Studenten-WK wielrennen is geen avondvierdaagse

De laatste zit overigens ook in de selectiecommissie van de Nederlandse ploeg.

Het is aan een drietal studenten van het Delftse Wij Trainen Ons Suf (WTOS) en de Domrenner uit Utrecht te danken, dat er een Nederlandse ploeg wordt afgevaardigd naar dit evenement. Eigenlijk zou de landelijke studentenwielerorganisatie SWN de selectie op zich nemen. “Maar die kon geen sponsors vinden”, vertelt Betting. “In de SWN zitten voornamelijk mountainbikers. Wij hebben er een betere kijk op, bovendien hadden wij meteen de TU en de Universiteit en Hogeschool van Utrecht als sponsors achter ons staan.” De selectie is een goede afspiegeling van wat er aan wielrennende studenten in Nederland rondrijdt, verzekert Betting. “Daarvoor kennen wij genoeg mensen.”

Het kampioenschap wordt weliswaar onregelmatig georganiseerd, maar geniet volgens de Delftse student wel degelijk status. “Alle bekende wielerlanden zijn aanwezig. Er hebben grote namen aan meegedaan, zoals Servais Knaven en Ekimov. Het is geen avondvierdaagse. Als je niet serieus bezig bent heb je geen recht om te starten.”

Malaya van Ruitenbeek, semi-prof ofwel ‘eliterijder zonder contract’ bij de ploeg van Van Vliet uit het Westland, verzocht zijn ploegleider netjes om hem vrij te geven. “Zo belangrijk is die wedstrijd wel.” Betting: “We zitten allebei zeven dagen per week op de fiets. Je vertegenwoordigt Nederland, dat is een eer.”

Betting, die als enige A-rijder (het niveau onder de eliterijders) meedoet aan de tijdrit, begon pas met fietsen toen hij een jaar in Delft studeerde. “Ik werd steeds fanatieker en rijd nu veel wedstrijden.” Op zijn palmares staan inmiddels een districtstitel en een gewonnen klimtijdrit in de Tour d’Ardèche. Zijn ambities? “Gewoon lekker wedstrijden rijden. Ik hoef geen eliterijder te worden. Ik moet reëel blijven, heb andere dingen om handen.”

Van Ruitenbeek, die in Herenthals zowel de wegwedstrijd (over 145 kilometer) als de tijdrit (30 kilometer) rijdt, heeft ook een districtstitel op zijn naam staan. In de Ronde van Antwerpen, die deels door het glooiende Belgisch Limburg voerde, kreeg hij de bergtrui omgehangen en op het NK voor clubs won hij de ploegentijdrit.

“Ik wil de komende twee jaar proberen prof te worden. Fysiek ben ik er klaar voor. Het afgelopen jaar heb ik echt progressie gemaakt. Iedereen uit de ploeg van Van Vliet wil prof worden, maar dat lukt er van de twintig hooguit drie, dus erg groot is de kans niet.”

Mocht hem een profcontract aangeboden worden dan zet de 23-jarige Van Ruitenbeek zijn studie tijdelijk aan de kant. “Ik heb een sportersstatus aan de TU, maar op mijn faculteit Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek vinden ze dat bepaald niet interessant. Jongens waar ik tegen rijd werken twintig uur per week als fietsenmaker. Wij zijn wel vrij qua tijd en indeling, maar toch heb je je tentamenperiodes waar je doorheen moet zien te fietsen.” (JT)

(Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

Delftenaren Malaya van Ruitenbeek en Wouter Betting maken deel uit van de vijftienkoppige Nederlandse afvaardiging. De laatste zit overigens ook in de selectiecommissie van de Nederlandse ploeg.

Het is aan een drietal studenten van het Delftse Wij Trainen Ons Suf (WTOS) en de Domrenner uit Utrecht te danken, dat er een Nederlandse ploeg wordt afgevaardigd naar dit evenement. Eigenlijk zou de landelijke studentenwielerorganisatie SWN de selectie op zich nemen. “Maar die kon geen sponsors vinden”, vertelt Betting. “In de SWN zitten voornamelijk mountainbikers. Wij hebben er een betere kijk op, bovendien hadden wij meteen de TU en de Universiteit en Hogeschool van Utrecht als sponsors achter ons staan.” De selectie is een goede afspiegeling van wat er aan wielrennende studenten in Nederland rondrijdt, verzekert Betting. “Daarvoor kennen wij genoeg mensen.”

Het kampioenschap wordt weliswaar onregelmatig georganiseerd, maar geniet volgens de Delftse student wel degelijk status. “Alle bekende wielerlanden zijn aanwezig. Er hebben grote namen aan meegedaan, zoals Servais Knaven en Ekimov. Het is geen avondvierdaagse. Als je niet serieus bezig bent heb je geen recht om te starten.”

Malaya van Ruitenbeek, semi-prof ofwel ‘eliterijder zonder contract’ bij de ploeg van Van Vliet uit het Westland, verzocht zijn ploegleider netjes om hem vrij te geven. “Zo belangrijk is die wedstrijd wel.” Betting: “We zitten allebei zeven dagen per week op de fiets. Je vertegenwoordigt Nederland, dat is een eer.”

Betting, die als enige A-rijder (het niveau onder de eliterijders) meedoet aan de tijdrit, begon pas met fietsen toen hij een jaar in Delft studeerde. “Ik werd steeds fanatieker en rijd nu veel wedstrijden.” Op zijn palmares staan inmiddels een districtstitel en een gewonnen klimtijdrit in de Tour d’Ardèche. Zijn ambities? “Gewoon lekker wedstrijden rijden. Ik hoef geen eliterijder te worden. Ik moet reëel blijven, heb andere dingen om handen.”

Van Ruitenbeek, die in Herenthals zowel de wegwedstrijd (over 145 kilometer) als de tijdrit (30 kilometer) rijdt, heeft ook een districtstitel op zijn naam staan. In de Ronde van Antwerpen, die deels door het glooiende Belgisch Limburg voerde, kreeg hij de bergtrui omgehangen en op het NK voor clubs won hij de ploegentijdrit.

“Ik wil de komende twee jaar proberen prof te worden. Fysiek ben ik er klaar voor. Het afgelopen jaar heb ik echt progressie gemaakt. Iedereen uit de ploeg van Van Vliet wil prof worden, maar dat lukt er van de twintig hooguit drie, dus erg groot is de kans niet.”

Mocht hem een profcontract aangeboden worden dan zet de 23-jarige Van Ruitenbeek zijn studie tijdelijk aan de kant. “Ik heb een sportersstatus aan de TU, maar op mijn faculteit Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek vinden ze dat bepaald niet interessant. Jongens waar ik tegen rijd werken twintig uur per week als fietsenmaker. Wij zijn wel vrij qua tijd en indeling, maar toch heb je je tentamenperiodes waar je doorheen moet zien te fietsen.” (JT)

(Foto: Sam Rentmeester/FMAX)