De fiets van …

”Om mee naar school te gaan, zo’n twaalf kilometer ver.” De fiets ziet er nog als nieuw uit. Tijdens de vele jaren dat Vlot de fiets gebruikte om van haar woonplaats Hardinxveld naar school in Gorinchem te fietsen, heeft het rijwiel weinig te lijden gehad. Nu gebruikt ze de fiets in Delft. Delft blijkt echter een zwaardere omgeving om te overleven. “Mijn voorwiel werd al vrij snel gestolen”, legt Vlot uit. “Daar heb ik wel van geleerd, ik zet hem nu dubbel op slot.” Toch heeft Vlot niet te klagen over haar inmiddels zes jaar oude fiets. “Alles doet het, behalve het licht en de versnellingen.” En daarmee scoort haar fiets voor Delftse begrippen bovengemiddeld.

Wie zitten er achter de plannen voor een internationale studentenvereniging?
“Eerder al was er een groep studenten die via de studentenvakbond VSSD een vereniging wilde oprichten. Studenten uit België, India, Zuid-Afrika, de Verenigde Staten, China en Duitsland hebben dat idee samen met de VSSD en Oras opgepikt. We hebben nu een sterk team van tien tot vijftien studenten: het Committee for International Students (CIS).”

Waarom willen jullie zo’n vereniging?
“We willen analyseren welke problemen internationale studenten tegenkomen. We concentreren ons op drie zaken: huisvesting, communicatie en integratie. Als internationale studenten hier willen studeren is het moeilijk huisvesting te vinden. Duwo regelt kamers voor deze groep, maar de prijzen zijn erg hoog. Voor de spaceboxen betaal je 380 euro per maand. De nieuwe woningen aan de Leeghwaterstraat kosten 400 euro per maand, maar Duwo mailde onlangs dat die huur per 1 juli omhoog gaat naar 480 euro. Zo’n negentig procent van de studenten kan dat niet opbrengen en wil daar nu uit. Duwo probeert ze in de Marcushof en de Poptahof onder te brengen. Het is niet mogelijk om zelf huisvesting te vinden.”

Wat schort er aan de communicatie?
“Als je hier in Delft wilt gaan studeren, kun je op de website van de TU niet alle informatie vinden die je zoekt. Informatie over de studie, maar ook over de Nederlandse cultuur. Neem bijvoorbeeld India, waar ik vandaan kom. Temperatuur en voedsel zijn hier anders dan in India. We zijn van plan een Facebook-site maken waarop we vragen van internationale studenten kunnen behandelen. We willen de communicatie niet veranderen, maar verbeteren. Ook zoeken we een breder bereik via Delta.”

Wat is er mis met de integratie?
“Nederlandse en internationale studenten gaan niet goed met elkaar om. En dan heb ik het niet alleen over het sociale aspect, maar ook over de studie. De universiteit probeert een soort internationale versie van zichzelf te creëren. Excursies en feestjes voor internationale studenten worden apart georganiseerd. Het internationale programma in de eerste twee weken na aankomst op Schiphol is bijvoorbeeld alleen voor internationale studenten. We zijn tegen aparte behandeling. We willen dat Nederlandse masterstudenten dat programma ook volgen. Ook huisvesting is apart georganiseerd. We willen gemeenschappelijke huisvesting met Nederlandse studenten. Niet gedwongen maar vrijwillig. Vervolgens kunnen dingen langzaam veranderen.”

Dit kunnen jullie toch ook via Nederlandse verenigingen aankaarten?
“Integratie gaat inderdaad om samenwerken, maar vooral op het gebied van huisvesting zou een internationale studentenvereniging goed zijn. Daarnaast heb je ook nog zaken op het gebied van gezondheidszorg. Die zijn in Nederland anders geregeld dan in India. Stel dat ik op vrijdag met een gezondheidsprobleem bel en de dokter zegt: komt u maar op maandag langs. In India vinden wij dat nogal belachelijk als je pijn hebt. In dat soort gevallen is een internationale vereniging nodig.”

Op hoeveel leden mikken jullie?
“We zijn niet uit op een bepaald aantal leden. De universiteit moet één universiteit zijn. We leggen onze ideeën voor aan de rector. We zijn blij met hulp, maar moeten niet bevoordeeld worden. De universiteit moet ons behandelen zoals alle andere studenten. Verder willen we natuurlijk zoveel mogelijk mensen trekken om individuele studenten te kunnen helpen.”