1171798

Het zal de laatste zijn. Zes jaar geleden werd ik ingevoerd in Het Systeem. Sindsdien heb ik mijn best gedaan.
Ik heb colleges bijgewoond en colleges geskipt. Ik heb ontworpen en ben beoordeeld. Ik heb getekend, gestudeerd en punten gescoord. Ik heb afgekeken en oude tentamens uit mijn hoofd geleerd. Ik heb mij te laat ingeschreven. Ik heb mij geërgerd en ben geïnspireerd. Ik heb projecten gedaan die mij verder brachten en projecten die ik verafschuwde. Ik heb er ontzettend veel van geleerd. Ik keek om mij heen en groeide. Soms met sprongen, soms ongemerkt. Ik heb het spel gespeeld. Volgens de regels van Het Systeem. In ruil voor studiepunten en digitale resultaten. Ik bestond, dankzij Het Systeem.
Dit tentamen is mijn laatste optreden, mijn zwanenzang. Hierna zal ik worden gewist en niemand zal zich mij herinneren. TAS zal mijn bestaan ontkennen. Blackboard mijn account deleten. Geruisloos. Als een gedempt schot in het holst van de nacht. Oh ijdelheid. Zal er ooit een docent zijn, een professor of een administratief medewerkster die op een dag zal verzuchten: ‘Ach ja, 1171798. Dat was me er eentje.’ Ik ben bang van niet. Getallen worden niet herdacht. Mensen worden herdacht. Mensen met gezichten. Hoewel Het Systeem mij veel heeft geboden is dat mij helaas nooit gegund; een gezicht. Maar het is goed. Ik ben niet langer meer nodig. Ik lever mijn tentamen in en blaas mijn laatste adem uit. Vanaf nu zal alles anders zijn. Vanaf nu ben ik Anna Noyons.

Helaas geen internet versie van de rubriek mededelingen deze week in delta-online.