De frustratie van iedere mijnenruimer: kogels, schroeven en colablikjes. Delftse wetenschappers presenteren volgende week nieuwe technieken op de International workshop on advanced ground penetrating radars.
Share
/strong>
,,Dit is een steen, dit is prikkeldraad en dit zou wel eens een mijn kunnen zijn.” Prof.dr.sci. Alex Yarovoy van het International Research Centre for Telecommunications-transmission and Radar (Irctr) van de faculteit ITS zit achter zijn computer en scrollt naar een volgende doorsnede van het aardoppervlak, zo’n dertig centimeter onder het maaiveld. Hij wijst naar een rode vlek op zijn beeldscherm. ,,Ja, dat is zéker een mijn.”
De beelden zijn afkomstig van een stukje poldergrond van drie bij tien meter in de achtertuinen van TNO. De explosieven in de mijnen zijn vervangen door nonexplosief materiaal, maar voor de rest is de situatie niet anders dan op een echt mijnenveld.
De mijn is de moderne variant op één van de oudste en vuilste technieken van oorlog voeren: de boobytrap. Het doel van de mijn is doden, maar vooral afschrikken: elke stap kan je laatste zijn.
Boobytraps hebben helaas een lange levensduur. ,,Vooral na afloop van een oorlog zijn mijnen een groot humaan probleem”, aldus Yarovoy. ,,Momenteel liggen er nog zo’n honderd miljoen mijnen onder de grond verborgen, goed voor dertigduizend doden en gewonden per jaar. In gebieden in Afrika heerst hongersnood en durven mensen geen gewassen te verbouwen vanwege de mijnen. Op de grens van voormalig Oost- en West-Duitsland zijn na jarenlang mijnenzoeken nog steeds grote stukken land niet veilig verklaard.”
Mijnen plaatsen is makkelijk. Mijnen ruimen zeker niet. Yarovoy: ,,Met de huidige technieken kan een soldaat soms maar twee vierkante meter per dag afzoeken naar mijnen.” Dit tergend langzame tempo wordt vooral veroorzaakt doordat de soldaat om de haverklap vals alarm krijgt, resulterend in onnodig zenuwslopend prik- en graafwerk in de aarde. ,,Op een stukje grond van een paar vierkante meter krijgt een soldaat soms wel tien tot honderd keer een vals alarm, veroorzaakt door kogels, schroeven, prikkeldraad en andere metalen objecten. Hierdoor neemt de concentratie van de soldaat na een paar uur werk af, wat natuurlijk weer extra gevaarlijk is.”
Pulsen
Betere mijndetectie en reductie van vals alarm, dat was de missie van het vier jaar geleden opgestarte Delftse miljoenenproject Advanced relocatable multi-sensor system for buried landmine detection onder leiding van prof.dr.ir. Lighart. De resultaten worden volgende week gepresenteerd op de driedaagse International workshop on advanced ground penetrating radars (GPR), georganiseerd door de Delftse onderzoeksschool Irctr.
Yarovoy: ,,Het project is een groot succes. Onderhandelingen met producenten voor het maken van een prototype van de Delftse GPR-sensor voor ontmijning zijn al begonnen.”
En niet zonder reden. In tests detecteerde het Delftse systeem namelijk nagenoeg honderd procent van de verstopte mijnen. Zelfs plastic en houten mijnen konden beter gedetecteerd worden dan met de gangbare technieken. De verwachting is dat verdere ontwikkeling ook het aantal valse alarmmeldingen tien maal verkleint.
De Delftse onderzoekers maken gebruik van een groot aantal nieuwe technieken. Zo zendt de radar tegelijkertijd acht pulsen met verschillende golfvormen uit om betere beelden van de bodem te maken en de zoektijd naar mijnen te verkorten van enkele uren naar ongeveer dertig minuten. Het aantal valse alarmmeldingen wordt verkleind door analyse van de vorm en elektromagnetische eigenschappen van gedetecteerde objecten. Yarovoy: ,,Wij zijn het eerste team ter wereld dat met statistisch onderzoek grip heeft gekregen op de elektromagnetische inhomogeniteit in de grond.”
De gedetailleerde driedimensionale visualisatie van de bodem heeft ook toepassingen buiten het mijnen vegen. Yarovoy: ,,In de bouw is bijvoorbeeld de wirwar van buizen en kabels in de grond een groot probleem. Met deze techniek kan snel een scan van de grond gemaakt worden en gezocht worden naar de ligging van elektrische kabels, riolen en gas- en waterleidingen.”
http://irctr.et.tudelft.nl/ . .
