Zandbergen (1)

De uitspraken van Zandbergen omvatten enige onwaarheden en er worden vele onjuiste suggesties in opgewekt. Ook wordt er wel erg ongenuanceerd gesproken over studenten en studentenverenigingen.

In de eerste alinea wordt ingegaan op een situatie waarbij een student een gebroken neus wordt geslagen. Aan die situatie is allicht het een en ander voorafgegaan. Daar kan Zandbergen een persoonlijke mening over hebben, maar in de hoedanigheid van invloedrijke politieagent mag hij wel iets voorzichtiger omgaan met zijn taalgebruik: “Zo’n jongen vraagt erom.”

Verderop in het artikel komen zelfs ronduit schokkende en zorgwekkende uitspraken naar voren: “Veel medewerkers laten hun kamerdeur open, want er is een open policy. Daarmee haal je problemen in huis. Het is onvoorstelbaar dat mensen soms ook nog aangifte komen doen. Ze zouden het schaamrood op de kaken moeten hebben, omdat ze alles, alles hebben laten liggen.”

Wij vinden het een zeer kwalijke zaak dat een hooggeplaatste Delftse politieagent hier zegt dat men geen aangifte zou mogen doen nadat men het slachtoffer is geworden van een misdaad. Sterker nog: men zou zich moeten schamen omdat men nog uitgaat van de goedheid van zijn medemens. Als een hooggeplaatste politieagent het slachtoffer van een misdaad al niet meer serieus neemt, van wie kan men dat dan nog wel verwachten?

Wij hopen dat u als burgemeester de studenten en medewerkers van de TU en burgers van Delft in dit opzicht wel serieus neemt.

Het einde van het interview is ronduit stuitend. De interviewer vraagt: “Het afgelopen jaar heeft een drama plaatsgevonden op de campus. Op de kruising van de Mekelweg en de Cornelis Drebbelweg is een vrouw doodgereden. Veel mensen vinden het kruispunt gevaarlijk. Moet die plek niet worden aangepakt?” Zandbergen antwoordt: “Als je het aantal ongevallen telt, kun je zeggen: het is daar hartstikke onveilig. Maar er passeren daar dagelijks ook zo veel mensen. Natuurlijk is elk slachtoffer er een te veel. Alleen betekent dat nog niet dat het kruispunt onveilig is. Veiligheid wordt gemaakt door mensen. Die kruising is hartstikke open, je kunt er alles zien. Maar hoe harder je rijdt, hoe minder overzicht je hebt. En mensen die geen licht op de fiets hebben, helpen ook niet.”

Nota bene in dezelfde editie van Delta staat het bericht dat er wéér een ongeluk heeft plaatsgevonden op dit kruispunt. Het is jammer dat Zandbergen deze gevaarlijke situatie glashard ontkent.

Daarnaast is het buitengewoon pijnlijk dat in de laatste zinsnede het dodelijke slachtoffer wordt ‘gebruikt’ om het belang van licht aan te duiden.

Wij hopen dat u de heer Zandbergen tot de orde roept. Een rectificatie van deze uitspraken zou ons inziens zeker op zijn plaats zijn.

Namens de gehele VSSD, Thomas Poiesz, secretaris.

Zandbergen (1)

Geachte burgemeester Verkerk,

Met enige verbazing lazen wij een interview met een van uw beambten, de heer Zandbergen (Delta 39). De uitspraken van Zandbergen omvatten enige onwaarheden en er worden vele onjuiste suggesties in opgewekt. Ook wordt er wel erg ongenuanceerd gesproken over studenten en studentenverenigingen.

In de eerste alinea wordt ingegaan op een situatie waarbij een student een gebroken neus wordt geslagen. Aan die situatie is allicht het een en ander voorafgegaan. Daar kan Zandbergen een persoonlijke mening over hebben, maar in de hoedanigheid van invloedrijke politieagent mag hij wel iets voorzichtiger omgaan met zijn taalgebruik: “Zo’n jongen vraagt erom.”

Verderop in het artikel komen zelfs ronduit schokkende en zorgwekkende uitspraken naar voren: “Veel medewerkers laten hun kamerdeur open, want er is een open policy. Daarmee haal je problemen in huis. Het is onvoorstelbaar dat mensen soms ook nog aangifte komen doen. Ze zouden het schaamrood op de kaken moeten hebben, omdat ze alles, alles hebben laten liggen.”

Wij vinden het een zeer kwalijke zaak dat een hooggeplaatste Delftse politieagent hier zegt dat men geen aangifte zou mogen doen nadat men het slachtoffer is geworden van een misdaad. Sterker nog: men zou zich moeten schamen omdat men nog uitgaat van de goedheid van zijn medemens. Als een hooggeplaatste politieagent het slachtoffer van een misdaad al niet meer serieus neemt, van wie kan men dat dan nog wel verwachten?

Wij hopen dat u als burgemeester de studenten en medewerkers van de TU en burgers van Delft in dit opzicht wel serieus neemt.

Het einde van het interview is ronduit stuitend. De interviewer vraagt: “Het afgelopen jaar heeft een drama plaatsgevonden op de campus. Op de kruising van de Mekelweg en de Cornelis Drebbelweg is een vrouw doodgereden. Veel mensen vinden het kruispunt gevaarlijk. Moet die plek niet worden aangepakt?” Zandbergen antwoordt: “Als je het aantal ongevallen telt, kun je zeggen: het is daar hartstikke onveilig. Maar er passeren daar dagelijks ook zo veel mensen. Natuurlijk is elk slachtoffer er een te veel. Alleen betekent dat nog niet dat het kruispunt onveilig is. Veiligheid wordt gemaakt door mensen. Die kruising is hartstikke open, je kunt er alles zien. Maar hoe harder je rijdt, hoe minder overzicht je hebt. En mensen die geen licht op de fiets hebben, helpen ook niet.”

Nota bene in dezelfde editie van Delta staat het bericht dat er wéér een ongeluk heeft plaatsgevonden op dit kruispunt. Het is jammer dat Zandbergen deze gevaarlijke situatie glashard ontkent.

Daarnaast is het buitengewoon pijnlijk dat in de laatste zinsnede het dodelijke slachtoffer wordt ‘gebruikt’ om het belang van licht aan te duiden.

Wij hopen dat u de heer Zandbergen tot de orde roept. Een rectificatie van deze uitspraken zou ons inziens zeker op zijn plaats zijn.

Namens de gehele VSSD, Thomas Poiesz, secretaris.