De kloof tussen geesteswetenschappen en natuurwetenschappen wordt steeds groter, beweert filosoof en wiskundige Jean Paul van Bendegem. Vijftig jaar na het verschijnen van ‘The two cultures’ van C.P. Snow is de relatie tussen wetenschappers en leken nog steeds belabberd.
Vier wiskundigen zitten opgesloten in een kamer, hydraulische pompen duwen de muren langzaam maar zeker naar elkaar toe. Als de genieën niet heel snel wat wiskundige raadseltjes oplossen, dan worden ze verpletterd.
Honderd jaar na Freud zijn psychologen tot de conclusie gekomen dat de mens in de meeste gevallen onbewust en onwetend handelt en irrationeel beslist.
Van de studentenprotesten van afgelopen weken werd ik een beetje weemoedig, prettig melancholiek zelfs. De bezetting van het bestuursgebouw in Utrecht deed mij vooral terugdenken aan de strijd die wij als beurspromovendi aan de UvA voerden tegen het aanstellen van promovendi op een studiebeurs.
Grafiekjes en tabellen vol cijfers moeten het nieuws duidelijker maken, maar doen dat vaak niet. Wetenschapsjournalist Hans van Maanen laat zien hoe er in de krant wordt gegoocheld met getallen en hoe je als lezer met al die cijfers moet omgaan.
Twee studenten van de Universiteit van Chicago laten legendarische personages uit de wereldliteratuur twitteren. In tweets van maximaal 140 tekens vangen ze hun vaak hilarische belevenissen. Een boekbespreking in twaalf tweets.
Er is in Nederland overdreven veel aandacht voor mensen met gebrekkig talent en weinig doorzettingsvermogen. Dankzij het uitgemolken linkse dogma dat de sterkste schouders de zwaarste lasten moet dragen, worden de talentlozen, de klaplopers, de nietsnutten en de minkukels in onze samenleving tegen de maalstroom van het Darwinistische principe in niet alleen gedoogd maar zelfs gepamperd.
Imagine the following scene: A guy and girl, both engineering students, are making love in the missionary position. Wanting to spice things up a bit, the guy gently whispers into his lover’s ear: “Babe, could you rotate 180 degrees?” To which the girl, without skipping a beat, retorts: “Around which axis, dear?” In the world of precise science, there’s no place for inaccuracies.
Getverpielekes wat heb ik het koud gehad op de TU deze winter. En dat alles omdat ik in een jaren-zestiggebouw werk, uit de tijd toen de club van Rome nog niet klaar was met schrijven en de Arabieren nog onze grote vrienden waren.
Ik ben een romanticus. Afgestudeerd en in between plans leek het mij het beste een reis te maken. Alleen. Naar New York. De door de tijd bewezen ideale plek voor geesten om op te laden, nieuwe ideeën op te doen en even alleen te zijn.
