Campus

Buitenaards

Alles is nu duidelijk. Niet God heeft de mensen geschapen en Charles Darwin ook niet. Het waren de buitenaardsen.

br />
Vijfentwintigduizend jaar geleden kwamen zij op aarde om hier wat DNA-experimenten uit te voeren en toen kwamen opeens Adam en Eva uit het reageerbuisje rollen. Echt gebeurd. Het bewijs staat in de bijbel, Genesis 1:27. ‘En zij schiepen de mens naar hun evenbeeld’, staat er, en aangezien de buitenaardsen precies op ons lijken is die passage het bewijs van hun bestaan.

Afgelopen donderdag hield Bart Overdevliet bij Wolbodo een lezing over de Raeliaanse Beweging, genoemd naar de Fransman Rael, die in 1973 een ontmoeting had met de aliens en twee jaar later zelfs bij hen op hun planeet op de koffie mocht komen. In de video’s die Overdevliet laat zien is een kalend mannetje in een witte pij te zien, een mengeling van een hippiepriester en Pipo de clown. Dat is Rael. Hij is verwekt tijdens een slippertje van zijn moeder met zo’n marsmannetje. Over slippertjes gesproken: Jezus was ook half buitenaards. En Mohammed ook, en Buddha. In de bijbel staan trouwens vele bewijzen van het bestaan van de buitenaardsen. Overal waar in de oude Hebreeuwse versie ‘Elohim’ staat is dat later vertaald met ‘God’. Dat is fout. ‘Elohim’ betekent letterlijk ‘Zij die uit de hemel zijn gedonderd’. Dat waren dus de aliens. Overdevliet zet het allemaal nog even duidelijk op een rijtje: ,,Die walvis van Jonas was gewoon een onderzeeër. Mozes kreeg de tien geboden van de aliens. De ster boven Betlehem was een ruimteschip.”

Het mooie is dat de mensheid nu net zover ontwikkeld is als de Elohim vijfentwintigduizend jaar geleden. De atoombom op Hiroshima was het bewijs van onze technische vaardigheden, zodat een jaar daarna, in 1946, Rael verwekt werd om later de aarde te gaan voorbereiden op de komst van de Elohim. Die willen wel met ons praten nu we eindelijk niet meer in primitieve concepten als God geloven. Maar er moet nog heel wat gebeuren. Belangrijkste is het bouwen van een ambassade. ,,Om onze scheppers officieel te verwelkomen”, aldus Overdevliet. ,,Met waardigheid en respect.” Voor het jaar 2035 moet het gaan gebeuren. Dan hebben we 666 generaties gehad.

Ondanks het heldere verhaal blijven er mensen in de zaal met vragen zitten. ,,Waarom heeft die Rael geen bewijs meegekregen van die planeet van die Elohim?” – ,,En waarom heeft Mozes de tien geboden niet op flop gekregen, of op CD-Rom of iets dergelijks?” – ,,En waar past Atlantis in het plaatje? Was dat een laboratorium?” – ,,En is er leven na de dood?” – ,,En wie bepaalt dan of je goed geleefd hebt? Een ethische commissie ofzo?”

Overdevliet knutselt al antwoordend een theoretisch kaartenhuis in elkaar dat erom vraagt omvergeblazen te worden, maar niemand van de toehoorders neemt de moeite. Er wordt wat wijsneuzig over details uit het verhaal gezeurd maar de nekslag blijft uit. Misschien uit beleefdheid. Het isnatuurlijk ook best aandoenlijk zoals de spreker zich aan zijn eigen haren uit het moeras van de onzin omhoog probeert te trekken. Dan trap je hem er niet dieper in.

Maar als aan het einde propagandafilmpjes verschijnen met een hoog Goebbels-gehalte, met de Carmina Burana van Orff uit de luidsprekers en het aan een swastika verwante logo in beeld, dan spijt het iedereen toch dat ze deze naïeve lieverd niet gewoon verbaal de nek om hebben gedraaid.

