Speed daten met bestuur TU Delft

Als er iets goed geregeld is tijdens de door Young Delft georganiseerde ‘speed date’ met het college van bestuur (cvb) 26 mei in de Botanische Tuin, dan is het wel het eten en drinken. De toastjes met garnalen en haring, het bier, of voor wie daar nog niet aan toe is de koffie met ministroopwafel vinden gretig aftrek.

Wat wil je ook: de werkdag is vroeg afgelopen, de zon schijnt, de tuin staat in bloei en de drie cvb-leden leunen ontspannen achterover. Toch is eten geen bijzaak, blijkt tijdens de discussie over de stelling of iedere faculteit zijn eigen cateraar moet krijgen. Want zo vanzelfsprekend als de hapjes hier naar binnen gaan, zo veel wordt er op de TU over eten geklaagd. “Mensen hebben het meer over het slechte eten dan over wetenschap. Stel je voor hoe goed de wetenschap wordt als eten geen onderwerp van gesprek meer is”, chargeert discussieleider en Young Delft-bestuurslid Xavier Olba.

Niet iedereen is het eens met de stelling, om verschillende redenen. Voor de discussie begint, mogen de ongeveer twintig jonge TU-ers die op de speed date zijn afgekomen rode en groene post-its plakken bij deze en vier andere stellingen, mét een kleine motivatie erop gekrabbeld. “Ja, zeggen sommigen, en in ieder geval willen ze meer kwaliteit. Anderen zeggen dat te duur is als iedere faculteit een eigen cateraar heeft, of dat het leidt tot verspilling”, vat Olba de reacties op het paneel achter hem samen.

Collegelid Anka Mulder ziet het anders: “Het lost niks op. Je wilt meer variëteit en een goede kwaliteit. Facilitair management werkt daaraan. Er zijn al meer kleine stalletjes op de campus en zo hebben we meer plannen in onze horecavisie.”

Ook de stelling over duurzaamheid (de TU moet zichzelf neerzetten als groene universiteit en zichzelf zo gedragen) geeft het college van bestuur de kans te vertellen wat de universiteit al doet. Luyben: “We kunnen beter, maar we doen niet niks en we gaan vooruit. We hebben het Green Village, zonnepanelen, er wordt gewerkt aan ‘zero energy building’ Pulse.”

Net zoals bij de meeste stellingen zegt het cvb open te staan voor suggesties, toont het begrip voor de dilemma’s die hun gesprekpartners opwerpen, geeft het niet alleen antwoorden, maar stelt het ook vragen. De collegeleden tonen zich van hun meest soepele kant. Zo zegt Mulder er niet van te houden mensen ergens toe te verplichten als het gaat over meer nadruk op wetenschapscommunicatie. En Luyben en collegevoorzitter Tim van der Hagen zijn het er roerend over eens dat de universiteit niet mee moet doen aan de rat race om meer en meer publicaties.

Net als één van de bezoekers een kritische vraag stelt over waarom een duurzame universiteit onderzoek doet ten behoeve van de olie-industrie komt het gesprek tot een abrupt einde. Anka Mulder kondigt aan dat ze naar een volgende afspraak moet en de tijd zit er eigenlijk ook wel op. En zo blijft het gezellig als de aanwezigen verder kunnen met wat echt belangrijk is: borrelen, zonder lekkere hapjes, dat dan weer wel.