Hoewel er veel was misgegaan bij het verzenden van de uitnodigingen – verstuurd aan de verkeerde mensen of helemaal niet verstuurd – was de opkomst toch redelijk.
De faculteit Civiele Techniek behandelt zijn studenten als kleine kinderen en de studentenraad hier valt niet langer serieus te nemen, stelt Edo Oostebrink.
Studentikoze boekjes doen het altijd goed aan het begin van het nieuwe jaar. ‘DWAAS!’, een verhaal over de ontgroening, had niet beter getimed kunnen worden.
Achttienhonderd kilometer fietsen deze vakantie. Met z’n drieën door Nederland, Duitsland, Denemarken en Zweden. Een prachtige reis met maar een echte tegenslag. Maar die duurt dan wel de hele vakantie: de slechtste zomer in veertig jaar.
Terwijl het geografisch zwaartepunt van de Nederlanders verschoven was van ergens bij Amersfoort naar ergens tussen Schin op Geul en de Seychellen, ben ik achtergebleven.
Schoonheid is iets ongrijpbaars. ‘Mooi is anders’ verhoogt de pakkans en is nog leesbaar ook. Over smaak valt niet te twisten, maar als de opgekropte ergernis over lelijkheid tot een uitbarsting komt, kan dat wel amusante beschouwingen opleveren.
Er valt niet onderuit te komen. Heel kleine kraaienpootjes laten zich betrappen onder mijn ogen. De spiegel verdoezelt niets: ik nader mijn vijfde lustrum.
Linda van Os bepleit in Delta nr. 20, naar aanleiding van veranderingen in het vwo waar met studiehuizen het ‘leren leren’ centraal staat, bij onze faculteiten een koerswijziging.
Brandgevaar was in de middeleeuwen de belangrijkste reden om eisen te stellen aan gebouwen. Arie de Klerk bracht in kaart hoe het bouwtoezicht in Den Haag zich vervolgens ontwikkelde, bijvoorbeeld in de strijd met de wildplassers.
Daar gaat de bel. Visite. Ja hoor jongens, ze is het. Typisch Annet, precies op tijd. Natuurlijk, we wisten al een jaar dat ze zou komen; maar toch, een beetje zenuwachtig zijn we allemaal wel nu het zover is.
