Invoering van een 36-urige werkweek zorgt voor het behoud van minstens honderd banen aan de TU, meent vakbondsvoorman F. Kok. Leidinggevenden geloven daar echter niet zo in.
br />
1 V. Timmerhuis van het IVA: ,,Accent op verschillende varianten”
Volgens het onlang gepresenteerde rapport ‘Geen tijd om korter te werken?’ vrezen leidinggevenden een verhoging van de werkdruk als er 36 uur gewerkt wordt. De werkgelegenheid die daartegenover staat is volgens hen een rekensom op papier.
De voorzitter van de vakcentrales in het Overlegorgaan Personeelszaken en lid van de stuurgroep voor het adv-onderzoek, ing. F.L.M. Kok, bestrijdt die visie stellig: ,,Je hoort vaak dat het argument van werkbehoud in de praktijk geen opgeld doet. Dat is onzin. Toen we teruggingen van veertig naar 38 uur, leverde dat aantoonbaar 108 arbeidsplaatsen op. Die plaatsen zijn ook echt ingevuld. Voor de komende adv-plannen schat ik in dat er ook meer dan 100 arbeidsplaatsen behouden kunnen worden. Dat behoud is niet altijd direct zichtbaar, maar wel meetbaar.”
Want daar gaat het tenslotte om. In 1995 kwam het Overlegorgaan Personeelszaken met een voorstel om de mogelijkheden van een 36-urige werkweek te onderzoeken. Dat zou een instrument zijn om een deel van de personele gevolgen van bezuinigingen en reorganisaties op te vangen, zo werd gedacht. Halverwege het onderzoek werden de opdrachtgevers voor een voldongen feit gesteld: in de landelijke cao-besprekingen voor het onderwijs werd bepaald dat de 36-urige week op 1 augustus 1998 ingevoerd moet worden.
Vrije dagen
Drs. V.C.M. Timmerhuis van het instituut voor sociaal-wetenschappelijk beleidsonderzoek en advies (IVA) in Tilburg: ,,Hoewel we bij aanvang al rekening hadden gehouden met dit cao-besluit, moest het accent van het onderzoek iets verlegd worden. De wenselijkheid van het invoeren van adv bleef relevant, maar actueler werden de meningen over de verschillende adv-varianten.”
Die varianten worden breed uitgemeten in het IVA-rapport. Onder werknemers geniet de variant van 12 extra adv-dagen de voorkeur. Vrije tijd is hier duidelijk herkenbaar en vrij opneembaar. Leidinggevenden zien juist niets in deze variant omdat zij bang zijn dat werknemers geen rekening houden met de voortgang van het werk bij het opnemen van vrije dagen. Maar uit de enquête blijkt dat de voortgang van het werkproces ook door werknemers erg belangrijk wordt gevonden.
Ook de varianten met adv op weekbasis zijn populair: één dag vrij in de twee weken, of een halve dag per week. Door het dwingende en regelmatige karakter is de kans groot dat de adv ook werkelijk opgenomen wordt. Het leeuwendeel van het wp denkt namelijk in de praktijk niet minder te gaan werken omdat’het werk toch af moet’. Deze variant ‘dwingt’ de wp’er als het ware om toch vrij te nemen. Het gevaar schuilt natuurlijk in massale opname van de vrijdag.
Als het aan leidinggevenden ligt worden de extra vrije dagen opgespaard om eerder met pensioen te gaan of voor spaarverlof (eens in de vijf jaar een half jaar verlof). Dit levert geen verstoring op van de normale gang van zaken, en herbezetting is gemakkelijk. De werknemer oordeelt negatief over deze variant: hij wil op korte termijn genieten van zijn vrije dagen. Het pensioen staat nog veel te ver van hem af.
Kans
,,Het college en de vakcentrales moeten goed nadenken over de vraag hoe invoering van adv het best gecombineerd kan worden met krimpoperaties”, meent Kok. Hij vindt dat de universiteit desnoods zelf geld bij moet leggen. ,,En de zaak moet ineens helder zijn: dus niet eerst een deel van je personeel boventallig verklaren, en later zeggen dat er weer wat plaatsingen gerealiseerd kunnen worden ten gevolge van invoering van adv.”
Binnenkort zal duidelijk zijn of de landelijke cao nog beperkingen zal inhouden voor de invoering van de 36-urige werkweek. De TU kan volgend jaar dan beginnen aan de discussie over zinvolle invoering. Het IVA-rapport benadrukt daarbij dat ‘…adv niet gezien moet worden als een probleem, maar als een kans om veranderingsprocessen te ondersteunen en soepeler te laten verlopen’.
