,,We noemen haar Mathilde”, blaakte het kaartje tegemoet. De gewaarwording van een nieuw leven, gewapend met een kersverse naam, wekt meteen associaties.
Bij Mathilde speelt de melodie van het gelijknamige liedje even door m’n hoofd. Bij ‘Oscar’ denk ik aan dat jongentje op de kleuterschool die me pestte vanwege mijn Limburgse accent, en bij ‘Hugo’ denk ik onwillekeurig aan een standbeeld. Die eerste reactie duurt meestal een paar seconden. Na een eerste blik op het object in kwestie verdwijnen de associaties als sneeuw voor de zon. Vanaf dat moment is Mathilde Mathilde, Oscar Oscar en Hugo Hugo.
In mijn verwrongen, door jaren TU vervuilde brein, is een paar bytes van m’n geheugen in beslag genomen door naam, uiterlijk, informatie waar het object zich bevindt, door wie het wordt onderhouden, etc. Geen probleem, voorlopig plaats zat op de harde schijf. Toegegeven, het zakt wel eens weg, maar met een enkel buzz word komt alles weer helder voor de geest.
Toch lijkt die millennia-lange menselijke ervaring voorbijgegaan te zijn aan de naamgevers voor alledaagse gebruiksvoorwerpen zoals printers en computers. Hier is het buzz word ineens ‘logica’. 1441_5simx is de charmante naam van de printer waarop ik mijn mailtjes, en hopelijk ooit nog eens een proefschrift uitdraai. ,,Ja, nee, dat is logisch”, legt de systeembeheerder geduldig uit, ,,die eerste nummers, dat is het kamernummer, dan volgt de underscore (dus geen streepje, pas op), en die 5simx heeft iets te maken met het apparaat, dat weet ik ook niet precies.”
Ik sluit mijn opengevallen mond om niet de indruk te wekken dat de logica mij volledig ontgaat. Dit type ‘ja-nee-dat-is-logisch-redenering’ blijkt bij navraag een chronisch ziektebeeld te zijn van de systeemjongens en -meisjes. Een willekeurige steekproef met uitleg van de slachtoffers: bwolp2 (‘Waarom? Geen idee’), p422p (‘die eerste p is voor printer, laatste p weet ik niet’), hzclj5 (‘dat is oud-Kroatisch voor printer’), pri0361 (‘misschien dat ze nog eens een tiende verdieping op de bestaande 3 bouwen’), hp (‘heb je niks beters te doen?’) en b4sgg (‘geen flauw idee’).
Waarom moeten deze nazaten van Gutenberg gebukt gaan onder zulke verschrikkelijke namen? Het antwoord ligt in het denkproces van de naamgevers. Ergens in dat proces, waarschijnlijk op het moment dat de bestelde printer arriveert, stelt men zich de onvermijdelijke vraag: ,,Aan welke eisen moet de naam voldoen?”. Vanaf daar gaat ‘t helemaal mis: er volgt een opsomming van eigenschappen zoals plaats, type, misschien de ‘p’ van printer erin, etc. Wat zou het toch handig en logisch zijn wanneer al die informatie in die ene naam zit. Het gevolg is een gedrocht, een onuitspreekbare, creativiteitsloze en cryptische naam. Al die eisen kunnen natuurlijk meteen naar de schroothoop, de naam hoeft alleen maar uitspreekbaar te zijn en verder is het wel handig wanneer er niet nog een printer met dezelfde naam in het gebouw staat. Daarmee staat de weg vrij voor de creativiteit. Een paar voorschotjes: bomen (beuk, iep, eik) in verband met de papierverspilling, het weer (zon, regen,wisselvallig), of schrijvers (Mulish, Miller, Vestdijk). Eén keer onthouden, en niet meer vergeten. Oscar is best een leuk jongetje.
