Gimmie Shelter in luxe versie

Medebedenker en IO’er Justus Tomlow durft verder te gaan: ,,Op een aantal punten was Vastgoed meer dan geïnteresseerd.”

De huisgenoten uit het Gimmie-Sheltercomplex rondden vorige week een schetsontwerp af voor het huisvesten van honderddertig studenten in het gebouw voor Mijnbouwkunde. Dat gebeurde in samenwerking met een vijftiental bouwkundestudenten.

Goed, maar goedkoop, was het motto. Daar lijken ze met hun plan ‘studentenvesting MijnGebouw’ in geslaagd: de herinrichting is naar eigen zeggen dertig procent goedkoper dan nieuwbouw.

In de stedenbouwkundige ideeën van TU-Vastgoed worden de hoofdactiviteiten van de universiteit in de toekomst geconcentreerd rond de Mekelweg. TU-Noord – het gebied tussen IO en de Sebastiaansbrug – moet zich daarnaast ontwikkelen tot ‘een centrum voor reflectie en bezinning’. Ook studentenhuisvesting past in die stedenbouwkundige visie.

,,De perikelen met Gimmie Shelter hadden ons geleerd dat de gemeente geen grond heeft voor studentenhuisvesting”, vertelt Schiffelers. ,,De TU kampt juist met een ruimte-overschot en we hoorden dat Vastgoed plannen had om TU-noord af te stoten. Wij vonden dat de TU daarmee een stuk identiteit kwijtraakt, en besloten drie gebouwen in dat gebied te toetsen aan ons programma van eisen: WTM aan de Kanaalweg, Mijnbouwplein en Mijnbouw.”

Mijnbouwplein viel af omdat de kamers te diep en te donker zijn. De Kanaalweg werd juist te mooi bevonden, mede door de ligging aan het water. Het zou zich daardoor beter lenen voor meer winstgevende projecten. Mijnbouw sloot perfect aan bij de eisen.
Ruw

,,Het is een ideaal gebouw voor onderwijsdoeleinden”, weet Tomlow. ,,Het rechthoekige blok omsluit twee tuinen of patio’s, en kent daardoor ‘rondgangen’. De op-een-na beste gebruiksmogelijkheid is huisvesting voor studenten. Een enquête onder bouwkundestudenten wees uit dat twee soorten woonvormen wenselijk zijn: groepen van zes, en van twee personen.”

Schiffelers: ,,Die twee woonvormen hebben we verwerkt in het plan. Aan de achterkant van het gebouw komen de wat ruwere, ‘studentse’ woongroepen. Deze zijn naar binnen gericht en kijken uit op de binnenplaats. Aan de voorkant van het gebouw kan de wooncarrière voortgezet worden. Daar komen de tweepersoons eenheden. Door een flexibel bouwsysteem zijn deze eenheden nog weer op te splitsen.”

De plannenmakers denken hier aan de oudere student, die zoektnaar een ‘rustiger manier van leven en een vervloeiing naar het werkelijke leven’.

Uit kostenoverwegingen wordt zoveel mogelijk van de bestaande structuur van het gebouw intact gelaten. Gevels en ruwbouw blijven behouden. Op grond van de originele bouwtekeningen uit 1912 blijkt dat er eenvoudig gebruik kan worden gemaakt van tussenwanden. Niet alleen worden de appartementen van voor- en achterkant verschillend, ook de zolderwoningen vormen een apart type. De kelder onder het gebouw inspireerde Tomlow en Schiffelers tot een fietsenkelder.

Fietsen in de gang, en koelkasten en wasmachines in de tuin blijken in de praktijk echter hardnekkig, maar daar zijn de bedenkers niet bevreesd voor. Door de groepsbewoning en gedeelde voorzieningen moeten de bewoners betrokken worden bij de zorg voor het gebouw. Schiffelers: ,,Dat wordt ook uitgedrukt in de naam MijnGebouw. We denken aan zelfbeheer door middel van een versterkt nestorsysteem. Door beheerstaken aan de bewoners te geven moet een al te grote rotzooi voorkomen worden. Maar ook een maatregel als individuele bemetering kan helpen; bewoners zien met eigen ogen hoeveel ze stoken en gaan daar dan op letten. Studenten willen wel meewerken als het geld oplevert.” Door dit zelfbeheer en de relatief lage bouwkosten kunnen de appartementen verhuurd worden voor prijzen van drie- tot vijfhonderd gulden per maand.

Het huidige onderkomen van de twee studenten, Gimmie Shelter aan de Schoemakerstraat, is gedoemd op termijn te verdwijnen. ,,Wanneer is nog niet precies bekend”, besluit Tomlow. ,,Deze gebouwen mogen dan misschien verdwijnen, de typische woonvorm die hiermee verbonden is, willen we behouden. De positieve woonaspecten van het verdwijnende Gimmie-Sheltercomplex moeten straks als een herrijzende Phoenix terugkeren in het MijnGebouw.”

