van der Leer opent de deur. Hij is bestuurslid van Sint Jansbrug ‘en klusjesman’ en ‘toevallig’ op bezoek, net als vice-president ‘en koffieklant’ Frans Bookholt. Ze zijn volstrekt thuis. Dat zie, voel je. Vos is volkomen op haar gemak. Het is geen bezoek, er is ook geen kloof van zeventig jaar. De omgang is moeiteloos, natuurlijk.

“Ik ben nu niet meer van slag”, vertelt ze vrolijk. “Maar gisteren (zondag, red.) had ik een terugslag. Het was ook zo’n geweldige dag. Zo’n golf van liefde kwam op me toe.” Van der Leer en Bookholt knikken, totaal niet gegeneerd. “Ik was even de kluts kwijt.”

Vos werd al eens ergens erelid. “Maar dit heeft een apart plekje, omdat het op persoonlijke titel ging. Hoe we elkaar hebben opgevangen en geholpen.” Bookholt: “Zonder meneer en mevrouw Vos had Sint Jansbrug hier niet meer gezeten.” En Vos, bevestigen ze alle drie, had zonder de studenten niet meer zelfstandig in haar huis gewoond. 

De band ontstond begin jaren tachtig. Sint Jansbrug dreigde zijn Hinderwetvergunning te verliezen vanwege geluidsoverlast. “Er liep al een zaak.” Meneer Vos nam het voor ze op, schakelde de gemeente in. De zaak werd gewonnen. “Er was tegelijk een probleem met buren. Contactgeluid”, vertelt Vos. Door bemiddeling van meneer Vos konden ze het pand kopen. “Toen stond het bestuur op de stoep met een enorme fles champagne”, vertelt Vos. “En mijn man kreeg de keus: een mooi boek of het erelidmaatschap.” Het werd het laatste. 

De band werd intenser. “Eerst was het een beetje zoals mannen met elkaar omgaan. Mijn man liep regelmatig bij Sint Jansbrug binnen. Dan zei hij bijvoorbeeld: jongens doe eens wat aan die dakpannen.” In 1996 overleed meneer Vos. “Toen werd de band anders, niet minder”, zegt Vos. “We helpen elkaar.” Tijdens de Owee-week logeren de vuilnisbakken in haar tuin. “De studenten kunnen bijpraten in moeilijker momenten, zoals begin dit jaar.” Vos heeft het over het ongeluk waarbij een lid van ondervereniging Abracadabaret verdronk. Van der Leer en Bookholt kijken Vos dankbaar aan. 

“Wat mevrouw Vos onderschat”, stelt Bookholt, “is dat ze in veel besturen heeft gezeten. Ze is een bekende Delftenaar. Als studentenvereniging is het moeilijk je verhaal te verkopen. Als zij het dan voor je opneemt…” Vos met een lach: “Dan zeg ik: hoe lang woont u hier. Studenten horen erbij, dat weet je als je hier komt wonen.” In haar speech refereerde ze er vrijdag ook aan: Delft zou een Stastok-stad (Haarlem) worden zonder studenten. 

Bookholt en Van der Leer serveren wijn en vlaai. Vos vertelt in geuren en kleuren over de grote dag. Al vroeg kwam het bestuur langs. Er was een stuk in De Telegraaf, SBS6 maakte opnamen. In een limousine ging ze naar de Hippolytuskapel. “Prachtig, met honderd man in een stoet er achteraan.” Er waren leden, oud-leden, familie en genodigden van Vos en buurtbewoners. Als laatste kwam Vos de kapel in. “Het bestuur achter een tafel. Iedereen klapte. De sfeer was er meteen.” 

Vertellend buitelen ze over elkaar heen. Over ‘de plechtige stilte’ en toen het verenigingslied. “Ik heb nog nooit zo’n lang lied gehoord.” Sprekers. De eerste vrouwelijke voorzitter Annelies Soede, die meneer Vos erelid maakte. Voorzitter Joost Groen van de oud-leden. Brigitte Keulen, president in 1995, inmiddels hartsvriendin van Vos. 

Er is later geborreld en gegeten. Eerst kreeg Vos natuurlijk haar bul. “Helemaal gekalligrafeerd, met alle handtekeningen”. Handwerk van de secretaris, vertelt Bookholt. “We gaan ‘m inlijsten. Hij krijgt met die van mijn man een speciaal plekje.”

Walter White verliest de grip op zijn zorgvuldig opgebouwde leven als hij hoort dat hij longkanker heeft. Hij heeft een mooi huis in een buitenwijk, een stabiele baan als scheikundeleraar, een lichamelijk gehandicapte zoon en een jonge, zwangere vrouw. White wil de strijd aangaan met zijn ziekte om zijn leven te behouden. Maar hij kan de peperdure behandeling niet betalen en wil al helemaal niet dat zijn gezin na zijn dood financieel aan de grond komt te zitten.

Daarom neemt hij een opmerkelijk besluit. Hij gaat met zijn voormalige student Jesse Pinkman in het geheim crystal meth maken in een camper met roze gordijntjes in de woestijn van New Mexico. Al snel blijkt dat White de puurste dope maakt die de dealers van Albuquerque ooit hebben gezien. De drugs van White zijn een groot succes. Maar een scheikundeleraar die drugs produceert, dat kan natuurlijk niet goed gaan. Al snel krijgt White het aan de stok met linke onderwereldfiguren. Dat levert bloedstollend spannende scènes op.

Bryan Cranston is fenomenaal als Walter White. Hij speelt hem zowel kwetsbaar als vastberaden. Hij ontving daarvoor terecht een prestigieuze Emmy Award. De jonge acteur Aaron Paul zet Jesse Pinkman subliem neer als een jongen, die zijn onzekerheid met stoer gedrag en turbotaal probeert te verbloemen. Whites macho zwager Hank Schrader wordt fantastisch vertolkt door Dean Norris. Hij werkt bij de politie (afdeling narcotica) en toont op verjaardagsfeestjes zijn dienstwapen en maakt foute grappen. Maar als hij in het nauw gedreven wordt, is hij doodsbang. Zijn hyperventilaties houdt hij angstvallig voor zijn omgeving verborgen en dat maakt hem tot een tragisch figuur.

De verschillende verhaallijnen grijpen in ‘Breaking Bad’ fraai in elkaar. Whites worsteling met kanker, gezin en de drugswereld komt samen met Schraders jacht op drugsboeven. Het lukt de schrijvers en de acteurs om van Breaking Bad een spannende, hilarische en tragische serie te maken.
De serie staat bol van de scheikunde. White maakt bijvoorbeeld zelf explosieven, die hij gebruikt in een dreigende ontmoeting met gevaarlijke criminelen. Inmiddels heeft de serie in de Verenigde Staten drie seizoenen gehad van een constant hoog niveau. Daarin wordt, net als bij CSI, op een originele manier benadrukt hoe interessant scheikunde is en meesterlijk getoond waartoe mensen in staat zijn als ze in het nauw gedreven worden.  

Breaking Bad, AMC, dvd-box seizoenen 1 en 2 op dvd, vanaf 15 euro.