Delft is een bruisende, moderne stad. Er zijn heel wat architektenburo’s, de plaatselijke Blokker verkoopt kado-artikelen en een Delftse slager verraste mij laatst met aantrekkelijk geprijsde sperribs.
Een beetje IO-er begint een eigen ontwerpbureau. Nu zijn deze bedrijfjes in Delft niet echt zeldzaam, en om je als starter te onderscheiden van de massa’s moet je je specialiseren.
,,Zelfs al ga ik voor het bord op mijn handen staan met het krijtje tussen mijn tenen”, zo beschrijft mechanica-docent ir. C. Hartsuijker de vaak apathische houding van studenten.
Onder de titel ‘Corporealities’ vindt vanavond bij Bouwkunde de eerste lezing plaats in een cyclus over de rol van het menselijk lichaam in relatie tot de moderne architectuur.
Het Internet-dienstverleningsbedrijfje Tam Tam bv van de gebroeders Manuel bestaat sinds februari. Technisch bedrijfskundige Paul en technisch natuurkundige Bart houden kantoor in het Delftse Radex-gebouw, én in cyberspace op http://www.t
Schiphol groeit tegen alle verdrukking in onstuimig verder. Uit het boek ‘Op de drempel van de lucht – Tachtig jaar Schiphol’ blijkt dat het bijna nooit anders was.
Een geniale nerd noemen oud-middelbare-schoolgenoten hem, maar Wouter Couzijn, eerstejaars elektro, strakke scheiding maar zonder bril, blijft er bescheiden onder: ,,Ik ben gewoon een knutselaar.’
Een minuut of twee had het NOS-journaal er maandag aandacht voor: de studentenbezetting van het dak van de Tweede Kamer als protest tegen Ritzens plannen om de universiteitsraad af te schaffen.
,,Everybody likes milk”, zong Donald Jones in de jaren zestig vanaf een flexi-grammofoonplaatje dat je cadeau kreeg als je lid was van de ‘M-brigade’.