,,Zinnige informatie.” Dat was volgens bouwkundestudent Daniël Schiffelers de reactie van TU-Vastgoeddirecteur Sanson op het herhuisvestingsplan voor Mijnbouw. Medebedenker en IO’er Justus Tomlow durft verder te gaan: ,,Op een aantal punten was Vastgoed meer dan geïnteresseerd.”

De huisgenoten uit het Gimmie-Sheltercomplex rondden vorige week een schetsontwerp af voor het huisvesten van honderddertig studenten in het gebouw voor Mijnbouwkunde. Dat gebeurde in samenwerking met een vijftiental bouwkundestudenten.

Goed, maar goedkoop, was het motto. Daar lijken ze met hun plan ‘studentenvesting MijnGebouw’ in geslaagd: de herinrichting is naar eigen zeggen dertig procent goedkoper dan nieuwbouw.

In de stedenbouwkundige ideeën van TU-Vastgoed worden de hoofdactiviteiten van de universiteit in de toekomst geconcentreerd rond de Mekelweg. TU-Noord – het gebied tussen IO en de Sebastiaansbrug – moet zich daarnaast ontwikkelen tot ‘een centrum voor reflectie en bezinning’. Ook studentenhuisvesting past in die stedenbouwkundige visie.

,,De perikelen met Gimmie Shelter hadden ons geleerd dat de gemeente geen grond heeft voor studentenhuisvesting”, vertelt Schiffelers. ,,De TU kampt juist met een ruimte-overschot en we hoorden dat Vastgoed plannen had om TU-noord af te stoten. Wij vonden dat de TU daarmee een stuk identiteit kwijtraakt, en besloten drie gebouwen in dat gebied te toetsen aan ons programma van eisen: WTM aan de Kanaalweg, Mijnbouwplein en Mijnbouw.”

Mijnbouwplein viel af omdat de kamers te diep en te donker zijn. De Kanaalweg werd juist te mooi bevonden, mede door de ligging aan het water. Het zou zich daardoor beter lenen voor meer winstgevende projecten. Mijnbouw sloot perfect aan bij de eisen.
Ruw

,,Het is een ideaal gebouw voor onderwijsdoeleinden”, weet Tomlow. ,,Het rechthoekige blok omsluit twee tuinen of patio’s, en kent daardoor ‘rondgangen’. De op-een-na beste gebruiksmogelijkheid is huisvesting voor studenten. Een enquête onder bouwkundestudenten wees uit dat twee soorten woonvormen wenselijk zijn: groepen van zes, en van twee personen.”

Schiffelers: ,,Die twee woonvormen hebben we verwerkt in het plan. Aan de achterkant van het gebouw komen de wat ruwere, ‘studentse’ woongroepen. Deze zijn naar binnen gericht en kijken uit op de binnenplaats. Aan de voorkant van het gebouw kan de wooncarrière voortgezet worden. Daar komen de tweepersoons eenheden. Door een flexibel bouwsysteem zijn deze eenheden nog weer op te splitsen.”

De plannenmakers denken hier aan de oudere student, die zoektnaar een ‘rustiger manier van leven en een vervloeiing naar het werkelijke leven’.

Uit kostenoverwegingen wordt zoveel mogelijk van de bestaande structuur van het gebouw intact gelaten. Gevels en ruwbouw blijven behouden. Op grond van de originele bouwtekeningen uit 1912 blijkt dat er eenvoudig gebruik kan worden gemaakt van tussenwanden. Niet alleen worden de appartementen van voor- en achterkant verschillend, ook de zolderwoningen vormen een apart type. De kelder onder het gebouw inspireerde Tomlow en Schiffelers tot een fietsenkelder.

Fietsen in de gang, en koelkasten en wasmachines in de tuin blijken in de praktijk echter hardnekkig, maar daar zijn de bedenkers niet bevreesd voor. Door de groepsbewoning en gedeelde voorzieningen moeten de bewoners betrokken worden bij de zorg voor het gebouw. Schiffelers: ,,Dat wordt ook uitgedrukt in de naam MijnGebouw. We denken aan zelfbeheer door middel van een versterkt nestorsysteem. Door beheerstaken aan de bewoners te geven moet een al te grote rotzooi voorkomen worden. Maar ook een maatregel als individuele bemetering kan helpen; bewoners zien met eigen ogen hoeveel ze stoken en gaan daar dan op letten. Studenten willen wel meewerken als het geld oplevert.” Door dit zelfbeheer en de relatief lage bouwkosten kunnen de appartementen verhuurd worden voor prijzen van drie- tot vijfhonderd gulden per maand.

Het huidige onderkomen van de twee studenten, Gimmie Shelter aan de Schoemakerstraat, is gedoemd op termijn te verdwijnen. ,,Wanneer is nog niet precies bekend”, besluit Tomlow. ,,Deze gebouwen mogen dan misschien verdwijnen, de typische woonvorm die hiermee verbonden is, willen we behouden. De positieve woonaspecten van het verdwijnende Gimmie-Sheltercomplex moeten straks als een herrijzende Phoenix terugkeren in het MijnGebouw.”