De frustratie van iedere mijnenruimer: kogels, schroeven en colablikjes. Delftse wetenschappers presenteren volgende week nieuwe technieken op de International workshop on advanced ground penetrating radars.
,,Dit is een steen, dit is prikkeldraad en dit zou wel eens een mijn kunnen zijn.” Prof.dr.sci. Alex Yarovoy van het International Research Centre for Telecommunications-transmission and Radar (Irctr) van de faculteit ITS zit achter zijn computer en scrollt naar een volgende doorsnede van het aardoppervlak, zo’n dertig centimeter onder het maaiveld. Hij wijst naar een rode vlek op zijn beeldscherm. ,,Ja, dat is zéker een mijn.”
De beelden zijn afkomstig van een stukje poldergrond van drie bij tien meter in de achtertuinen van TNO. De explosieven in de mijnen zijn vervangen door nonexplosief materiaal, maar voor de rest is de situatie niet anders dan op een echt mijnenveld.
De mijn is de moderne variant op één van de oudste en vuilste technieken van oorlog voeren: de boobytrap. Het doel van de mijn is doden, maar vooral afschrikken: elke stap kan je laatste zijn.
Boobytraps hebben helaas een lange levensduur. ,,Vooral na afloop van een oorlog zijn mijnen een groot humaan probleem”, aldus Yarovoy. ,,Momenteel liggen er nog zo’n honderd miljoen mijnen onder de grond verborgen, goed voor dertigduizend doden en gewonden per jaar. In gebieden in Afrika heerst hongersnood en durven mensen geen gewassen te verbouwen vanwege de mijnen. Op de grens van voormalig Oost- en West-Duitsland zijn na jarenlang mijnenzoeken nog steeds grote stukken land niet veilig verklaard.”
Mijnen plaatsen is makkelijk. Mijnen ruimen zeker niet. Yarovoy: ,,Met de huidige technieken kan een soldaat soms maar twee vierkante meter per dag afzoeken naar mijnen.” Dit tergend langzame tempo wordt vooral veroorzaakt doordat de soldaat om de haverklap vals alarm krijgt, resulterend in onnodig zenuwslopend prik- en graafwerk in de aarde. ,,Op een stukje grond van een paar vierkante meter krijgt een soldaat soms wel tien tot honderd keer een vals alarm, veroorzaakt door kogels, schroeven, prikkeldraad en andere metalen objecten. Hierdoor neemt de concentratie van de soldaat na een paar uur werk af, wat natuurlijk weer extra gevaarlijk is.”
Pulsen
Betere mijndetectie en reductie van vals alarm, dat was de missie van het vier jaar geleden opgestarte Delftse miljoenenproject Advanced relocatable multi-sensor system for buried landmine detection onder leiding van prof.dr.ir. Lighart. De resultaten worden volgende week gepresenteerd op de driedaagse International workshop on advanced ground penetrating radars (GPR), georganiseerd door de Delftse onderzoeksschool Irctr.
Yarovoy: ,,Het project is een groot succes. Onderhandelingen met producenten voor het maken van een prototype van de Delftse GPR-sensor voor ontmijning zijn al begonnen.”
En niet zonder reden. In tests detecteerde het Delftse systeem namelijk nagenoeg honderd procent van de verstopte mijnen. Zelfs plastic en houten mijnen konden beter gedetecteerd worden dan met de gangbare technieken. De verwachting is dat verdere ontwikkeling ook het aantal valse alarmmeldingen tien maal verkleint.
De Delftse onderzoekers maken gebruik van een groot aantal nieuwe technieken. Zo zendt de radar tegelijkertijd acht pulsen met verschillende golfvormen uit om betere beelden van de bodem te maken en de zoektijd naar mijnen te verkorten van enkele uren naar ongeveer dertig minuten. Het aantal valse alarmmeldingen wordt verkleind door analyse van de vorm en elektromagnetische eigenschappen van gedetecteerde objecten. Yarovoy: ,,Wij zijn het eerste team ter wereld dat met statistisch onderzoek grip heeft gekregen op de elektromagnetische inhomogeniteit in de grond.”
De gedetailleerde driedimensionale visualisatie van de bodem heeft ook toepassingen buiten het mijnen vegen. Yarovoy: ,,In de bouw is bijvoorbeeld de wirwar van buizen en kabels in de grond een groot probleem. Met deze techniek kan snel een scan van de grond gemaakt worden en gezocht worden naar de ligging van elektrische kabels, riolen en gas- en waterleidingen.”
http://irctr.et.tudelft.nl/ . .
Comments are closed.