De raad van toezicht weigert iets te zeggen over de vervanging van het college van bestuur. Die zwijgzaamheid is een vruchtbare voedingsbodem voor speculaties: over de voortdurende ruzies binnen het college bijvoorbeeld, of over de feitelijke macht van de raad van toezicht, meent Delta-hoofdredacteur Kees Versluis.
Share
/strong>
,,De heer De Waal wil geen commentaar geven; hij verwijst naar de voorzitter van de raad van toezicht”, aldus een woordvoerder van de FNV. Zelfs Lodewijk de Waal, Nederlands machtigste vakbondsleider en tevens lid van de Delftse raad van toezicht, weigert een woord te zeggen over het vertrek van het college van bestuur. De doorverwijzing naar ex-Shellman Jan Slechte is flauwekul, want ook de voorzitter van de raad weigert ook maar één woord vuil te maken aan de kwestie.
Los van de vraag of deze geslotenheid past bij een universiteit, is het twijfelachtig of het verstandig is. De stijf gesloten kaken voeden speculaties; niet alleen over de ware redenen van het afscheid van het cvb, maar ook over de onduidelijke macht van de raad zelf.
Wat betreft het vertrek van het college, circuleren er verschillende theorieën in koffiekamers en wandelgangen. Wat volgens velen zonder meer een rol speelt, is het feit dat het niet botert tussen de drie collegeleden onderling. Een publiek geheim, waar zelfs decanen en gerenommeerde hoogleraren niet omheen draaien. Het vroegtijdige vertrek van cvb-vice-voorzitter Guus Berkhout per 1 mei lijkt deze verklaring te staven.
Bovendien zijn conflicten binnen het cvb niet van vandaag of gisteren. Sinds het aantreden van cvb-voorzitter Nico de Voogd in april 1993, zijn drie vice-voorzitters (Berkhout meegerekend) opgestapt, en één rector. Opvallend is dat het tandem De Voogd-Wakker ongeschonden de hele periode is doorgekomen, al was de laatste in 1997 even een jaartje afwezig van het politieke toneel.
De interne cvb-conflicten nog even op een rijtje. In 1994 vertrok vice-voorzitter Janneke Kromhout na een ruzie over het huisvestingsbeleid. September 1997 gooide haar opvolger Magda Veenendaal het bijltje erbij neer. De reden: ‘een zakelijk verschil van mening’. Nog geen twee maanden later vertrok ook rector Johan Blaauwendraad na een conlict met De Voogd. Toen de raad van toezicht met Karel Wakker en Berkhout als opvolgers kwam, wees de ondernemingsraad hen af vanwege de vrees ‘dat ze niet met De Voogd zouden kunnen samenwerken.’
De Delftse raad van toezicht, in functie sinds voorjaar 1997, kreeg het toen meteen goed voor zijn kiezen. Waar raden van andere universiteiten tot op de dag van vandaag niet meer dan passieve wijze heren op afstand zijn, grepen Slechte cum suis direct actief in. Tegen het advies van de ondernemingsraad kozen ze voor De Voogd in plaats van Blaauwendraad.
Vervolgens vertoefde de raad van toezicht voor buitenstaanders enkele jaren op de achtergrond. Tot de raad vorige week besloot het hele college te vervangen. Een beslissing die in ieder geval inging tegen de wens van collegevoorzitter De Voogd, die een derde termijn ambieerde.
Bestuurlijk maakt de TU Delft momenteel een belangrijke periode door. De komende maanden wordt een nieuwe strategienota opgesteld, die grote gevolgen heeft voor de toekomst van de universiteit. Dat stategieproces gaat onvertraagd door, hebben het college en de decanen deze week in Noordwijk besloten.
Natuurlijk is het belangrijk dat de universiteit doorgaat, ook al zijn de dagen van het cvb geteld. Toch kun je bij het voortgaan van het strategieproces kanttekeningen plaatsen. Het betekent dat een nieuw college van bestuur zijn toekomstige beleid straks min of meer krijgt opgelegd. In de landelijke politiek geldt zoiets als not done.
Zowel cvb-voorzitter De Voogd als ITS-decaan Jan van Katwijk benadrukken dat de raad van toezicht de voortgang van het strategieproces uitdrukkelijk steunt. Raadsvoorzitter Slechte was zelfs even naar het overleg in Noordwijk afgereisd, om te vertellen dat het proces voort moet. Dat haalt misschien de angel uit de mogelijke beschuldiging dat het huidige college over zijn graf heen regeert, maar voedt tegelijkertijd de theorie dat de raad van toezicht (een toezicht- en goedkeuringsorgaan) momenteel aan de TU aan veel belangrijke touwtjes trekt.
