Horror in een krimpende kamer

‘Fermat’s Room’ begint met een zwart scherm. Je hoort een man vragen: ‘Ken je de priemgetallen? Als je ze niet kent, kun je beter gaan.’ Een dandy-achtige jonge wiskundige is aan het woord. Hij pocht tegen een groepje vrouwen over zijn bewijs van het Vermoeden van Goldbach. Hij legt uit dat dit eeuwenoude vermoeden inhoudt dat elk even getal de som is van twee priemgetallen, getallen die alleen deelbaar zijn door één en zichzelf. Hij demonstreert wat voorbeelden: 18 is 7 plus 11 en die 7112 op het kenteken van een auto verderop is natuurlijk 5119 plus 1993. Het begincitaat lijkt wat overdreven, want veel moeilijker dan dit wordt de wiskunde niet in deze film.

Deze dandy is één van vier wiskundigen die een mysterieuze brief krijgen van ‘Fermat’. In de brief staat een getallenraadsel: wie dat goed oplost, mag naar een speciale bijeenkomst komen. In werkelijkheid zouden de meeste wiskundigen zo’n brief onmiddellijk in de prullenbak gooien, maar in de film storten ze zich allemaal op het raadsel.

Fermat heeft de vier wiskundigen een codenaam gegeven. De dandy is ‘Galois’, naar de opvliegende wiskundige die op jonge leeftijd sneuvelde bij een duel. Een uitvinder krijgt de eveneens toepasselijke bijnaam ‘Pascal’. Een wat oudere schaker wordt ‘Hilbert’, ook een invloedrijke wiskundige. Tenslotte is de enige vrouw in het gezelschap ‘Oliva’, genoemd naar een Spaanse filosofe. Jammer dat de filmmakers geen geschikte vrouwelijke wiskundige konden vinden om haar naar te vernoemen.

De bijeenkomst zelf vindt plaats in een mooi ingerichte kamer in een verlaten pakhuis. Na een paar minuten komt Fermat binnen, een vriendelijke, oudere heer. Hij legt niets uit, maar stelt voor dat ze eerst samen eten. Na het diner wordt hij gebeld door het ziekenhuis waar zijn dochter ligt. Hij verontschuldigt zich, zegt dat ze maar zonder hem moeten beginnen en rijdt weg.
Dan begint de ellende. Op een PDA komt een raadsel binnen, met de mededeling dat ze een minuut hebben om het op te lossen. Als de minuut om is, beginnen de muren te bewegen, langzaam schuiven ze naar elkaar toe. Zodra ze het goede antwoord geven, stoppen de muren. Maar direct komt er een nieuw raadsel, met weer een minuut bedenktijd. Onder grote tijdsdruk werken de wiskundigen aan de raadsels. Ondertussen vragen ze zich af waarom juist zíj in deze kamer zijn opgesloten en wie in hemelsnaam die Fermat is.

‘Fermat’s room’ is het debuut van het Spaanse duo Luis Piedrahita en Rodrigo Sopena, die het scenario ook schreven. De film is gemaakt in korte tijd, met een klein budget. Dat is niet te zien. Alles ziet er prachtig uit en de acteurs zijn overtuigend. De plot zit slim in elkaar en heeft, zoals het hoort bij een thriller, een flink aantal onverwachte wendingen.
Het idee van de krimpende kamer is erg beklemmend, maar toch wil ‘Fermat’s room’ niet echt spannend worden. Het helpt ook niet dat de opgegeven raadsels nogal flauw zijn. Bijvoorbeeld: hoe meet je negen minuten met twee zandlopers van respectievelijk vier en zeven minuten? Het is een tikje onwaarschijnlijk dat een wiskundige zo’n raadsel nog nooit heeft gehoord en hier lang over moet nadenken.

Het grootste raadsel is voor wie deze film bedoeld is. De meeste mensen hebben weinig zin om een film over wiskundigen en wiskundige raadsels te kijken (ik moest de dvd dan ook alleen kijken, ondanks mijn aanbiedingen voor popcorn en gratis drank aan vrienden). Jammer, want de film is juist voor leken aardig. Liefhebbers van wiskunde zullen de film waarschijnlijk wat flauw vinden. 

