Als leden van het Nederlands Studentenorkest staat Marnix Verberne en Tjark van Staveren een intensieve maand te wachten. Voor de 56ste maal toert het orkest langs de grote podia in Nederland, met als toegift enkele optredens in Sint Petersburg.
Share
Voor zo’n honderd uitverkoren Nederlandse studenten staat de hele maand februari in het teken van de klassieke muziek. De eerste tien dagen trekt het gezelschap zich terug op een boerderij in Brabant, om onder leiding van de jonge, maar gerenommeerde dirigent Micha Hamel een ambitieus programma in te studeren.
Vervolgens toert het orkest in tien dagen langs evenzoveel grote Nederlandse concertpodia. De maand wordt afgesloten met een reis naar Sint Petersburg, waar onder meer een concert in het beroemde Hermitage-museum gepland staat.
Een zware, intensieve maand, verwacht violist Marnix Verberne, ‘maar vooral hartstikke leuk’. Bastrombonist Tjark van Staveren, net als Verberne lid van Krashna Musika, beaamt het. “Een maand lang alleen maar muziek maken, dat overkomt weinig orkesten. Het is een grote uitdaging. Dat je een maand bij elkaar bent, zorgt dat je muzikaal een hoog niveau haalt. Je speelt voor grote zalen die redelijk gevuld zijn, tien dagen achter elkaar. Dat is uniek voor amateurmusici. Een mooie motivatie om mee te doen.”
Toch ging de vijfdejaars TU-student naar de auditie met een idee van ‘ik zie wel’. “Er waren al wat auditierondes geweest, toen ik werd gebeld of ik auditie wilde doen. Het orkest was nog niet compleet. Ik besloot pas laat om het te doen, zodoende heb ik mij redelijk stressvrij voorbereid.”
Verberne: “Om bij het NSO te komen moet je een zeker niveau hebben. In dat opzicht is het wel bijzonder om toegelaten te worden. Ik speel mijn hele leven al viool, maar ik heb hard voor de auditie gestudeerd.”
De eerste kennismaking met dirigent Hamel, tijdens een repetitieweekend in december, is beide heren goed bevallen. De twee roemen zijn enthousiasme, motivatie en stimulerende rol, zoals ze ook te spreken zijn over het uit te voeren programma. Naast een stuk van de jonge, veelbelovende componist Joey Roukens, bestaat dat uit een dubbelconcert voor viool en cello van Johannes Brahms en, als hoofdmoot, de zevende symfonie van Anton Bruckner.
“Die symfonie van Bruckner is heel erg romantisch. Tegen het bombastische aan, maar wel heel mooi”, weet Verberne. “Van Brahms vind ik het leuk dat het met twee jonge solisten gespeeld wordt. De opdracht-compositie van Roukens kregen we voor het eerst tijdens het repetitieweekend. Meestal duurt het bij modern klassieke muziek lang voordat je het begint te waarderen, omdat het veel afwijkt van de klassieke traditie. Het duurt langer voordat je de grote lijnen doorkrijgt. Dat viel in dit geval heel erg mee.”
De symfonie van Bruckner, die vanwege de grote bezetting die het muziekstuk vraagt niet vaak wordt uitgevoerd door amateurorkesten, is voor koperblazers geweldig om te spelen, merkt Van Staveren op. “Je hebt een heleboel te doen. Het is spectaculair, met veel heftige passages. Er zit een hele hoop energie in. Op het moment dat het orkest hard speelt, dubbel forte, driemaal forte, komt er een hoop hartstocht naar boven. Het is de kunst om dat een beetje te beteugelen.” Dat ze als toetje ook nog in de Hermitage optreden, zien beide musici als de spreekwoordelijke kers op de taart. “Heel bijzonder dat je op zo’n plek kunt concerteren.”
Het NSO is al 56 jaar bedoeld voor studenten die naast hun studie muziek maken. Geen van tweeën ambieert daarin een professionele toekomst. Verberne, die zijn bouwkundestudie na een jaar afbrak, gaat zich vanaf augustus richten op de studie literatuurwetenschap in Leiden: “Muziek is jist een hobby voor mij. Als ik naar het conservatorium zou gaan, zou de ontspanning die muziek maken me nu geeft verdwijnen.” Van Staveren: “Ook met een amateurorkest kun je een hoog niveau bereiken. Verder dan dat hoeft het niet van mij.”
