Een studentenhuis is soms net familie: je hebt de inwoners niet altijd voor het uitkiezen. Een broeinest van liefde, leed en onderhuidse spanningen. En tja, dat kan weleens knallen. Oók in de popmusical ‘Stationsstraat 169huis’ van M-Lab.
Share
Het is niet echt een studentengenre, musical. Los van een incidentele aflevering ‘Glee’ – want dat is gewoon hartstikke camp mét herkenbare liedjes – ziet de gemiddelde student liever een lekker concert. Maar dat maakt ‘Stationsstraat 169huis’ juist zo leuk: eigenlijk is het gewoon een toneelstuk met een live band die tussendoor optreedt.
In de musical is dan ook geen musicalster te vinden, hij bestaat vooral uit een sterrencast met spelers uit de tv- en theaterwereld, onder wie Nyncke Beekhuyzen (‘Verborgen gebreken’, ‘Lotte’), Dorien Haan (‘Doe Maar’), Rein Hofman (‘Ja zuster, Nee zuster’) en Maria Noë (‘Pipi zet de boel op stelten’). “Ik heb nog nooit in een musical gespeeld”, bekent acteur Erik Willems aan Musicalworld. “Ik heb er afgelopen zomer zelfs pas voor het eerst één gezien.”
Aan Stationsstraat 169huis wonen vijf studenten. Suus (Dorien Haan), een psychologiestudent die vooral met zichzelf in de knoop zit, de neurotische cardioloog Saskia (Nyncke Beekhuyzen), de naïeve Femke (Maria Noë) uit de provincie, Harry (Rein Hofman) en de homoseksuele Pim (Erik Willems). Pim heeft net zijn vriendje verloren en daardoor staat een kamer leeg in huis. De studenten gaan op zoek naar een nieuwe bewoner, maar lopen in hun zoektocht aan tegen één en al onvermogen. “Want hoe doe je dat, dood?”, vragen de bewoners zich af. Vooral door het te negeren, denken ze, met alle emotionele gevolgen van dien. “Uiteindelijk is de musical vooral een tragikomedie over een groepje mensen dat zo goed en zo kwaad als dat gaat probeert samen te leven in hun minimaatschappijtje”, volgens Willems. Want tussen de oude meubels en pizzadozen in hun woonkamer praten ze over alles, behalve over het enige belangrijke: wat iedereen voelt en denkt.
Scriptschrijver Eva Mathijssen kwam met het idee voor deze musical toen ze zelf studeerde aan de toneelschool. Hij was in 2008 al even te zien op de locatie van M-Lab in Amsterdam-Noord, een ‘laboratorium voor musicals, waar jonge makers hun productie kunnen uitproberen’. Die versie is nu bewerkt voor een theatertournee, waarbij de spelers begeleid werden door onder anderen Paul de Munnik (van Acda). En dat merk je, want de liedjes vertellen – erg à la Acda en De Munnik – een verhaal op zich. Het zijn losstaande scènes, die de emoties onder de verhaallijn verwoorden. Resultaat: een soort popconcert tussen het spel door, dat het verhaal gek genoeg niet doorbreekt, maar verdiept. De spelers zingen dan ook toepasselijk met de microfoons in hun hand; die geven een veel beter geluid naast een luidruchtige band en zorgen meteen voor een lekker popgevoel. De muzikanten zitten bovendien gewoon op het podium. “Als onderdeel van het meubilair”, zegt Noë, “alleen maakt dit meubilair geluid.”
Spannend, want de acteurs mogen dan geen musicalsterren zijn, zangers zijn ze óók niet. Toch zorgt dat nergens voor ongemakkelijke valse noten. Maar voor het gemiddelde popliedje heb je dan ook geen daverende stem nodig, en van een cast die is opgeleid aan kleinkunst- en toneelacademies mag je een dergelijk niveau ook wel verwachten.
‘169huis’, zoals de spelers de popmusical gemakshalve noemen, is pas de derde M-Lab-productie op tournee. Maar wie eerder al naar ‘Into the Woods’ of ‘Urinetown’ (Zeikstad) is geweest (of gewoon even op YouTube kijkt), weet dat een avond M-Lab altijd leuk is. Al is het maar om te proeven van dat eigen, heerlijk vernieuwende musicalgenre.