Michael Persson

Alles is nu duidelijk. Niet God heeft de mensen geschapen en Charles Darwin ook niet. Het waren de buitenaardsen.

Vijfentwintigduizend jaar geleden kwamen zij op aarde om hier wat DNA-experimenten uit te voeren en toen kwamen opeens Adam en Eva uit het reageerbuisje rollen. Echt gebeurd. Het bewijs staat in de bijbel, Genesis 1:27. ‘En zij schiepen de mens naar hun evenbeeld’, staat er, en aangezien de buitenaardsen precies op ons lijken is die passage het bewijs van hun bestaan.

Afgelopen donderdag hield Bart Overdevliet bij Wolbodo een lezing over de Raeliaanse Beweging, genoemd naar de Fransman Rael, die in 1973 een ontmoeting had met de aliens en twee jaar later zelfs bij hen op hun planeet op de koffie mocht komen. In de video’s die Overdevliet laat zien is een kalend mannetje in een witte pij te zien, een mengeling van een hippiepriester en Pipo de clown. Dat is Rael. Hij is verwekt tijdens een slippertje van zijn moeder met zo’n marsmannetje. Over slippertjes gesproken: Jezus was ook half buitenaards. En Mohammed ook, en Buddha. In de bijbel staan trouwens vele bewijzen van het bestaan van de buitenaardsen. Overal waar in de oude Hebreeuwse versie ‘Elohim’ staat is dat later vertaald met ‘God’. Dat is fout. ‘Elohim’ betekent letterlijk ‘Zij die uit de hemel zijn gedonderd’. Dat waren dus de aliens. Overdevliet zet het allemaal nog even duidelijk op een rijtje: ,,Die walvis van Jonas was gewoon een onderzeeër. Mozes kreeg de tien geboden van de aliens. De ster boven Betlehem was een ruimteschip.”

Het mooie is dat de mensheid nu net zover ontwikkeld is als de Elohim vijfentwintigduizend jaar geleden. De atoombom op Hiroshima was het bewijs van onze technische vaardigheden, zodat een jaar daarna, in 1946, Rael verwekt werd om later de aarde te gaan voorbereiden op de komst van de Elohim. Die willen wel met ons praten nu we eindelijk niet meer in primitieve concepten als God geloven. Maar er moet nog heel wat gebeuren. Belangrijkste is het bouwen van een ambassade. ,,Om onze scheppers officieel te verwelkomen”, aldus Overdevliet. ,,Met waardigheid en respect.” Voor het jaar 2035 moet het gaan gebeuren. Dan hebben we 666 generaties gehad.

Ondanks het heldere verhaal blijven er mensen in de zaal met vragen zitten. ,,Waarom heeft die Rael geen bewijs meegekregen van die planeet van die Elohim?” – ,,En waarom heeft Mozes de tien geboden niet op flop gekregen, of op CD-Rom of iets dergelijks?” – ,,En waar past Atlantis in het plaatje? Was dat een laboratorium?” – ,,En is er leven na de dood?” – ,,En wie bepaalt dan of je goed geleefd hebt? Een ethische commissie ofzo?”

Overdevliet knutselt al antwoordend een theoretisch kaartenhuis in elkaar dat erom vraagt omvergeblazen te worden, maar niemand van de toehoorders neemt de moeite. Er wordt wat wijsneuzig over details uit het verhaal gezeurd maar de nekslag blijft uit. Misschien uit beleefdheid. Het isnatuurlijk ook best aandoenlijk zoals de spreker zich aan zijn eigen haren uit het moeras van de onzin omhoog probeert te trekken. Dan trap je hem er niet dieper in.

Maar als aan het einde propagandafilmpjes verschijnen met een hoog Goebbels-gehalte, met de Carmina Burana van Orff uit de luidsprekers en het aan een swastika verwante logo in beeld, dan spijt het iedereen toch dat ze deze naïeve lieverd niet gewoon verbaal de nek om hebben gedraaid.

Michael Persson

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.