Wetenschap

Don’t tell, draw!

While her colleagues calculate flood risks and think of ways to manage water flows, Dr Martine Poolman took some crayons and asked people to draw river banks, little cars, houses and cows.

“My research was quite out of the ordinary,” laughs Dr Martine Poolman, of the water resources section. She developed a methodology that enables stakeholders and officials to communicate with one another about small water structures  by making drawings. Last week she defended her dissertation, titled ‘Present and Future, visualizing ideas of water infrastructure design’, at the faculty of Civil Engineering and Geosciences.

One of Dr Poolman’s case study areas was the Upper East Region of Ghana, where the local water governing agency wanted to include local farmers in the redevelopment and maintenance of small water reservoirs. She also conducted fieldwork just around the corner, in Midden-Delfland, where the water board wants to develop nature-friendly embankments.
The problem with group discussions is a lack of focus, Poolman found. This happens because people take up certain positions without being explicit about what they mean.

In Midden-Delfland, for example, Poolman had asked farmers and officials to make a collage of the embankment. Somewhat to everyone’s surprise, the collages showed that there was hardly any disagreement about the final form. Both parties for instance had depicted fencing as a mens of protecting the fragile embankments from cows. Earlier it had appeared that farmers were against this measure, but their disagreement lay not in the fencing itself but rather in who was to pay for the maintenance of it.

“Visuals can strongly contribute to the analysis of the situation, but unfortunately it is difficult to motivate people to grab the crayons and draw or to make collages,” Dr Poolman explains. “People think this is something only children do, and quickly feel ashamed of their drawings.” 

In bestuurlijke kringen van schaatsclub ELS keek men in tevredenheid terug op de voorbije soft-ELS-clubkampioenschappen van dinsdagavond 2 februari. De strijd om de clubtitels was traditiegetrouw een onderdeel van het IUT (interuniversitair toernooi) op de ijsbaan in Utrecht. ‘Vooral door het grote aantal inschrijvingen van ELS hing er een gezellige sfeer op de baan’, meldt het bericht op de site van de studentenschaatsvereniging waarvan dertig leden deelnamen aan de wedstrijden. De titel bij de heren-A ging na een spannende strijd naar Joost Witmer, die als beste Delftenaar als derde eindigde in het algemeen klassement. Ook anderen bleken in hun categorie niet alleen de beste Delftse rijder of rijdster, maar eindigden ook hoog in de algemene eindscore. Anne-Marije Zwerver, clubwinnaar bij de dames B, bleek ook de snelste overall. Tjerk Bakker, houder van de pr-bokaal met negentien persoonlijke records in jaargang 2008/2009, werd tweede bij de heren B.
Een andere schaatser, Michael Poot, dacht na zijn herwonnen status als nationaal kampioen op de supersprint, enkele weken geleden in Hoorn, klaar te zijn met zijn seizoen. Totdat de civiele-techniekstudent een uitnodiging ontving voor een selectiewedstrijd op de 500 meter, eind februari, in Heerenveen. Inzet is een plaats als tweede reserve bij de worldcupwedstrijd begin maart, in Erfurt. Hij is er blij mee: “Dan heb ik een mooi focuspunt, een nieuw doel om naartoe te werken.” De strijd gaat tussen vijf schaatsers die ieder twee ritten afleggen. Het kan met de uitslag alle kanten op, meent Poot: “Het gaat om rijders die heel erg dicht bij elkaar zitten. Het hangt af van de vorm van de dag.”

De ijshockeyers van Firebirds Delft vermaken zich eveneens goed op het ijs. Er zit progressie in hun spel, is de mening van captain Bas de Heus over het team dat vijf jaar geleden als ondervereniging van het Delftsch Studenten Corps is opgezet: “Het begint steeds meer op echt ijshockey te lijken.” Op ongeveer tweederde van de competitie voor studententeams staat Firebirds in de subtop van de ranglijst die wordt aangevoerd door de twee ongenaakbare teams uit Groningen en Eindhoven. Zondagavond speelde de Delftse ploeg op de ijsbaan in Leiden gelijk tegen de Buccaneers uit Utrecht. De Firebirds namen een 3-1 voorsprong, maar moesten vervolgens toezien hoe de Utrechtse studenten hun beste spelers inbrachten en de stand ombogen naar 3-5. In de slotfase kwam Firebirds toch op gelijke hoogte. “Het laatste doelpunt van Sander Knijnenburg viel twintig seconden voor tijd. Dat voelde toch een beetje als een overwinning.” In maart vertrekt een groep van 38 leden, oud-leden en cheerleaders ter ere van het eerste lustrum naar Praag. “We spelen daar onder meer een wedstrijd tegen een plaatselijk team. We zullen wel afgeslacht worden, maar dat geeft niet.”

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.