Fonteinen die één voor één gaan spuiten zodat gehaaste reizigers zien dat de trein er aankomt en een grote bank die langzaam verandert in een muur.
Dit zijn enkele ontwerpideeën van internationale studenten van de TU-mastertrack landscape architecture voor het nieuwe Van Leeuwenhoekpark in Delft. Dit park komt op het dak van de spoortunnel – de Willem van Oranjetunnel – in een gebied van ongeveer zeshonderd meter lang en veertig meter breed ten zuiden van het station.
In een driedaagse workshop in Loods015 onderzochten de studenten hoe je ervoor kunt zorgen dat het park echt bij de stad Delft past en mensen iets te bieden heeft. Het thema Identiteit & Landschap stond daarbij centraal.
Maar wat is nou ‘typisch’ Delfts? Water in de vorm van een ovaal, bedacht een groep studenten. Vergelijk het met de manier waarop de lange grachten van de Oude Delft en de Voorstraat met elkaar verbonden zijn, vertelt docent Gerdy Verschuure. “Water is verbindend. Internationale studenten vinden dat heel belangrijk: plekken creëren die verbindend werken.”
Andere studenten dachten meer aan pleinen en hofjes in de nieuwbouw rond het park, met barbecueplekken waar mensen elkaar kunnen ontmoeten. Of aan een lange bank die soms in de grond ‘verdwijnt’ en verderop een muur wordt.
Nu reizigers hun trein niet meer bovengronds zien aankomen en daardoor weten dat ze nog even moeten rennen om hem te halen, bedacht een groep studenten dat dit signaal ook is te geven via een ‘wave’ van fonteinen. Door de verplaatste luchtdruk in de tunnel zouden die één voor één kunnen gaan spuiten.
Studenten presenteren hun ontwerpideeën donderdag 26 mei aan de gemeente Delft en Ontwikkelingsbedrijf Nieuw Delft. Delen van hun ideeën komen mogelijk in het programma van eisen voor het Van Leeuwenhoekpark.
Comments are closed.