‘Stationsstraat 169huis’ door M-Lab. Op 11 en 12 februari in het Oude Luxor Theater, Rotterdam. Daarna onder andere te zien in het Chassé Theater Breda (16 februari), de Leidsche Schouwburg (19 februari) en Diligentia Den Haag (22 februari).
www.m-lab.nl
With its doors set to officially open in a matter of months, Science Centre Delft is currently a hotbed of activity, as architects, designers, engineers and students work against the clock to get everything ready for the grand opening. Meanwhile, amid all this activity, the centre is also already testing several developed games and exhibits on groups of Dutch secondary school students.
Located on the Mijnbouwstraat, Science Centre Delft will exhibit TU Delft’s best scientific and technological innovations and research, while also aiming to be a premier regional scientific education centre for local school children. The centre is however ultimately intended to be a fascinating place to visit for people of all ages, a place where the general public, students and scientists meet and share and revel in the wonders of scientific discovery.
Grand plans, but will this new centre manage to attract sufficient numbers of visitors in a way that the TU’s former Technology Museum failed to do? To learn more about the centre’s plans, we first spoke to Alex Lokhorst (35), who is responsible for Science Centre Delft’s marketing sales & communication.
Alex Lokhorst:
What can we see at the Science Centre Delft?
“The exhibition hall will have three spaces: ‘Amazing Technology’, ‘4D Film Studio’ and ‘Working Space’. In ‘Amazing Technology’, where TU Delft’s state-of-the-art technology will be displayed, visitors are expected to experience the ‘Wow’ effect. The ‘4D Film Studio’ will show short films about five scientists and their work. ‘Working Space’ meanwhile will offer visitors an opportunity to build and design things themselves, as we believe this hands-on experience will be the best way to wrap up your tour of the Science Centre.”
What is the centre’s main mission?
“Interaction, inspiration and creativity are our core principles. The centre is a platform, and we aim to use TU Delft research to inform our visitors of the role of science and technology in society.”
There are other scientific educational centres and museums around the country, so what makes Science Centre Delft unique?
“All the exhibits at our centre are based on TU Delft research. You don’t see such cooperation at other centres, like Nemo in Amsterdam. We’ll also be unique in encouraging our visitors to actively engage in the research and design taking place here.”
Indeed, the centre makes science seem fun. But playing with science is different from actually conducting real, difficult scientific research. How do you plan to avoid simply creating an illusion?
“When research is still in the lab, it’s very fundamental and there’s no showcase around it. That’s why we have a team of architects and engineers here to redesign it to make it fun, such as introducing touch screens or making it into a serious game. We also want to make the process of conducting scientific research visible to our visitors, so we intend to invite students and scientists to bring their research projects here. In that case, when you walk around the Science Centre, you might become interested in what they’re doing, sit next to them, ask questions. Such interaction with the people working behind the science will give visitors greater insights into science.”
How are you marketing Science Centre Delft?
“We don’t think it’s the time for large-scale promotion yet, so we’re currently keeping it ‘beneath the radar’, as we say. We recently started a weblog, ‘The Making of Imagination’, which tracks everything happening here through pictures and video. It’s updated weekly, and so far we’ve had lots of visitors. They all help us spread the word.”
One part of Science Centre Delft’s marketing plan is to use social media for communication purposes. Roelof van den Berg (24), an MSc student studying science communication, is developing a communication plan for the centre targeted at kids aged 9-16. Van den Berg explained the thinking behind his research.
Roelof van den Berg:
Why social media?
“In terms of reaching large groups of people, social media is very powerful; but more importantly, social media provides a platform where people can engage in lots of interaction, which we aim to create between the Science Centre and our target audience. But when using social media you also need to be careful, because people may find it annoying when their private social media space is approached for marketing purposes.”
What’s the idea behind your communication plan for the centre?
“The main idea is interpersonal influence. In my plan, I start with kids who are both early innovation adopters and enthusiastic scouts. I then expect them to influence the other kids, so that it works like a chain reaction.”
Besides exhibits, the Science Centre is also collaborating with secondary schools to offer educational programmes. Aart Verbaas (22), an MSc student in science education, is currently working together with a fellow team member at the faculty of Applied Physics to design a workshop that Dutch high school students will attend next June. He shared his thoughts on trying to captivate young minds through science.
Aart Verbaas:
How would you describe your approach to designing this workshop?
“Our goal is to make the workshop surprising and trigger the students’ interest in physics. So, stimulating, challenging and hands-on experience are the three principles we’re following. One example is ferro-fluid, which is a fluid containing magnetic particles. The school kids can then use their creativity to make nice sculptures out of this fluid.”
Comments are closed.