Brandweer – weinig beroepen die zo’n heldenstatus kennen. Niet zo raar als je bedenkt dat veel brandweermannen hun leven riskeren. Zou het niet geweldig zijn als hun risico’s drastisch werden ingeperkt? Een zwerm minihelikopters zou het antwoord kunnen zijn.
Marijn Hogeweg
Onderzoek: Guardian Angels
Eindcijfer: 8,5
Je vraagt je bijna af wie de grootste held is: de brandweerman of de techneut. De brandweerman neemt het risico om het grote, brandende gebouw binnen te stappen op zoek naar overlevenden; de techneut kan robotjes ontwerpen die die risico’s van tevoren in kaart brengen en kan ervoor zorgen dat de brandweerman gericht kan zoeken naar overlevenden.
Uiteindelijk is het natuurlijk geen krachtmeting, maar een bundeling van krachten. En aan luchtvaart- en ruimtevaartstudent Marijn Hogeweg (27) en negen medestudenten de schone taak een deel van die krachten te leveren voor hun bachelor-eindproject. “Bij grote branden in grote gebouwen, zoals bij Bouwkunde en Ikea, gaat de brandweer meestal op basis van weinig informatie naar binnen. Het is een gok of zich nog mensen in het brandende gebouw bevinden, en waar ze zijn”, vertelt Hogeweg. Voor hun bachelor-eindproject moesten ze een informatiesysteem maken dat ervoor zorgt dat de brandweer beter voorbereid – en dus veiliger – het brandende gebouw kan betreden.
Resultaat: een zwerm vliegende minirobotjes die de ogen en oren voor de brandweer moeten zijn. Unmanned aerial vehicle (uav), heten ze officieel; door de studenten liefkozend guardian angels betiteld. Hogeweg: “Ze vliegen de brand in en verzamelen gegevens over waar zich mensen bevinden, waar de brand precies is, wat de beste manier is om het gebouw te betreden, of zich ergens een gaslek bevindt… Ieder helikoptertje heeft zijn eigen taak, en gezamenlijk – gemiddeld met zijn vijven – geven ze de brandweer buiten het gebouw gedetailleerde informatie. Ze kunnen navigeren en met elkaar communiceren.”
Vooral die communicatie tussen de uav’s zorgde nog wel voor de nodige struikelblokken bij de studenten. Door de rookvorming werkt standaard meetapparatuur namelijk niet of slechter. “De laser die we gebruikten, kon bijvoorbeeld niet door rook kijken. En door de waterdamp in de rook, afkomstig van bluswater, werkten sommige robotjes niet meer. Qua communicatie was er bovendien minder bereik, waardoor we meer uav’s in het gebouw nodig hadden om de informatie bij de hulpdiensten buiten te krijgen.” En dan was er tijdens het ontwerpproces binnen de groep ook nog discussie over wat nou beter werkte: één grote, zware robot die alles kan, of zo’n zwerm.
Uiteindelijk waren de brandweercorpsen van Amsterdam en Haaglanden meer dan enthousiast over de guardian angels. Sterker nog: Hogeweg studeert nu af op het onderwerp – net als zijn groepsgenoot Winifred Swegman. En daarna? Vliegen futuristische robotjes ons om de oren zodra ergens een grote brand woedt en zijn brandweermannen voortaan overbodig? “Welnee”, zegt de student, “het doel van de uav’s is puur informatie verstrekken. Om te blussen zouden ze een brandslang moeten meezeulen, en die is veel te zwaar. De kunst is ze zo licht mogelijk te houden: ze zijn zo groot als een koffiemok. Hun accu houdt het ook maar vijftien minuten vol; met een grotere motor zouden ze ook weer zwaarder worden.” Hulde voor de brandweerman: een beroep dat er dankzij tien L&R-studenten zomaar stukken veiliger op kan worden. Hogeweg: “En mochten de guardian angels voor de brandweer uiteindelijk toch niet haalbaar zijn, dan doen ze het altijd nog fantastische als speelgoed.”
Comments are closed.