Science

Cover

“The lower right part of the photo shows a cellar where the drinking water is filtered through layers of sand. The rest is a reflection in the cellar window, showing daylight through the window behind the photographer.

Bart Benschop, a friend of mine, took the picture. On the back cover, printed in relief, is a microscope photo of bacteria that played an important role in my research. We discovered that gallionella bacteria were responsible for oxidising iron in the sand filters. Previously we thought of the filters as a dead and purely chemical system. We discovered that bacteria extract phosphates from the passing water to the extent that we need to add phosphates to feed other bacteria that are essential for the purification process. TU alumnus, Esther Teunissen, who specialised in graphic design after her study at IDE, designed the cover. I especially like the letters she used. The letter type is called Jokerman. It’s frivolous and mocking, which suits me fine. Some think the letters look like bacteria, which is apt as well.” 


Weren de Vet, ‘Biological drinking water treatment of anaerobic groundwater in trickling filters’, 14 June 2011, PhD supervisors Professor Mark van Loosdrecht (AS) and Professor Luuk Rietveld (CEGS)

Op een druilerige maandagmorgen in 1801 geeft James Pillans aardrijkskundeles in Edinburgh. Hij loopt door de klas en vertelt over de grote rivieren van Afrika. Af en toe stelt hij onverwachts een vraag en dan krijten de leerlingen een antwoord op hun leitje, want zo gaat dat in die tijd. Opeens krijgt Pillans een lumineus idee. Hij laat de leitjes inleveren en stapelt die tot een groot bord tegen de muur van het klaslokaal. De leraar kan nu zelf schrijven terwijl de klas toekijkt, het eerste krijtbord is geboren. Enkele lessen later breekt de pleuris uit onder de leerlingen, die nu immers niets meer te doen hebben. Maar dan is het al te laat. Het krijtbord is een gigantische hit die in één klap alle Europese leslokalen overspoelt.
Tweehonderd jaar lang blijft het krijtbord pontificaal voor de klas staan. Die tijd is voorbij, het smartboard is gekomen en heeft de TU bereikt. Vanaf nu draait een Delftse docent zijn gezicht naar de klas en didactici presenteren deze omwenteling als een ware revolutie. Dat is natuurlijk niet zo, een docent is van voren net zo interessant als van achteren. Het smartboard is gewoon een bling bling krijtbord. Gelukkig zijn er gratis dagbladen, zodat studenten de colleges actief kunnen bijwonen. Via het oplossen van doorlopers en sudoku’s.
De echte didactische doorbraak is het interactieve krijtbord: de weblog. Wiskunde leer je tegenwoordig thuis in je luie stoel van Terry Tao, de Gauss van de 21ste eeuw, die blogt over van alles en nog wat: digitale camera’s, opvoedingsadviezen, relativiteitstheorie. Moeite met quantummechanica? Tao legt uit hoe je de golf-deeltje dualiteit kunt begrijpen met Lara Croft – Tomb Raider. Als je meer wil weten, dan post je gewoon je vraag en Terry geeft antwoord. De grootste geleerden van vandaag zijn online! Studenten die klagen dat ze niet voldoende worden geënthousiasmeerd zijn zo ontzettend 2009.

Editor Redactie

Do you have a question or comment about this article?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.