Toen ik net naar Leiden verhuisd was, had ik vreselijke heimwee naar Delft. Zodra ik de geur van de Gist-Brocades rook of de vertrouwde rood-blauwe toren van elektrotechniek zag, barstte ik in tranen uit.

De geniale natuurkundige Ettore Majorana voorspelde in 1937 het veelbesproken elementaire deeltje Majorana-fermion. Een jaar later stapte hij aan boord van een boot en daarna werd niets meer van hem vernomen. Een nieuwe biografie beschrijft zijn leven en wetenschappelijk werk.

Kritiek komt in twee vormen: constructief en destructief. Destructieve kritiek is kritiek die iemands zelfvertrouwen schaadt en alleen maar minder effectief maakt.

De eerste keynote speaker is een Amerikaanse emeritus hoogleraar die al dertig jaar bevriend is met de decaan die deze conferentie organiseert. Hij gebruikt de eerste vijf van de twintig minuten die hem zijn toegewezen om te vertellen hoe blij hij is om hier te zijn, en hoe geweldig hij Den Haag vindt.

Wanneer TBM-medewerker dr. Patrick van der Duin op verjaardagsfeestjes vertelt dat hij toekomstonderzoeker is, wordt er steevast gegniffeld. Een futuroloog heeft een vergelijkbaar populair aanzien als een hoogleraar vrijetijdskunde. Maar toekomstonderzoek is helemaal niet zo gek.

Ja, ja. Zoeken kan iedereen tegenwoordig. Je typt wat in op Google en – floeps! – duizenden treffers, waarvan je vervolgens alleen de eerste een of twee bladzijden doorkijkt.

Geen standaard biografie, dit boekje over het leven en werk van professor Albert Sybrandus Keverling Buisman. Zijn kleinzoon schreef vooral een persoonlijk verhaal over zijn grootvader, die tussen 1919 en 1940 hoogleraar was in Delft.