Ik val maar meteen met de deur in huis. Mijn studie op Bouwkunde verliep niet bepaald vlot. Ik leerde trouwens het meeste buiten het officiële onderwijsprogramma.

Delta 24 presenteert een nieuwe columnist. Het is Salomon Kroonenberg. Een fotootje met keurig gekapt vlashaar op het voorhoofd, prijkt in het midden van zijn verhaal.

.lead ‘We weten niet of het aan ons ligt of aan de eerstejaars’De drie oudste studentenverenigingen waren dit jaar niet in trek bij de nieuwe lichting eerstejaars, de andere verenigingen wel.

,,Sorry, we mogen geen interviews afgeven. De pers moeten we doorverwijzen naar de senaat.” Nog niet eens lid van het Corps en dan al zo goed afgericht.

De glimmende lichtblauwe limousine rijdt langzaam voor het bordes. Een deur slaat open, en het tere schoentje van de bruid raakt het plaveisel. Maar dan komt een roodaangelopen dame van het bordes gesneld en fluistert de chauffeur iets in het oor.

De stationsrestauratie bij perron 1 had ik gezegd. Er blijken er drie te zijn, plus een Burger King. Hoe goed ken ik dit meisje? Eet ze hamburgers? Misschien is ze vegetarisch.

In uw artikel ‘Bindend studieadvies voor docenten’ (Delta 22 van 29 juni 2000) komt de volgende zinsnede voor:,,Juist aan een technische universiteit is de overgang naar Engelstalig onderwijs het gemakkelijkst.

Een jaar geleden (mei 1999) hielden wij, zoals elk jaar bij de DSR Proteus-Eretes, de nationale roeiwedstrijd de PE in ’t Lang. Afgekort heet deze wedstrijd de PEIL, dus hebben we ook altijd iets met dit symbool.

Wie heeft de waarheid in pacht? Is het de wetenschapper die het heelal weet te beschrijven in termen van lichtjaren, roodverschuiving en de chemische samenstelling van interstellaire gaswolken? Of toch de dichter die datzelfde universum in woordbeelden vangt: ,,immense engelen, gehuld/ in kuise nevels, verraadseld/ door donkere draperieën, op een toneel/ zonder parallelen, waar tijd/ slaapt op de rand van zwarte gaten”?Wanneer de poëet en de exacte wetenschapper de ganzenveer en pipet kruisen, volgt er een zinloos gevecht.

De weergoden waren de jonge cursusleider welgezind. Het was zelfs te warm om aan de verlokkingen van het terras aan het water te denken. Koffie, thee en water waren in ruime hoeveelheden in de cursuszaal aanwezig, er was dus geen enkele reden om de schaduw te verlaten.