Soms vraag je je af of er altijd in de juiste volgorde wordt geredeneerd. Als aspirant-academicus heb ik geleerd dat als een probleem zich voordoet, men een oplossingsrichting probeert te zoeken en met de juiste redenering die oplossing tracht te achterhalen.
Het beleid van staatssecretaris Nijs van onderwijs is tegenstrijdig, ondoordacht en visieloos. Haar voornemen de subsidie op de tweede en derde studie af te schaffen maakt dat goed duidelijk.
De bibliotheek van de TU werkt aan een ambitieuze digitalisering. Maar dit lijkt niet op het juiste moment te komen. Teveel wordt vertrouwd op technieken die (nog) niet bestaan.
Commerciële opdrachtgevers moeten academische gedragscodes ondertekenen. Bovendien moeten ze niet voor een dubbeltje op de eerste rang willen zitten.
Uit onderzoek blijkt dat mensen met ‘doctor’ voor hun naam geen hoger inkomen hebben of meer carrière maken dan niet-gepromoveerde academici.
De technische universiteiten zijn tegen een verlichting van de bètacomponent in de vwo-profielen natuur en gezondheid (N&G) en natuur en techniek (N&T).
De kenniseconomie wordt bedreigd door de veel te lage instroom van studenten in techniekstudies. Staatssecretaris Nijs wil experimenteren met een lager collegegeld voor deze opleidingen. Maar daarmee worden studies nog niet aantrekkelijker.
Mensen zeggen het op feestjes. In de trein. Op borrels. ,,In Delft gestudeerd? Dan ben je dus ingenieur?” Ik weet niet goed hoe ik moet reageren. Vaak knik ik besmuikt, want soms ben ik trots op mijn titel, maar vaker schaam ik me ervoor.
Zouden ze bij Netwerk verbaasd zijn als een wetenschapper niet voor de camera wil verschijnen? Wie wil er nou niet voor de televisie zijn eruditie tentoonspreiden.
In Delta 02 krijgt econome Brigitte Slot in haar column volop de gelegenheid om de bekende clichés over bèta’s te debiteren: ze kunnen niet schrijven.
