In april verschijnt het derde album van de The Sheer. Daarvoor trappen ze af met vijf try outs. En één daarvan is op 2 april in Speakers.
In 2000 beginnen vier vrienden die elkaar via de muziekschool kennen een band: Bart van Liemt (zang en gitaar), Jasper Geluk (keyboards), Jorn van der Putte (gitaar) en Gert-Jan Zegel (drums). Onder de naam The Sheer spelen ze covers en schrijven ze ook eigen nummers. De muziek is sterk geïnspireerd door Britse pop en rock uit de jaren zestig en negentig. Dit resulteert in melodieuze en catchy popmuziek. De single ‘Right now’ zorgde in 2004 voor een nationale doorbraak. Tussen 2004 en 2006 hadden zij in totaal vijf singles in de mega top 50 staan, waarvan ‘The girl that lost her mind’ in 2006 de hoogste notering kreeg op nummer 3.
De laatste tijd was het wat stiller rond de band maar nu zijn ze weer helemaal terug. Ze brengen een nieuw album uit met de titel ‘Here and Now and Long Before’. En ze hebben een vijfde bandlid gecontracteerd: JanPeter Hoekstra. Deze gitarist en achtergrondzanger speelde de afgelopen jaren in Krezip. Met de komst van Hoekstra is ook de muziek flink veranderd. Volgens de band zelf is het in Zweden opgenomen album een stuk persoonlijker en intiemer.
De eerste try outs zitten er inmiddels alweer op en zijn door het publiek positief ontvangen. Een reactie op hun optreden in Nijmegen: “Wat een fijn optreden weer gisteren in Merleyn. Nieuwe nummers klinken fijn, al is jullie nieuwe ‘sound’ wel even wennen” (myspace.com/thesheer).
Voor iedereen die benieuwd is naar deze nieuwe en gevoelige kant van The Sheer: op donderdag 2 april krijg je een voorproefje van het nieuwe album te horen in Speakers. Het optreden begint om 21:15 en kaarten kosten €10,-. Deze zijn te koop aan de bar of via internet.
Een wetenschapper-consultant die mij nog nooit had gebeld, belde me thuis op en vroeg uitgebreid naar mijn vakantie, naar werk en gezin. En trouwens. “Nu is er binnenkort dat grote internationale congres en kun jij een praatje houden in onze workshop?” Over een maand al, ja beetje laat, maar professor die en minister die hadden afgezegd en dus had hij meteen aan mij gedacht.
“Waarover gaat die workshop?”, vroeg ik.
“Over innovatie. En daarom dacht ik aan jou. Jij hebt toch laatst dat rapport geschreven bij de WRR over innovatie?”
“Nee, dat was een ander rapport; ons rapport ging over investeringen in infrastructuur.”
“Ja precies. Bij infrastructuur is innovatie toch ook heel erg van belang?”
Daar kon ik niets tegenin brengen.
“Ik weet eigenlijk niets zinnigs te zeggen over innovatie. Ik heb er geen onderzoek naar gedaan.”
De wetenschapper-consultant begon nattigheid te voelen. Na minister en professor ging nu ook de gewone wetenschapper bedanken voor de eer.
“Het is heel eervol. Je geeft een soort keynote speech. De plenaire openingsspeech op een internationaal congres. Dat is toch niet niks.”
“Een soort keynote“, herhaalde ik.
“Jazeker, zo zou je dat wel kunnen zeggen. Maar dan niet helemaal plenair maar in een workshop. En naast jou zijn er nog twee lezingen.”
“En moet ik ook nog een paper schrijven voor die tijd?”
“Nee, die leest toch niemand? Gewoon een goed praatje.”
“Over investeringen in infrastructuur?”
“En een beetje innovatie.”
“Ik weet het niet hoor…”
“Gewoon doen. Wordt lachen. Komen goeie mensen. Is mooie gelegenheid om jouw rapport over innovatie in infrastructuur aan de man te brengen. Toch?”
Ik liet een stilte vallen.
“En je zou mij enorm uit de brand helpen.”
En zo is het gekomen dat ik nu een soort keynote aan het maken ben over een beetje innovatie.
Willemijn Dicke
Comments are closed.