TIM als Trojaans paard

Als lid van het Lokaal Overleg tussen het college van bestuur en de vakbonden moest ik een grijns onderdrukken toen collegelid Paul Rullmann zijn eigen directeur P&O tot de orde riep in de Delta 38. Verbazingwekkend is dat niet, Rullmann staat binnen het LO bekend als een door irritaties gestuurde manager.

Wat wel opvalt, is dat niemand zich afvraagt waarom personeelsleden het verlofregistratiesysteem TIM niet of onvoldoende gebruiken. Die oorzaak ligt voor de hand, TIM is een regelrechte ramp. Ik had meteen een hekel aan het programma, het is veel omslachtiger en tijdrovender dan de papieren verlofkaart die het zou moeten vervangen. Gebruikers accepteren dat gewoon niet van software.

TIM lijkt gemaakt te zijn door mensen die van verlofregistratie en tijdschrijven – want wat dat laatste betreft hebben we met TIM een Trojaans paard binnengehaald – in een universiteit geen flauw besef hebben gehad. Het is een schoolvoorbeeld van hoe software nu juist niet moet zijn: een slechte gebruikersinterface, een onoverzichtelijke structuur, een warrige opbouw en nodeloos tijdrovend. Terwijl het invullen van een verlofkaart hooguit een minuut of twee kostte, vraagt TIM wel tien minuten of meer. Dat roept weerstand op. In combinatie met een gebrekkige implementatie – veel leidinggevenden kunnen nu nog steeds niet het verlof van hun mensen autoriseren – en het feit dat een afdeling geen overzicht meer heeft op wie er wanneer met verlof is, ligt het voor de hand dat TIM genegeerd wordt.

TIM had bij de aanschaf al een dubieuze voorgeschiedenis. Na veel twijfel is het bij het ministerie van VROM ingevoerd en zorgt daar nu voor een hoop ellende. Een aantal gemeenten dat het systeem eerst omarmde, heeft het weer afgeschaft. De keuze voor TIM ligt wel in de lijn van die twee andere softwarepakketten waarvan we al jaren veel plezier hebben, Baan en Peoplesoft. Waarom de TU Delft toch voor dit krakkemikkige programma heeft gekozen is mij een raadsel. Het is toch hoop ik geen wet van Meden en Perzen dat de overheid op softwaregebied altijd de slechtste keuze moet maken? Binnen de TU Delft is een enorme hoop kennis op dit gebied aanwezig. Maar waarom zou je ook binnen je eigen organisatie kijken als je iets ergens anders duur en slecht kunt kopen?

Juridische acties tegen onwillige medewerkers zijn bij voorbaat zinloos. Verlofregistratie is een typische taak van de werkgever, die ook het risico daarvoor draagt. Afwentelen van die taak – en daarmee het risico – op de werknemer is daarom niet aan de orde. Dat kan een college van bestuur wel willen, maar een wettelijke basis ontbreekt daarvoor. Artikel 4.7 tweede lid van de CAO NU zegt alleen maar dat een werknemer om vakantie moet verzoeken. Zodra deze dat daadwerkelijk gedaan heeft, kan hem of haar geen enkel verwijt worden gemaakt. Een procedure bij de bestuursrechter wegens werkweigering als een werknemer het verlofregistratiesysteem negeert, is dan ook kansloos.

Rob Korving is lid van het Lokaal Overleg namens de AbvaKabo. Hij schreef deze bijdrage op eigen titel.

Als lid van het Lokaal Overleg tussen het college van bestuur en de vakbonden moest ik een grijns onderdrukken toen collegelid Paul Rullmann zijn eigen directeur P&O tot de orde riep in de Delta 38. Verbazingwekkend is dat niet, Rullmann staat binnen het LO bekend als een door irritaties gestuurde manager.

Wat wel opvalt, is dat niemand zich afvraagt waarom personeelsleden het verlofregistratiesysteem TIM niet of onvoldoende gebruiken. Die oorzaak ligt voor de hand, TIM is een regelrechte ramp. Ik had meteen een hekel aan het programma, het is veel omslachtiger en tijdrovender dan de papieren verlofkaart die het zou moeten vervangen. Gebruikers accepteren dat gewoon niet van software.

TIM lijkt gemaakt te zijn door mensen die van verlofregistratie en tijdschrijven – want wat dat laatste betreft hebben we met TIM een Trojaans paard binnengehaald – in een universiteit geen flauw besef hebben gehad. Het is een schoolvoorbeeld van hoe software nu juist niet moet zijn: een slechte gebruikersinterface, een onoverzichtelijke structuur, een warrige opbouw en nodeloos tijdrovend. Terwijl het invullen van een verlofkaart hooguit een minuut of twee kostte, vraagt TIM wel tien minuten of meer. Dat roept weerstand op. In combinatie met een gebrekkige implementatie – veel leidinggevenden kunnen nu nog steeds niet het verlof van hun mensen autoriseren – en het feit dat een afdeling geen overzicht meer heeft op wie er wanneer met verlof is, ligt het voor de hand dat TIM genegeerd wordt.

TIM had bij de aanschaf al een dubieuze voorgeschiedenis. Na veel twijfel is het bij het ministerie van VROM ingevoerd en zorgt daar nu voor een hoop ellende. Een aantal gemeenten dat het systeem eerst omarmde, heeft het weer afgeschaft. De keuze voor TIM ligt wel in de lijn van die twee andere softwarepakketten waarvan we al jaren veel plezier hebben, Baan en Peoplesoft. Waarom de TU Delft toch voor dit krakkemikkige programma heeft gekozen is mij een raadsel. Het is toch hoop ik geen wet van Meden en Perzen dat de overheid op softwaregebied altijd de slechtste keuze moet maken? Binnen de TU Delft is een enorme hoop kennis op dit gebied aanwezig. Maar waarom zou je ook binnen je eigen organisatie kijken als je iets ergens anders duur en slecht kunt kopen?

Juridische acties tegen onwillige medewerkers zijn bij voorbaat zinloos. Verlofregistratie is een typische taak van de werkgever, die ook het risico daarvoor draagt. Afwentelen van die taak – en daarmee het risico – op de werknemer is daarom niet aan de orde. Dat kan een college van bestuur wel willen, maar een wettelijke basis ontbreekt daarvoor. Artikel 4.7 tweede lid van de CAO NU zegt alleen maar dat een werknemer om vakantie moet verzoeken. Zodra deze dat daadwerkelijk gedaan heeft, kan hem of haar geen enkel verwijt worden gemaakt. Een procedure bij de bestuursrechter wegens werkweigering als een werknemer het verlofregistratiesysteem negeert, is dan ook kansloos.

Rob Korving is lid van het Lokaal Overleg namens de AbvaKabo. Hij schreef deze bijdrage op eigen titel.