Optredens NSO onder meer in:
De Doelen, Rotterdam (12 februari)
Dr. Anton Philipszaal, Den Haag (15/2)
Concertgebouw, Amsterdam (19/2)
Voor zo’n honderd uitverkoren Nederlandse studenten staat de hele maand februari in het teken van de klassieke muziek. De eerste tien dagen trekt het gezelschap zich terug op een boerderij in Brabant, om onder leiding van de jonge, maar gerenommeerde dirigent Micha Hamel een ambitieus programma in te studeren.
Vervolgens toert het orkest in tien dagen langs evenzoveel grote Nederlandse concertpodia. De maand wordt afgesloten met een reis naar Sint Petersburg, waar onder meer een concert in het beroemde Hermitage-museum gepland staat.
Een zware, intensieve maand, verwacht violist Marnix Verberne, ‘maar vooral hartstikke leuk’. Bastrombonist Tjark van Staveren, net als Verberne lid van Krashna Musika, beaamt het. “Een maand lang alleen maar muziek maken, dat overkomt weinig orkesten. Het is een grote uitdaging. Dat je een maand bij elkaar bent, zorgt dat je muzikaal een hoog niveau haalt. Je speelt voor grote zalen die redelijk gevuld zijn, tien dagen achter elkaar. Dat is uniek voor amateurmusici. Een mooie motivatie om mee te doen.”
Toch ging de vijfdejaars TU-student naar de auditie met een idee van ‘ik zie wel’. “Er waren al wat auditierondes geweest, toen ik werd gebeld of ik auditie wilde doen. Het orkest was nog niet compleet. Ik besloot pas laat om het te doen, zodoende heb ik mij redelijk stressvrij voorbereid.”
Verberne: “Om bij het NSO te komen moet je een zeker niveau hebben. In dat opzicht is het wel bijzonder om toegelaten te worden. Ik speel mijn hele leven al viool, maar ik heb hard voor de auditie gestudeerd.”
De eerste kennismaking met dirigent Hamel, tijdens een repetitieweekend in december, is beide heren goed bevallen. De twee roemen zijn enthousiasme, motivatie en stimulerende rol, zoals ze ook te spreken zijn over het uit te voeren programma. Naast een stuk van de jonge, veelbelovende componist Joey Roukens, bestaat dat uit een dubbelconcert voor viool en cello van Johannes Brahms en, als hoofdmoot, de zevende symfonie van Anton Bruckner.
“Die symfonie van Bruckner is heel erg romantisch. Tegen het bombastische aan, maar wel heel mooi”, weet Verberne. “Van Brahms vind ik het leuk dat het met twee jonge solisten gespeeld wordt. De opdracht-compositie van Roukens kregen we voor het eerst tijdens het repetitieweekend. Meestal duurt het bij modern klassieke muziek lang voordat je het begint te waarderen, omdat het veel afwijkt van de klassieke traditie. Het duurt langer voordat je de grote lijnen doorkrijgt. Dat viel in dit geval heel erg mee.”
De symfonie van Bruckner, die vanwege de grote bezetting die het muziekstuk vraagt niet vaak wordt uitgevoerd door amateurorkesten, is voor koperblazers geweldig om te spelen, merkt Van Staveren op. “Je hebt een heleboel te doen. Het is spectaculair, met veel heftige passages. Er zit een hele hoop energie in. Op het moment dat het orkest hard speelt, dubbel forte, driemaal forte, komt er een hoop hartstocht naar boven. Het is de kunst om dat een beetje te beteugelen.” Dat ze als toetje ook nog in de Hermitage optreden, zien beide musici als de spreekwoordelijke kers op de taart. “Heel bijzonder dat je op zo’n plek kunt concerteren.”
Het NSO is al 56 jaar bedoeld voor studenten die naast hun studie muziek maken. Geen van tweeën ambieert daarin een professionele toekomst. Verberne, die zijn bouwkundestudie na een jaar afbrak, gaat zich vanaf augustus richten op de studie literatuurwetenschap in Leiden: “Muziek is jist een hobby voor mij. Als ik naar het conservatorium zou gaan, zou de ontspanning die muziek maken me nu geeft verdwijnen.” Van Staveren: “Ook met een amateurorkest kun je een hoog niveau bereiken. Verder dan dat hoeft het niet van mij.”
Optredens NSO onder meer in:
De Doelen, Rotterdam (12 februari)
Dr. Anton Philipszaal, Den Haag (15/2)
Concertgebouw, Amsterdam (19/2)
Comments are closed.