Luis Piedrahita / Rodrigo Sopena – ‘Fermat’s Room’ – Filmfreak – Speelduur 90 minuten dvd Spaans met ondertiteling 14,95 euro

Onder protest van veel studentenorganisaties, werd in 2005 besloten om de harde knip in te voeren. Alle studenten die aan hun master willen beginnen, moeten hierdoor hun bachelor volledig hebben afgerond. De oorsprong van dit besluit ligt in de nieuwe bachelor-master structuur. Om overgang van de bachelor naar de master soepel te laten verlopen, wil de TU dat alle master-studenten aan dezelfde ingangseisen voldoen. Daarmee worden de eisen die gesteld worden aan eigen studenten en studenten van buitenaf gelijk getrokken. De harde knip gaat in voor alle studenten die vanaf september 2006 aan de bachelor zijn begonnen. Als deze voor 2010 aan de pre-master status hebben voldaan, mogen ze verder met de master. Zo niet, dan moeten ze hun bachelor hebben afgerond voordat ze hieraan kunnen beginnen. Dit houdt echter ook in dat wanneer je een vak van je bachelor mist, je nog niet aan je master kan beginnen en daarmee vertraging oploopt. Aangezien dit bij het overgrote deel van de studenten het geval is, kan dit bij velen tot vertraging leiden. Ook het deelnemen aan commissies of parttime besturen kan problemen opleveren bij het halen van de harde knip. Om de schade te beperken, moeten de faculteiten twee instroommomenten – dus zowel in september als februari – aanbieden. Hier wordt echter bij nog lang niet alle faculteiten aan voldaan.
Wat kun je als student nu doen om de vertraging in je studie tegen te gaan? Ten eerste is het van belang om al aan het begin van je studie in te spelen op deze maatregel. Zo kun je er met je planning rekening mee houden dat je niet nog slechts een klein vak mist aan het einde van je  bachelor. Ook is het goed om erop te letten dat je niet nog alleen in je tweede semester vakken mist. Hierdoor kan je namelijk een jaar vertraging oplopen. Verder is het belangrijk dat je cijfers goed geregistreerd staan. Het kan echter even duren voordat je cijfers doorgegeven worden aan de administratie en zijn verwerkt. Ga er, wanneer nodig, dus achteraan om ervoor te zorgen dat je cijfers op tijd worden doorgegeven. Dat kan later problemen schelen.
Het bindend studieadvies houdt in dat aan het eind van het eerste jaar een punteneis wordt gesteld. Wanneer je niet aan deze punteneis van 30 ect voldoet, mag je niet doorgaan met je opleiding. Deze maatregel is bedoeld om studenten vroeg in hun studie op de juiste plaatst te krijgen. Van de 40 tot 45 procent van de studenten die uitvalt, valt namelijk 20 tot 25 procent na het tweede jaar af. Het bindende advies aan het eind van het eerste jaar moet voorkomen dat grote groepen studenten alsnog afvallen in het tweede en derde jaar.
Uit een poll van studentenraadsfractie het Principe op Blackboard blijkt dat 39 procent van de studenten tegen een bindend studieadvies is, 56 procent ervoor is en dat 5 procent er geen mening over heeft. Tegenwerpingen zijn dat studenten onterecht van hun opleidingen kunnen worden gestuurd, dat de vrijheid van studenten wordt aangetast en daarmee de universiteit aan academische waarde inboet en dat het studieadvies nog niet altijd op orde is.
Nu het bindend studieadvies er toch lijkt te komen, is het van belang om als student voorbereid te zijn en er met je studieprogramma rekening mee te houden om voldoende punten te halen in het eerste jaar. Denk dus goed na over commissies in het eerste jaar als de start van je opleiding niet soepel is verlopen en let goed op wanneer herkansingen zijn ingepland. Ook is het belangrijk om gebruik te maken van het studieadvies dat je wordt aangeboden. De studieadviseurs zijn er ten slotte niet voor niets.