Ondanks het feit dat ook ik me graag mag omringen met allerlei zaken die door technische ontwikkeling en vooruitgang binnen ieders, en dus ook mijn, handbereik zijn gekomen, vind ik het bijwijlen wel aardig om de tijden van weleer aan den lijve te ondervinden.

Tot mijn vreugde verneem ik dat het college van bestuur erin slaagt om een veelbelovend begin van samenwerking te realiseren met het Institut Teknologi Bandung.

Uw aardige verslag over het optreden van het Indiase rekenwonder bevat helaas één onjuistheid, en die kan ik uiteraard niet over mijn kant laten gaan.

Er zijn studenten en studenten. Dat is al zo oud als de universiteit. Sommigen worden gewoon ingenieur, anderen worden dat met veel vijven en zessen.

In Delta van 18 april jl. stond een artikel over een onzichtbare drukinkt, ontwikkeld door een studente industrieel ontwerpen. Vermeld werd dat op de inkt geen octrooi is aangevraagd ,,om te voorkomen dat via de patentliteratuur de vinding in verkeerde handen terechtkomt”.

De dingen gebeuren in het park, tegenwoordig. Het park ligt tegenover ons huis. Het is een grasveldje, maar dan zonder gras.

Recente aanwinsten van de bibliotheek die ook interessant zijn voor niet-vakspecialisten.Wie, zoals David Henshaw , zijn boek The great railway conspiracy (Hawes, Leading Edge Press, 1994) noemt, wekt verwachtingen.

Sinds een paar weken onderzoekt een extern adviesbureau namens de vakbonden de plannen van het college van bestuur om alle ondersteunende diensten van de TU te reorganiseren.