Zo, stukje af.
print -d1441_5simx -oc -onb -od columndelta.txt
,,We noemen haar Mathilde”, blaakte het kaartje tegemoet. De gewaarwording van een nieuw leven, gewapend met een kersverse naam, wekt meteen associaties. Bij Mathilde speelt de melodie van het gelijknamige liedje even door m’n hoofd. Bij ‘Oscar’ denk ik aan dat jongentje op de kleuterschool die me pestte vanwege mijn Limburgse accent, en bij ‘Hugo’ denk ik onwillekeurig aan een standbeeld. Die eerste reactie duurt meestal een paar seconden. Na een eerste blik op het object in kwestie verdwijnen de associaties als sneeuw voor de zon. Vanaf dat moment is Mathilde Mathilde, Oscar Oscar en Hugo Hugo.
In mijn verwrongen, door jaren TU vervuilde brein, is een paar bytes van m’n geheugen in beslag genomen door naam, uiterlijk, informatie waar het object zich bevindt, door wie het wordt onderhouden, etc. Geen probleem, voorlopig plaats zat op de harde schijf. Toegegeven, het zakt wel eens weg, maar met een enkel buzz word komt alles weer helder voor de geest.
Toch lijkt die millennia-lange menselijke ervaring voorbijgegaan te zijn aan de naamgevers voor alledaagse gebruiksvoorwerpen zoals printers en computers. Hier is het buzz word ineens ‘logica’. 1441_5simx is de charmante naam van de printer waarop ik mijn mailtjes, en hopelijk ooit nog eens een proefschrift uitdraai. ,,Ja, nee, dat is logisch”, legt de systeembeheerder geduldig uit, ,,die eerste nummers, dat is het kamernummer, dan volgt de underscore (dus geen streepje, pas op), en die 5simx heeft iets te maken met het apparaat, dat weet ik ook niet precies.”
Ik sluit mijn opengevallen mond om niet de indruk te wekken dat de logica mij volledig ontgaat. Dit type ‘ja-nee-dat-is-logisch-redenering’ blijkt bij navraag een chronisch ziektebeeld te zijn van de systeemjongens en -meisjes. Een willekeurige steekproef met uitleg van de slachtoffers: bwolp2 (‘Waarom? Geen idee’), p422p (‘die eerste p is voor printer, laatste p weet ik niet’), hzclj5 (‘dat is oud-Kroatisch voor printer’), pri0361 (‘misschien dat ze nog eens een tiende verdieping op de bestaande 3 bouwen’), hp (‘heb je niks beters te doen?’) en b4sgg (‘geen flauw idee’).
Waarom moeten deze nazaten van Gutenberg gebukt gaan onder zulke verschrikkelijke namen? Het antwoord ligt in het denkproces van de naamgevers. Ergens in dat proces, waarschijnlijk op het moment dat de bestelde printer arriveert, stelt men zich de onvermijdelijke vraag: ,,Aan welke eisen moet de naam voldoen?”. Vanaf daar gaat ‘t helemaal mis: er volgt een opsomming van eigenschappen zoals plaats, type, misschien de ‘p’ van printer erin, etc. Wat zou het toch handig en logisch zijn wanneer al die informatie in die ene naam zit. Het gevolg is een gedrocht, een onuitspreekbare, creativiteitsloze en cryptische naam. Al die eisen kunnen natuurlijk meteen naar de schroothoop, de naam hoeft alleen maar uitspreekbaar te zijn en verder is het wel handig wanneer er niet nog een printer met dezelfde naam in het gebouw staat. Daarmee staat de weg vrij voor de creativiteit. Een paar voorschotjes: bomen (beuk, iep, eik) in verband met de papierverspilling, het weer (zon, regen,wisselvallig), of schrijvers (Mulish, Miller, Vestdijk). Eén keer onthouden, en niet meer vergeten. Oscar is best een leuk jongetje.
Zo, stukje af.
print -d1441_5simx -oc -onb -od columndelta.txt
Comments are closed.