Orkater . Het is alweer zeventien jaar geleden dat Hauser Orkater uiteenviel. Sinds die tijd worden aan de lopende band theatrale producties afgeleverd door groepen in wisselende samenstelling onder de paraplu van Stichting Orkater.
Gelukkig maken deze nog steeds het soort absurdistisch muziektheater waar Hauser Orkater het patent op had. ‘De Nietsfabriek’, za. 25 en zo. 26 okt. In Theater de Veste, is de nieuwste productie van Orkater en werd speciaal geschreven door Judith Herzberg. Een mal verhaal voor kinderen en volwassenen over de noodgedwongen sluiting van een asbakkenfabriek. De werknemers laten hun werkplek niet zomaar in de steek en besluiten daarom iets anders te maken: niets. Alles wordt omgekeerd in deze voorstelling die geregisseerd is door Evert van der Meulen. Na tweederde van de tijd gaat het stuk als een wild paard op de loop, maar de vernuftig opvouwbare decorstukken – ook van Van der Meulen – de mooie muziek en het innemende spel van onder andere Porgy Franssen als vader Walswerk weten veel goed te maken.
J.H.W. Leliman . De ANWB is druk doende om de bewegwijzering langs de Nederlandse wegen te vernieuwen. De kans bestaat dat hierbij ook de bekende paddestoel zal sneuvelen. Die paddestoel, die ons in bossen en velden de juiste richting opstuurt, is het bekendste ontwerp van architect J.H.W. Leliman (1878-1921). Aan hem heeft het Nederlands Architectuurinstituut (NAi) nu een expositie gewijd. Onlangs ontving het NAi van een particulier een groot deel van het oeuvre van Leliman. Als architect was hij vooral een pionier op het gebied van de volkshuisvesting. Zijn grootste woningbouwproject was de mijnwerkerskolonie Treebeek bij Brunssum, een tuindorp met ongeveer 1200 woningen. Zijn meest bekende gebouw is echter geen woning maar het Noord-Zuidhollands Koffiehuis tegenover het Centraal Station in Amsterdam. Naast een veelzijdig architect was Leliman ook actief als publicist. Om vorm te geven aan zijn ideeën richtte hij het architectuurtijdschrift ‘De Bouwwereld’ op. Hij was ook de eerste die zich sterk maakte voor een architectuurmuseum. Het NAi heeft sinds kort de permanente expositie ‘Twee eeuwen architectuur in Nederland’ ingericht. Als eerste in een reeks van wisselende tentoonstellingen die deze expositie moet aanvullen en verdiepen, is die over Leliman een goede keus.
‘t Paard . Hoewel het achtervoegsel Troje halverwege de jaren tachtig is verdwenen, heet het dat ‘t Paard in Den Haag de Trojaanse geest nog steeds hooghoudt. Toen deze jongereninstelling 25 jaar geleden het licht zag was ze, evenals haar zusjes en broertjes in den lande, een poptempel en vrijhaven tegelijk. Sindsdien is er veel veranderd, maar nog steeds worden nieuwe trends op de voet gevolgd. Optredens van popbands zijn minder frequent, wat een beetje zuur is voor beginnende groepen, maar daarvoor in de plaats is er dance,film en een breed spectrum aan andere muziek gekomen. Om het 25-jarig bestaan te vieren wordt er de komende tien dagen feest gevierd met onder andere Atari Teenage Riot, Norman Cook aka. Fat Boy Slim en diverse Nederlandse top DJ’s. Er is ook een speciaal programma met films over alternatieve subculturen uit heden en verleden. Tekenend voor zijn volwassen status, wordt er ook driftig geluld over popmuziek. ‘Popmuziek: kunst of kut?’ is de titel van een discussie, aanstaande zondag. En de tweede, eveneens onder voorzitterschap van Louis Hueber, ‘Popmuziek: maatschappelijke zin en onzin’. Zie agenda.
