Nog geen half jaar assisteert Victor Westerwoudt (22, student natuurkunde) op een gymnasium in Gouda of hij mag al op reis naar het buitenland.
Een robot van 60 cm hoog die ijshockeypucks zo snel mogelijk oppakt en in een bak gooit. Het team van Westerwoudt won de Nationale Robotica wedstrijd en daarmee een reis naar Atlanta. “Geweldig. Daar gaan we half april meedoen met de internationale finale. Wij zijn het enige team buiten Amerika dat mee mag doen.” Het geheim van de overwinning? “We hadden ons geconcentreerd op het zelf besturen. De pucks vlogen de bak in.”
Met de trip naar de States komt ook een einde aan z’n eerste project in het onderwijs. Het is hem goed bevallen. “Ik had een groep van acht scholieren uit het vijfde jaar. Op vrijdagmiddagen werd er aan de robot gewerkt.” Westerwoudt was er vooral om het project in goede banen te leiden. “Of om in te grijpen als er weer een beer op de weg kwam”, lacht hij. “De motor had op een gegeven moment niet genoeg trekkracht. Dan moet je even bijsturen.” Hadden ‘zijn’ leerlingen ook goed ideeën? “Het leuke is dat zij met een ‘clean sheet’ aan dit project begonnen. Dan krijg je de meest prachtige oplossingen. De groep bruiste echt.”
Een half jaar terug sprak Westerwoudt met een vriend, die als recruiter bij Bètawijs werkt. Of hij nog een baantje had. “Ik was niet specifiek op zoek naar les geven. Wat ik nu als bijzonder ervaar, is dat het een van de eerste mogelijkheden is om je opgedane kennis uit te dragen.” Dat Westerwoudt slechts een paar jaar ouder is dan zijn groepje vondt hij alleen maar positief. “Ook met dingetjes die naast school spelen kan je gemakkelijk helpen. Bijvoorbeeld welke studie iemand wil gaan kiezen.” Of hij nog iemand heeft over kunnen halen om natuurkunde te gaan doen? “Nee, dat helaas nog niet…maar enthousiast zijn ze zeker wel.”
Bijbaan: persoonlijk assistent leraar
Verdiensten: €11,- bruto per uur
Opvallend: wint met leerlingen reis naar Atlanta voor Internationale Roboticawedstrijd
Heb je een aparte bijbaan of ken je iemand met gek werk? Mail naar delta@tudelft.nl
Wat vinden buitenlandse studenten raar aan ons? En wat valt ze op aan Nederlandse gebruiken en gewoontes?
Dr. Juan Keymer, assistent-professor Technische Natuurwetenschappen, moleculaire biofysica, Chili
Gezeten in zijn stamkroeg ’t Cloister (Het Klooster), aan de Vlamingstraat, spreekt dr. Juan Keymer zijn verbazing uit over de eetgewoonten van Nederlanders. Waarom gaan Nederlanders altijd tegelijkertijd lunchen? “Dan kom je in de kantine en moet je met zijn allen in de rij staan! Gekheid!”
De Chileen haalt een artikel van een BBC-journalist uit zijn binnenzak, waarin een dergelijk fenomeen bij de Zwitsers wordt aangekaart. Waar is een te grote punctualiteit goed voor, is de strekking van de kop. De retorische vraag is Keymer uit het hart gegrepen. Elke dag, op hetzelfde tijdstip, zijn alle kantoren en kamers leeg en alle liften overvol: lunchtijd. Waarom toch? In Zwitserland, het land waar geen horloge een seconde achterloopt en geen trein een seconde te laat is, drinkt ook iedereen exact op dezelfde tijd koffie. ‘Maar als je nou eens geen trek in koffie hebt op dat tijdstip?’, citeert Keymer de vraag van de schrijver aan een Zwitserse collega. ‘Wat als je op een andere tijd trek in koffie hebt of hongerig bent?’ ‘Dan zou ik in mijn eentje zitten’, antwoord de Zwitser, ‘en niemand hebben om mee te praten.’
Keymer kan er niet over uit. Gelukkig kent Nederland ook zijn mooie kanten. Zoals een café met Belgische bieren, waar hij zich nog maar eens tegoed doet aan een ferme slok van zijn Vlaamse Trappist. (JT)
(Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

Comments are closed.