Op het vwo was ik een typische bÈta: wiskunde I en II, natuurkunde, scheikunde en biologie. En verliefd op mijn programmeerbare rekenmachine.

‘The fly in the cathedral’ speelt dik zeventig jaar geleden, toen wetenschappers in Cambridge voor het eerst een atoom splitsten. Het is bijna schokkend om je te realiseren dat zo kort geleden nog enorme doorbraken bereikt werden door een handjevol onderzoekers in een klein lab.

Nog een paar jaar wachten en de ideale samenleving is ontstaan aan de Mekelweg. Het toekomstbeeld is geschetst in termen als: ‘Dat werkt goed…’, ‘Dat werkt snel en efficiënt…’, ‘Dat gaat allemaal veel sneller…’, ‘Ik krijg de kwaliteit die ik nodig heb…’.

Het is geen geheim dat ons wetenschappelijk werk steeds beter wordt. Uitgedrukt in cijfers: we publiceren meer. En dan vooral in veelgeciteerde, aansprekende tijdschriften.

In veel studentenhuizen hangt de kleinste ruimte in huis vol minimalistische massacommunicatie. Bejaarden hangen er wandtegeltjes met wijsheden als ‘Eigen haard is goud waard’.

Wat is een hoogleraar? Er schijnen TU-studenten te zijn die dat niet weten. Ja, hij is belangrijk en verdient dus respect. Maar wat doet hij eigenlijk? Om nog maar te zwijgen over de vraag wie hij is.

BlackboardAfgelopen zomer is Blackboard vernieuwd. Zoals alle programmatuur moet er elke keer weer wat veranderd worden.