Het college van beroep voor de examens behandelde afgelopen dinsdag in drie zittingen de bezwaarschiften van een aantal studenten tegen de toepassing van de tempometer.
De volgens laatstgenoemden onjuiste toepassing zorgt ervoor dat zij met een studieschuld van zevenduizend gulden opgezadeld worden.
Bouwkundestudente Liesbeth Rouhof heeft volgens de toepassing van de tempometer het vorige studiejaar nul studiepunten behaald. Echter aan het einde van haar afstudeerperiode – nadat de tempometing was geschied – kreeg zij vervolgens de volle mep van zestien studiepunten. Rouhof was van mening dat de punten verdeeld moesten worden over de tijd die ze aan haar afstuderen had besteed. Dan zou er wel sprake zijn van het halen van de temponorm. Na een korte schorsing stelde de voorzitter de betrokkenen in staat tot een schikking te komen. Zoniet, dan is op 8 februari wederom een zitting. Rouhof zag een schikking ,,wel positief” in.
De andere zaken kwamen eigenlijk allemaal neer op het struikelblok ‘compensatieregeling’. De studenten in kwestie vonden dat een behaalde vijf die in de toekomst niet meer overgedaan zou hoeven worden, volledig moest meetellen in de tempometer en niet voor de helft. De als getuige-deskundige aanwezige Diederik Samsom (ex-voorzitter van de VSSD) noemde dat, evenals de VSSD-raadsman van de studenten Mark Lepelaar, ,,onbillijk”. Het is geen nieuw probleem. Bij het maken van de tempometerformule was al duidelijk dat er een discrepantie zou blijven tussen de examenregelingen en de tempometer. Vaak kunnen studenten bij het afstuderen met terugwerkende kracht vijven compenseren.
De repliek van de betrokken examencommissies kwam er op neer dat als er niet een volledige lijst met cijfers voorhanden is, er ook niet kan worden gezegd of een cijfer (bij een zaak ging het om een elektrostudent met een vier, red.) ook daadwerkelijk gecompenseerd gaat worden. Zowel Lepelaar als Samsom haalden ‘brief 42784’ van het college van bestuur aan de faculteiten aan, waaruit zij concludeerden dat examencommissies in bepaalde gevallen de vrijheid hadden de tempometer ,,met enige soepelheid” te hanteren. Samsom vond het cvb nog ,,misschien wat te voorzichtig met haar formuleringen”.
Tijdens de laatste zitting kwam de mogelijkheid naar voren om een vijf opnieuw te doen, en daarmee een ander cijfer te compenseren. Bij een aantal faculteiten geldt de regeling dat het laatst behaalde cijfer telt. Dit kan tot gevolg hebben dat een vijf (of hoger), die al meegeteld is voor de studievoortgangsmeting, komt te vervallen.
John Stals van de centrale studentenadministratie, moest na ruggespraak erkennen ,,dat met die mogelijkheid in de tempometer geen rekening is gehouden”. Formele uitspraken van het beroepscollege zijn binnen drie weken te verwachten. (J.P.L.)
Het college van beroep voor de examens behandelde afgelopen dinsdag in drie zittingen de bezwaarschiften van een aantal studenten tegen de toepassing van de tempometer. De volgens laatstgenoemden onjuiste toepassing zorgt ervoor dat zij met een studieschuld van zevenduizend gulden opgezadeld worden.
Bouwkundestudente Liesbeth Rouhof heeft volgens de toepassing van de tempometer het vorige studiejaar nul studiepunten behaald. Echter aan het einde van haar afstudeerperiode – nadat de tempometing was geschied – kreeg zij vervolgens de volle mep van zestien studiepunten. Rouhof was van mening dat de punten verdeeld moesten worden over de tijd die ze aan haar afstuderen had besteed. Dan zou er wel sprake zijn van het halen van de temponorm. Na een korte schorsing stelde de voorzitter de betrokkenen in staat tot een schikking te komen. Zoniet, dan is op 8 februari wederom een zitting. Rouhof zag een schikking ,,wel positief” in.
De andere zaken kwamen eigenlijk allemaal neer op het struikelblok ‘compensatieregeling’. De studenten in kwestie vonden dat een behaalde vijf die in de toekomst niet meer overgedaan zou hoeven worden, volledig moest meetellen in de tempometer en niet voor de helft. De als getuige-deskundige aanwezige Diederik Samsom (ex-voorzitter van de VSSD) noemde dat, evenals de VSSD-raadsman van de studenten Mark Lepelaar, ,,onbillijk”. Het is geen nieuw probleem. Bij het maken van de tempometerformule was al duidelijk dat er een discrepantie zou blijven tussen de examenregelingen en de tempometer. Vaak kunnen studenten bij het afstuderen met terugwerkende kracht vijven compenseren.
De repliek van de betrokken examencommissies kwam er op neer dat als er niet een volledige lijst met cijfers voorhanden is, er ook niet kan worden gezegd of een cijfer (bij een zaak ging het om een elektrostudent met een vier, red.) ook daadwerkelijk gecompenseerd gaat worden. Zowel Lepelaar als Samsom haalden ‘brief 42784’ van het college van bestuur aan de faculteiten aan, waaruit zij concludeerden dat examencommissies in bepaalde gevallen de vrijheid hadden de tempometer ,,met enige soepelheid” te hanteren. Samsom vond het cvb nog ,,misschien wat te voorzichtig met haar formuleringen”.
Tijdens de laatste zitting kwam de mogelijkheid naar voren om een vijf opnieuw te doen, en daarmee een ander cijfer te compenseren. Bij een aantal faculteiten geldt de regeling dat het laatst behaalde cijfer telt. Dit kan tot gevolg hebben dat een vijf (of hoger), die al meegeteld is voor de studievoortgangsmeting, komt te vervallen.
John Stals van de centrale studentenadministratie, moest na ruggespraak erkennen ,,dat met die mogelijkheid in de tempometer geen rekening is gehouden”. Formele uitspraken van het beroepscollege zijn binnen drie weken te verwachten. (J.P.L.)
Comments are closed.