Campus

Gegoten in beton

Dankzij Professor Flyvbjerg weten we nu dat de budgetoverschrijding bij de Betuweroute en de HSL best meevielen. Ten opzichte van het buitenland dan.

Niet zozeer ten opzichte van het oorspronkelijke plan. Hij wijst opzettelijke misleiding door planners aan als een van de oorzaken. Mijn onderzoek ondersteunt dat. De opzet van mijn onderzoek was even oppervlakkig als simpel als effectief: drink bier met civielers. Dan hoor je inderdaad van opzettelijke misleiding. Dan hoor je van ambtenaren die aannemers vragen om een vluchtpad in een tunnel uit een ontwerp te halen, omdat anders de begroting niet goedgekeurd zal worden. Later moet het vluchtpad natuurlijk net zo hard weer worden toegevoegd. En verrekend. Dus gaan de bouwers over hun begroting heen. Daar houden wij natuurlijk niet van. Stomme bouwers. Daarom stelt Professor Flyvbjerg voor om strenger te zijn voor de bouwers (doeners, in Freggle-jargon): ga je over je begroting heen, dan krijg je een boete. Simpel en effectief. Dat moeten zelfs ambtenaren (zeikerds, in doenersjargon) kunnen verzinnen. Dat hebben ambtenaren ook verzonnen. Maar, zo wil een populaire civiel-legende, de toenmalige minister van Verkeer en Waterstaat wilde tijdens het uitonderhandelen van het contract voor de HSL op vakantie en zou het contract met de bouwers graag voor haar vakantie getekend zien. Exit onderhandelingspositie van overheidszijde. De aanstaande bouwers wilden natuurlijk gaarne meewerken aan de vakantie van de minister en het contract op tijd tekenen, maar konden die vervelende boeteclausules dan misschien uit het contract? De rest is, zoals dat heet, gegoten in beton.

Aannemers (ratten, in overheidsjargon) hebben sinds de bouwfraude niet bepaald een vlekkeloos imago. Het is verleidelijk om juist hen in de beklaagdenbank te zetten. Maar wat kun je als aannemer doen als de opdrachtgever vraagt om een fundering voor een oogstrelend, landschappelijk verantwoord hekwerk langs de HSL, waarop vervolgens nooit een hek wordt gezet? Als u ooit in de buurt van de HSL komt: naast het spoor ligt een mooi betonnen lint met daaronder om de zes meter een heipaal, waarop een hek zou kunnen staan. Mocht het in België echt uit de hand lopen en Brabant zich alsnog bij Vlaanderen voegen, dan kunnen we daar wellicht alsnog een degelijk hek op zetten. Wellicht dat we daar een aantal Israëlische promovendi voor binnen kunnen halen. Die hebben ervaring met hekken.

Ik had bij Technische Bestuurskunde moeten gaan promoveren. Misschien dat ik dan een goed excuus had gehad om mijn nachtelijke uitstapjes op te voeren als veldonderzoek.

Jasper van Kuijk

Dankzij Professor Flyvbjerg weten we nu dat de budgetoverschrijding bij de Betuweroute en de HSL best meevielen. Ten opzichte van het buitenland dan. Niet zozeer ten opzichte van het oorspronkelijke plan. Hij wijst opzettelijke misleiding door planners aan als een van de oorzaken. Mijn onderzoek ondersteunt dat. De opzet van mijn onderzoek was even oppervlakkig als simpel als effectief: drink bier met civielers. Dan hoor je inderdaad van opzettelijke misleiding. Dan hoor je van ambtenaren die aannemers vragen om een vluchtpad in een tunnel uit een ontwerp te halen, omdat anders de begroting niet goedgekeurd zal worden. Later moet het vluchtpad natuurlijk net zo hard weer worden toegevoegd. En verrekend. Dus gaan de bouwers over hun begroting heen. Daar houden wij natuurlijk niet van. Stomme bouwers. Daarom stelt Professor Flyvbjerg voor om strenger te zijn voor de bouwers (doeners, in Freggle-jargon): ga je over je begroting heen, dan krijg je een boete. Simpel en effectief. Dat moeten zelfs ambtenaren (zeikerds, in doenersjargon) kunnen verzinnen. Dat hebben ambtenaren ook verzonnen. Maar, zo wil een populaire civiel-legende, de toenmalige minister van Verkeer en Waterstaat wilde tijdens het uitonderhandelen van het contract voor de HSL op vakantie en zou het contract met de bouwers graag voor haar vakantie getekend zien. Exit onderhandelingspositie van overheidszijde. De aanstaande bouwers wilden natuurlijk gaarne meewerken aan de vakantie van de minister en het contract op tijd tekenen, maar konden die vervelende boeteclausules dan misschien uit het contract? De rest is, zoals dat heet, gegoten in beton.

Aannemers (ratten, in overheidsjargon) hebben sinds de bouwfraude niet bepaald een vlekkeloos imago. Het is verleidelijk om juist hen in de beklaagdenbank te zetten. Maar wat kun je als aannemer doen als de opdrachtgever vraagt om een fundering voor een oogstrelend, landschappelijk verantwoord hekwerk langs de HSL, waarop vervolgens nooit een hek wordt gezet? Als u ooit in de buurt van de HSL komt: naast het spoor ligt een mooi betonnen lint met daaronder om de zes meter een heipaal, waarop een hek zou kunnen staan. Mocht het in België echt uit de hand lopen en Brabant zich alsnog bij Vlaanderen voegen, dan kunnen we daar wellicht alsnog een degelijk hek op zetten. Wellicht dat we daar een aantal Israëlische promovendi voor binnen kunnen halen. Die hebben ervaring met hekken.

Ik had bij Technische Bestuurskunde moeten gaan promoveren. Misschien dat ik dan een goed excuus had gehad om mijn nachtelijke uitstapjes op te voeren als veldonderzoek.

Jasper van Kuijk

Editor Redactie

Do you have a question or comment about this article?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.