Studeerbaarheid is een veelbesproken begrip. Het was dan ook niet zo vreemd dat rector Wakker erop inging tijdens zijn diesrede begin deze maand. Tot verbazing van een student-lid van de universiteitsraad zei de rector dat het gevaar van ‘infantilisering’ op de loer lag.
Er zijn van die dagen dat er vóór het wakker worden al duidelijk is dat er iets bijzonders gaat gebeuren. De dagen daaraan voorafgaand ben ik een plaag voor de huiselijke kring.
Om te voorkomen dat er een welles-nietes-spelletje ontstaat, worden hierna voor de lezers van het artikel van Gwen Oudakker in Delta nr. 1 van 11 januari 1996 de cijfers uit het aangehaalde rapport (Gestaakte studenten 1994/1995) op een rijtje gezet.
Naar aanleiding van het artikel in Delta nr. 2 van 18 januari 1996 over de kosten die IO in rekening brengt aan haar studenten die een e-mail bericht verzenden, merk ik het volgende op.
Het lijkt hier soms net de Nederlandse Spoorwegen. Ik bedoel daarmee niet dat alles loopt als een trein. Wel dat veranderingsprocessen analoog verlopen.
De faculteit Bouwkunde heeft voor het eerst een jaarboek uitgebracht, om terug te blikken op de hoogtepunten van het voorgaande studiejaar. ‘The architecture annual 1994-1995’ is geheel in het Engels opgesteld en heeft een oplage van tweeduizend stuks.
Zoals bekend mag worden verondersteld, is ambtelijk Nederland druk bezaaid met werkgroepen, commissies en wat dies meer zij.
De voorzitter van de buiten-universitaire leden van de universiteitsraad wordt heengezonden omdat hij van zijn groep teveel een gesloten blok zou hebben gemaakt.
Eerst was er de film, nu is er het boek. De documentaire ‘Beweegbare stalen bruggen’ van AVC-medewerker Nico Muyen en Civiel-docent Henk de Jong kreeg sinds 1990 verschillende prijzen.
Eindelijk staan we op gelijke hoogte met de Erasmus Universiteit Rotterdam, althans wat de gevelreclame betreft. Het gebouw van Elektro is nu getooid met het TU Delft-logo.
