‘We willen Delft van de weg beuken’

Delft wil zijn wereldtitel prolongeren, Twente moet wereldkampioen worden, anders houdt de financiering op. Een voorschot op de krachtmeting.

Maar liefst vijf maal behaalde het Nuon Solar Team goud tijdens de World Solar Challenge, de tweejaarlijkse race voor zonnewagens in Australië. Dit najaar moet het Delftse team haar wereldtitel weer verdedigen. Op 18 oktober start de race van 3000 kilometer dwars door de Australische woestijn.

De wagen van de Delftse studenten, de Nuna8, neemt het op tegen een dertigtal andere wagens. Een van de grote concurrenten is het Solar Team Twente, het enige andere Nederlandse team.

Tijdens de race in 2013 eindigden de tukkers als derde. Het Twentse team reed met een gemiddelde snelheid van rond de 95 kilometer per uur maar een half procentje minder hard dan het Nuon Solar Team. De teams lijken dus aan elkaar gewaagd. Maar zien ze dat zelf ook zo?

‘In Twente mogen ze trots zijn op hun wagen’

Delta legde de vraag voor aan Delftenaren Toine Urlings (structureel ontwerp) en Emiel Lorist (strateeg). Universiteitskrant SAX, uit Twente, peilde de concurrent.

Hebben jullie een hoge pet op van het Solar Team Twente?

Toine Urlings: “Absoluut. Ik heb hun wagen gezien, de Red One. Hij ziet er strak en gelikt uit. Daar mogen ze trots op zijn. Twee jaar geleden is het team derde geworden. Het is zeker een concurrent waar we rekening mee moeten houden.”

Tijdens de vorige race was de wagen van het Twents team dertig kilogram lichter dan die van jullie. Is gewicht dit jaar een groot aandachtspunt?

Urlings: “Ja. We optimaliseren onze auto tot op het randje. Alle onderdelen gaan op de weegschaal. En over elk object denken we na. Een stoeltje voor de coureur? Nee, daar kunnen we zonder. De bestuurder kan ook op de bodem van de wagen zitten. Comfort is tot het minimale beperkt. Als je het maar net drie uur in de wagen volhoudt, dan is het goed. Overigens denk ik dat het Twents team nog net iets meer op het randje gaat dan wij. Zij nemen iets meer risico.”

Wat hebben jullie verder uit de kast getrokken om te winnen?

Urlings: “Aerodynamica is een van onze speerpunten. Al onze naadjes zijn glad en we hebben dit jaar weer net iets minder frontaal oppervlak.”

Emiel Lorist: “We hebben ook geïnvesteerd in een systeem dat de toestand van de batterijen goed in de gaten houdt. Het waarschuwt als oververhitting dreigt en het geeft met extreem grote nauwkeurigheid aan hoeveel energie er nog in de batterijen zit. Dat is belangrijk omdat je met een lege accu wilt aankomen bij de finish. Als je energie over hebt, betekent dit namelijk dat je harder had kunnen rijden.”

Speelt ervaring nog een rol?

Urlings: “Zeker. In 2013 is het regelement van de race veranderd. In plaats van op drie wielen, moest er op vier wielen geracet worden. Wij hebben toen een asymmetrisch ontwerp gemaakt en onze cabine verplaats naar de rechterkant van de wagen. Dat geeft een aerodynamicavoordeel. Maar het zorgt er tegelijk voor dat je wagen minder stabiel is. Elk zuchtje wind voel je. Wij hebben nu al een jaar ervaring met rechts rijden. Het Twents team heeft de cabine nu voor het eerst aan de zijkant. Het behouden van stabiliteit gaat een uitdaging voor ze worden. Twee van de vier teams die in 2013 een asymmetrisch ontwerp hadden, zijn gecrasht.”

Wie vrezen jullie het meest?

Lorist: “De meest geduchte tegenstander is het Japanse team van de universiteit van Tokai. Dat won in 2011 de race en behaalde zilver in 2013. Panasonic is de hoofdsponsor van Tokai. Dat bedrijf voorziet het team waarschijnlijk van erg goede zonnepanelen. Maar goed, vooralsnog is het gissen. In Australië zien we de andere wagens voor het eerst en kunnen we inschatten hoe goed de panelen zijn. Aan de kleur en de reflectie van het toplaagje kun je heel wat afleiden. Met een tiende procent extra efficiëntie kun je de race winnen. Het wordt erg spannend.”

Nuna8 in cijfers

Nuna8 heeft evenveel luchtweerstand als de zijspiegel van een auto. Bij honderd kilometer per uur is het energieverbruik vergelijkbaar met dat van een waterkoker.

De wagen is bedekt met 392 monokristallijn siliciumcellen met een efficiëntie van 25 procent. Daar bovenop ligt een laagje laminaat dat zorgt voor een optimale breking van het zonlicht. De energie komt terecht in een 20 kilogram wegende accu gemaakt van lithium-ion-cellen. De accu heeft een capaciteit van 5,3 kWh.

De rijsnelheid wordt bepaald door teamleden die in een volgwagen achter de Nuna8 aan scheuren. Zij zijn in staat om in vijf minuten tijd 150.000 racestrategieën door te rekenen. Als er een nieuwe weersvoorspelling binnenkomt, slaan ze aan het rekenen en passen ze de snelheid aan.