De auteur is hoofdredacteur van Delta
De raad van toezicht weigert iets te zeggen over de vervanging van het college van bestuur. Die zwijgzaamheid is een vruchtbare voedingsbodem voor speculaties: over de voortdurende ruzies binnen het college bijvoorbeeld, of over de feitelijke macht van de raad van toezicht, meent Delta-hoofdredacteur Kees Versluis.
,,De heer De Waal wil geen commentaar geven; hij verwijst naar de voorzitter van de raad van toezicht”, aldus een woordvoerder van de FNV. Zelfs Lodewijk de Waal, Nederlands machtigste vakbondsleider en tevens lid van de Delftse raad van toezicht, weigert een woord te zeggen over het vertrek van het college van bestuur. De doorverwijzing naar ex-Shellman Jan Slechte is flauwekul, want ook de voorzitter van de raad weigert ook maar één woord vuil te maken aan de kwestie.
Los van de vraag of deze geslotenheid past bij een universiteit, is het twijfelachtig of het verstandig is. De stijf gesloten kaken voeden speculaties; niet alleen over de ware redenen van het afscheid van het cvb, maar ook over de onduidelijke macht van de raad zelf.
Wat betreft het vertrek van het college, circuleren er verschillende theorieën in koffiekamers en wandelgangen. Wat volgens velen zonder meer een rol speelt, is het feit dat het niet botert tussen de drie collegeleden onderling. Een publiek geheim, waar zelfs decanen en gerenommeerde hoogleraren niet omheen draaien. Het vroegtijdige vertrek van cvb-vice-voorzitter Guus Berkhout per 1 mei lijkt deze verklaring te staven.
Bovendien zijn conflicten binnen het cvb niet van vandaag of gisteren. Sinds het aantreden van cvb-voorzitter Nico de Voogd in april 1993, zijn drie vice-voorzitters (Berkhout meegerekend) opgestapt, en één rector. Opvallend is dat het tandem De Voogd-Wakker ongeschonden de hele periode is doorgekomen, al was de laatste in 1997 even een jaartje afwezig van het politieke toneel.
De interne cvb-conflicten nog even op een rijtje. In 1994 vertrok vice-voorzitter Janneke Kromhout na een ruzie over het huisvestingsbeleid. September 1997 gooide haar opvolger Magda Veenendaal het bijltje erbij neer. De reden: ‘een zakelijk verschil van mening’. Nog geen twee maanden later vertrok ook rector Johan Blaauwendraad na een conlict met De Voogd. Toen de raad van toezicht met Karel Wakker en Berkhout als opvolgers kwam, wees de ondernemingsraad hen af vanwege de vrees ‘dat ze niet met De Voogd zouden kunnen samenwerken.’
De Delftse raad van toezicht, in functie sinds voorjaar 1997, kreeg het toen meteen goed voor zijn kiezen. Waar raden van andere universiteiten tot op de dag van vandaag niet meer dan passieve wijze heren op afstand zijn, grepen Slechte cum suis direct actief in. Tegen het advies van de ondernemingsraad kozen ze voor De Voogd in plaats van Blaauwendraad.
Vervolgens vertoefde de raad van toezicht voor buitenstaanders enkele jaren op de achtergrond. Tot de raad vorige week besloot het hele college te vervangen. Een beslissing die in ieder geval inging tegen de wens van collegevoorzitter De Voogd, die een derde termijn ambieerde.
Bestuurlijk maakt de TU Delft momenteel een belangrijke periode door. De komende maanden wordt een nieuwe strategienota opgesteld, die grote gevolgen heeft voor de toekomst van de universiteit. Dat stategieproces gaat onvertraagd door, hebben het college en de decanen deze week in Noordwijk besloten.
Natuurlijk is het belangrijk dat de universiteit doorgaat, ook al zijn de dagen van het cvb geteld. Toch kun je bij het voortgaan van het strategieproces kanttekeningen plaatsen. Het betekent dat een nieuw college van bestuur zijn toekomstige beleid straks min of meer krijgt opgelegd. In de landelijke politiek geldt zoiets als not done.
Zowel cvb-voorzitter De Voogd als ITS-decaan Jan van Katwijk benadrukken dat de raad van toezicht de voortgang van het strategieproces uitdrukkelijk steunt. Raadsvoorzitter Slechte was zelfs even naar het overleg in Noordwijk afgereisd, om te vertellen dat het proces voort moet. Dat haalt misschien de angel uit de mogelijke beschuldiging dat het huidige college over zijn graf heen regeert, maar voedt tegelijkertijd de theorie dat de raad van toezicht (een toezicht- en goedkeuringsorgaan) momenteel aan de TU aan veel belangrijke touwtjes trekt.
De auteur is hoofdredacteur van Delta
Comments are closed.