Orkater . Het is alweer zeventien jaar geleden dat Hauser Orkater uiteenviel. Sinds die tijd worden aan de lopende band theatrale producties afgeleverd door groepen in wisselende samenstelling onder de paraplu van Stichting Orkater. Gelukkig maken deze nog steeds het soort absurdistisch muziektheater waar Hauser Orkater het patent op had. ‘De Nietsfabriek’, za. 25 en zo. 26 okt. In Theater de Veste, is de nieuwste productie van Orkater en werd speciaal geschreven door Judith Herzberg. Een mal verhaal voor kinderen en volwassenen over de noodgedwongen sluiting van een asbakkenfabriek. De werknemers laten hun werkplek niet zomaar in de steek en besluiten daarom iets anders te maken: niets. Alles wordt omgekeerd in deze voorstelling die geregisseerd is door Evert van der Meulen. Na tweederde van de tijd gaat het stuk als een wild paard op de loop, maar de vernuftig opvouwbare decorstukken – ook van Van der Meulen – de mooie muziek en het innemende spel van onder andere Porgy Franssen als vader Walswerk weten veel goed te maken.
J.H.W. Leliman . De ANWB is druk doende om de bewegwijzering langs de Nederlandse wegen te vernieuwen. De kans bestaat dat hierbij ook de bekende paddestoel zal sneuvelen. Die paddestoel, die ons in bossen en velden de juiste richting opstuurt, is het bekendste ontwerp van architect J.H.W. Leliman (1878-1921). Aan hem heeft het Nederlands Architectuurinstituut (NAi) nu een expositie gewijd. Onlangs ontving het NAi van een particulier een groot deel van het oeuvre van Leliman. Als architect was hij vooral een pionier op het gebied van de volkshuisvesting. Zijn grootste woningbouwproject was de mijnwerkerskolonie Treebeek bij Brunssum, een tuindorp met ongeveer 1200 woningen. Zijn meest bekende gebouw is echter geen woning maar het Noord-Zuidhollands Koffiehuis tegenover het Centraal Station in Amsterdam. Naast een veelzijdig architect was Leliman ook actief als publicist. Om vorm te geven aan zijn ideeën richtte hij het architectuurtijdschrift ‘De Bouwwereld’ op. Hij was ook de eerste die zich sterk maakte voor een architectuurmuseum. Het NAi heeft sinds kort de permanente expositie ‘Twee eeuwen architectuur in Nederland’ ingericht. Als eerste in een reeks van wisselende tentoonstellingen die deze expositie moet aanvullen en verdiepen, is die over Leliman een goede keus.
‘t Paard . Hoewel het achtervoegsel Troje halverwege de jaren tachtig is verdwenen, heet het dat ‘t Paard in Den Haag de Trojaanse geest nog steeds hooghoudt. Toen deze jongereninstelling 25 jaar geleden het licht zag was ze, evenals haar zusjes en broertjes in den lande, een poptempel en vrijhaven tegelijk. Sindsdien is er veel veranderd, maar nog steeds worden nieuwe trends op de voet gevolgd. Optredens van popbands zijn minder frequent, wat een beetje zuur is voor beginnende groepen, maar daarvoor in de plaats is er dance,film en een breed spectrum aan andere muziek gekomen. Om het 25-jarig bestaan te vieren wordt er de komende tien dagen feest gevierd met onder andere Atari Teenage Riot, Norman Cook aka. Fat Boy Slim en diverse Nederlandse top DJ’s. Er is ook een speciaal programma met films over alternatieve subculturen uit heden en verleden. Tekenend voor zijn volwassen status, wordt er ook driftig geluld over popmuziek. ‘Popmuziek: kunst of kut?’ is de titel van een discussie, aanstaande zondag. En de tweede, eveneens onder voorzitterschap van Louis Hueber, ‘Popmuziek: maatschappelijke zin en onzin’. Zie agenda.
Comments are closed.