Sinds een half jaar werkt de TU aan de clustering. Allemaal samen in grotere eenheden ten behoeve van meer efficiency en minder overhead. Maar hoe te bepalen wie het met wie moet gaan doen?Eerst was een commissie aan zet.

Ik ging zitten in een ongemakkelijke stoel aan een grote tafel. Aan de andere kant van de tafel zat de student recruiter, mr. Bredeman zelf.

De Stichting BONAS van het Nederlands Architectuurinstituut (NAi) in Rotterdam begon in 1993 met het opstellen van bibliografieën en oeuvrelijsten van Nederlandse architecten, landschapsarchitecten en stedebouwkundigen na 1790.

Nieuwe aanwinsten van de bibliotheek die ook interessant zijn voor niet-vakspecialisten. World disasters report 1996 (Oxford, University, 1996) is geen boek om vrolijk van te worden. Deze uitgave van het Rode Kruis geeft een overzicht van de rampgebieden van 1995 en van de activiteiten van de hulporganisaties daar.

Het allocatiemodel ligt weer op de operatietafel. Dat betekent commotie, want het gevolg is dat de centen voortaan anders verdeeld gaan worden. Het nut van dit soort exercities is echter betrekkelijk.

De TU viert dit jaar feest. Het 155ste lustrum. Ergens diep in het hoofdgebouw van de universiteit wordt gewerkt aan het programma. Gelukkig gebeurt dat onder leiding van de voorzitter van de universiteitsraad.

Amerikanen zijn oppervlakkig, Fransen arrogant en Ieren drinken meer Guiness dan goed voor ze is. Maar wat is er nou typerend voor Nederlanders? Waar moet je rekening mee houden wanneer je als buitenlands student een tijdje in Nederland komt studeren? Waar moet je van opkijken en waarvan zeker niet? Kortom: wat zijn de do’s en don’ts?De Nederlandse organisatie voor internationale samenwerking in het hoger onderwijs, Nuffic, bracht twee boekjes uit die van de eerste tot de laatste pagina vol staan met de eigenaardigheden van de Nederlanders: ‘An Introduction to Living in Holland’ en ‘A Practical Guide to Living in Holland’.

IJspretEen goed begin van het nieuwe jaar. Ook dit jaar zonder goede voornemens. Goede voornemens komen bij mij altijd in juni, ze komen plotseling in me op als ik ergens in een ver land op een strand lig, en dan denk ik: ‘dat moet ik onthouden’.