Op de voorpagina van het vorige nummer van de Delta werd geschreven over een schadevergoedingsregeling voor studenten die door schuld van de TU Delft vertraging opgelopen hebben in hun studie op welk moment dan ook.
Zoals ieder chauvinistisch academicus wil je graag trots kunnen zijn op de universiteit waar je bent afgestudeerd. Over het algemeen lukt mij dat als Delftenaar aardig.
Als de drukker de sigaret uit zijn mond haalde, bleef in zijn lip een gleuf achter als bij een asbak. ,,Daar zit de zwakke plek, meneer.” Hij wees met zijn peuk in de rondte. ,,Overal. Je weet nooit van tevoren waar, maar ergens gaat het mis.
Wanneer voor een studievak teveel studenten zich inschrijven, vindt schifting plaats. Maar hoe? Gebruikelijk is dat een computer zonder aanzien des persoons een selectie maakt.
Niet alleen publicaties in prestigieuze tijdschriften leggen gewicht in de schaal op de TU, betoogt Sam Naber stafmedewerker van het college van bestuur.
Een krappe meerderheid van de Delta-online bezoekers geeft de voorkeur aan de oudste TU-site. Deze is echter niet meer beschikbaar. De ‘oude nieuwe’ site, die momenteel als homepage dienstdoet, valt het minst in de smaak.
Afgelopen zaterdag zag ik een man bij Weekend Millionairs vierenzestigduizend gulden binnenslepen omdat hij wist dat de Koh-I-Noor een van de kroonjuwelen van het Engelse vorstenhuis is.
Na drie lollies en een beker chocomel voelde ik me nog steeds gammel. Ik besloot de bibliotheek op te zoeken om een beetje uit te rusten.
Na maanden van praten over boeddhisme, bergen en koude is het dan zover: we gaan voor een maand naar Tibet. Tibet had een mysterieuze aantrekkingskracht op mij.