Invoering van een 36-urige werkweek zorgt voor het behoud van minstens honderd banen aan de TU, meent vakbondsvoorman F. Kok. Leidinggevenden geloven daar echter niet zo in.
1 V. Timmerhuis van het IVA: ,,Accent op verschillende varianten”
Volgens het onlang gepresenteerde rapport ‘Geen tijd om korter te werken?’ vrezen leidinggevenden een verhoging van de werkdruk als er 36 uur gewerkt wordt. De werkgelegenheid die daartegenover staat is volgens hen een rekensom op papier.
De voorzitter van de vakcentrales in het Overlegorgaan Personeelszaken en lid van de stuurgroep voor het adv-onderzoek, ing. F.L.M. Kok, bestrijdt die visie stellig: ,,Je hoort vaak dat het argument van werkbehoud in de praktijk geen opgeld doet. Dat is onzin. Toen we teruggingen van veertig naar 38 uur, leverde dat aantoonbaar 108 arbeidsplaatsen op. Die plaatsen zijn ook echt ingevuld. Voor de komende adv-plannen schat ik in dat er ook meer dan 100 arbeidsplaatsen behouden kunnen worden. Dat behoud is niet altijd direct zichtbaar, maar wel meetbaar.”
Want daar gaat het tenslotte om. In 1995 kwam het Overlegorgaan Personeelszaken met een voorstel om de mogelijkheden van een 36-urige werkweek te onderzoeken. Dat zou een instrument zijn om een deel van de personele gevolgen van bezuinigingen en reorganisaties op te vangen, zo werd gedacht. Halverwege het onderzoek werden de opdrachtgevers voor een voldongen feit gesteld: in de landelijke cao-besprekingen voor het onderwijs werd bepaald dat de 36-urige week op 1 augustus 1998 ingevoerd moet worden.
Vrije dagen
Drs. V.C.M. Timmerhuis van het instituut voor sociaal-wetenschappelijk beleidsonderzoek en advies (IVA) in Tilburg: ,,Hoewel we bij aanvang al rekening hadden gehouden met dit cao-besluit, moest het accent van het onderzoek iets verlegd worden. De wenselijkheid van het invoeren van adv bleef relevant, maar actueler werden de meningen over de verschillende adv-varianten.”
Die varianten worden breed uitgemeten in het IVA-rapport. Onder werknemers geniet de variant van 12 extra adv-dagen de voorkeur. Vrije tijd is hier duidelijk herkenbaar en vrij opneembaar. Leidinggevenden zien juist niets in deze variant omdat zij bang zijn dat werknemers geen rekening houden met de voortgang van het werk bij het opnemen van vrije dagen. Maar uit de enquête blijkt dat de voortgang van het werkproces ook door werknemers erg belangrijk wordt gevonden.
Ook de varianten met adv op weekbasis zijn populair: één dag vrij in de twee weken, of een halve dag per week. Door het dwingende en regelmatige karakter is de kans groot dat de adv ook werkelijk opgenomen wordt. Het leeuwendeel van het wp denkt namelijk in de praktijk niet minder te gaan werken omdat’het werk toch af moet’. Deze variant ‘dwingt’ de wp’er als het ware om toch vrij te nemen. Het gevaar schuilt natuurlijk in massale opname van de vrijdag.
Als het aan leidinggevenden ligt worden de extra vrije dagen opgespaard om eerder met pensioen te gaan of voor spaarverlof (eens in de vijf jaar een half jaar verlof). Dit levert geen verstoring op van de normale gang van zaken, en herbezetting is gemakkelijk. De werknemer oordeelt negatief over deze variant: hij wil op korte termijn genieten van zijn vrije dagen. Het pensioen staat nog veel te ver van hem af.
Kans
,,Het college en de vakcentrales moeten goed nadenken over de vraag hoe invoering van adv het best gecombineerd kan worden met krimpoperaties”, meent Kok. Hij vindt dat de universiteit desnoods zelf geld bij moet leggen. ,,En de zaak moet ineens helder zijn: dus niet eerst een deel van je personeel boventallig verklaren, en later zeggen dat er weer wat plaatsingen gerealiseerd kunnen worden ten gevolge van invoering van adv.”
Binnenkort zal duidelijk zijn of de landelijke cao nog beperkingen zal inhouden voor de invoering van de 36-urige werkweek. De TU kan volgend jaar dan beginnen aan de discussie over zinvolle invoering. Het IVA-rapport benadrukt daarbij dat ‘…adv niet gezien moet worden als een probleem, maar als een kans om veranderingsprocessen te ondersteunen en soepeler te laten verlopen’.
Comments are closed.