Vervaagde bruggen

Nee, zelfs gedegradeerd tot een niemendalletje.

Want hoera, daar was hij opeens: de euro. Kranten hielden niet op erover te schrijven. Tv-spotjes vlogen ons om de oren. Gesprekken bij bakker en kapper begonnen met een ben-jij-al-gewend-aan-de-euro of vervelend-hè-die-kleine-koperen-rotmuntjes. En we vroegen onze vrienden na een skivakantie niet meer of de zon had geschenen in de Alpen, maar of ze nog Franse munten hadden meegenomen.

Opeens was het niet gênant meer om in het openbaar je geld te tellen. Sterker nog: wie niet zijn portemonnee voor zich op tafel leegstrooide om te kijken wat de kenmerken van de nieuwe muntjes waren, hoorde er niet helemaal bij. De nieuwe briefjes en munten waren eventjes geen geld, maar heuse kunstobjecten. Kunst van het volk.

Inmiddels is de euro-koorts weer gedaald, en na het koninklijk huwelijk (dat overigens ook met stip de top tien van standaardgespreksonderwerpen binnendrong) bleek dat ‘het weer’ als gespreksonderwerp aan een comeback is begonnen. Want wat was het een mooie lentedag, die tweede februari. Ongelooflijk, vijftien graden in Amsterdam. Van zo’n huwelijksweertje had niemand durven dromen.

Eigenlijk is dat jammer, want er is nog één ding dat ik over de euro kwijt wil. Nederland kan namelijk een grote slag slaan en ik zie hierin zelfs een belangrijke rol voor de TU Delft. Het idee is als volgt. Op de nieuwe biljetten staan diverse bouwwerken in verschillende stijlen. Er zijn Gothische ramen, Romeinse poorten en Romaanse bruggen. Maar % leve de eenheid van Europa % om scheve ogen te voorkomen, besloten de presidenten van de centrale banken van de lidstaten dat geen enkel land zichzelf in de biljetten mocht herkennen. Geen Eiffeltoren, geen Parthenon en geen Amsterdam Arena op de briefjes dus.

Maar lijkt de brug op het biljet van vijftig euro niet verdacht veel op de Rialtobrug in Venetie? En die op de tien euro op het viaduct van Segovia? Oké. De Oostenrijkse kunstenaar Robert Kalina had de bouwwerken op zijn winnende schetsontwerpjes inderdaad bijna rechtstreeks uit een catalogus overgetekend. Niet helemaal naar de zin van de Europese Bank dus, maar er kwam een oplossing. De bruggen zijn ‘vervaagd’ zodat ze minder op het origineel lijken. De bouwwerken op ons geld zijn dus echt fictief.

Aha. Dus geen enkel land bezit een bouwwerk zoals dat op de euro-biljetten staat afgebeeld? Inderdaad. En daar, heren architecten en civiel ingenieurs van onze universiteit, zie ik een rol voor u. Sla de handen ineen en zorg er samen voor dat één van de biljetbouwwerken in ons kleine landje komt te staan, opdat wij het enige land van de Europese Unie zijn dat zichzelf écht in de euro herkent. Het toerisme zal toenemen en de economie bloeien. Nederland zal een psychologische voorsprong nemen op de rest van Europa, en de TU Delft zal een innovatieve topuniversiteit worden genoemd. Ik roep u daarom op: bouw een vervaagde brug! De ontwerptekeningen draagt u al bij u in uw portemonnee.

.Rik Kuiper

Er is een record gebroken. In de maand januari is voor het eerst sinds eeuwen significant minder over het weer gesproken dan voorheen. Het onderwerp stond jarenlang bovenaan de toptien van standaardgespreksonderwerpen, maar afgelopen maand werd het van de toppositie gestoten. Nee, zelfs gedegradeerd tot een niemendalletje.

Want hoera, daar was hij opeens: de euro. Kranten hielden niet op erover te schrijven. Tv-spotjes vlogen ons om de oren. Gesprekken bij bakker en kapper begonnen met een ben-jij-al-gewend-aan-de-euro of vervelend-hè-die-kleine-koperen-rotmuntjes. En we vroegen onze vrienden na een skivakantie niet meer of de zon had geschenen in de Alpen, maar of ze nog Franse munten hadden meegenomen.

Opeens was het niet gênant meer om in het openbaar je geld te tellen. Sterker nog: wie niet zijn portemonnee voor zich op tafel leegstrooide om te kijken wat de kenmerken van de nieuwe muntjes waren, hoorde er niet helemaal bij. De nieuwe briefjes en munten waren eventjes geen geld, maar heuse kunstobjecten. Kunst van het volk.

Inmiddels is de euro-koorts weer gedaald, en na het koninklijk huwelijk (dat overigens ook met stip de top tien van standaardgespreksonderwerpen binnendrong) bleek dat ‘het weer’ als gespreksonderwerp aan een comeback is begonnen. Want wat was het een mooie lentedag, die tweede februari. Ongelooflijk, vijftien graden in Amsterdam. Van zo’n huwelijksweertje had niemand durven dromen.

Eigenlijk is dat jammer, want er is nog één ding dat ik over de euro kwijt wil. Nederland kan namelijk een grote slag slaan en ik zie hierin zelfs een belangrijke rol voor de TU Delft. Het idee is als volgt. Op de nieuwe biljetten staan diverse bouwwerken in verschillende stijlen. Er zijn Gothische ramen, Romeinse poorten en Romaanse bruggen. Maar % leve de eenheid van Europa % om scheve ogen te voorkomen, besloten de presidenten van de centrale banken van de lidstaten dat geen enkel land zichzelf in de biljetten mocht herkennen. Geen Eiffeltoren, geen Parthenon en geen Amsterdam Arena op de briefjes dus.

Maar lijkt de brug op het biljet van vijftig euro niet verdacht veel op de Rialtobrug in Venetie? En die op de tien euro op het viaduct van Segovia? Oké. De Oostenrijkse kunstenaar Robert Kalina had de bouwwerken op zijn winnende schetsontwerpjes inderdaad bijna rechtstreeks uit een catalogus overgetekend. Niet helemaal naar de zin van de Europese Bank dus, maar er kwam een oplossing. De bruggen zijn ‘vervaagd’ zodat ze minder op het origineel lijken. De bouwwerken op ons geld zijn dus echt fictief.

Aha. Dus geen enkel land bezit een bouwwerk zoals dat op de euro-biljetten staat afgebeeld? Inderdaad. En daar, heren architecten en civiel ingenieurs van onze universiteit, zie ik een rol voor u. Sla de handen ineen en zorg er samen voor dat één van de biljetbouwwerken in ons kleine landje komt te staan, opdat wij het enige land van de Europese Unie zijn dat zichzelf écht in de euro herkent. Het toerisme zal toenemen en de economie bloeien. Nederland zal een psychologische voorsprong nemen op de rest van Europa, en de TU Delft zal een innovatieve topuniversiteit worden genoemd. Ik roep u daarom op: bouw een vervaagde brug! De ontwerptekeningen draagt u al bij u in uw portemonnee.

.Rik Kuiper